‘Mooi dat ik redder heb gered’

Vorig jaar in september fietste Hilde Van Louwe met vrienden de 100 kilometer van de Gordel rond Brussel, toen ze ineens voor zich een man in elkaar zag stuiken. ‘Ik zag meteen dat het niet goed met hem ging. Ik sprak hem aan, ik neep eens in zijn arm – geen reactie. Ik voelde geen polsslag meer.’

Hilde is sociaal verpleegkundige, zonder ziekenhuiservaring. Zonder na te denken begon ze hartmassage toe te passen. ‘Ik zat op mijn knieën op straat. Ik had zelfs mijn fietshandschoenen en -helm nog aan. Ondertussen heb ik mijn vriendin geïnstrueerd hoe ze de hulpdiensten moest bellen en wat ze moest zeggen: dat er een man een hartstilstand had en in welke straat we ons bevonden, ter hoogte van welk huisnummer.’

Minutenlang hield ze de hartmassage vol, tot een andere passant het van haar overnam en even later de MUG ter plaatse kwam. De artsen in het ziekenhuis vertelden de patiënt dat hij het niet zou hebben overleefd zonder haar snelle interventie. De man bleek voormalig brandweercommandant Hugo Verbiest (68) te zijn, uit Grimbergen. ‘Op een bepaalde manier is het mooi dat hij in zijn beroepsleven wellicht mensenlevens heeft gered, en ik dan de redder heb gered’, zegt Hilde. De twee bellen elkaar nog geregeld. Ze gaan samen naar Brussel voor de nationale feestdag, nota bene op Hildes verjaardag.