Milwaukee weer kampioen na 50 jaar
Op haar zestiende had Nina Sterckx al vier Belgische records bij de volwassenen in handen, ze is wereld- en Europees kampioene bij de jeugd en werd derde op het EK bij de senioren. Maar dat ze een week voor haar twintigste verjaardag al op de Spelen staat, is ook voor haar een verrassing. ‘Toen de selectieprocedures begonnen, was ik nog maar zestien’, zegt ze. ‘Niet Tokio maar Parijs 2024 was altijd het doel. Tot de Spelen werden uitgesteld, er een extra kwalificatiejaar bij kwam en ik begin 2021 plots flink klom op de ranking. Toen ik vervolgens tweede werd op het WK onder 20 was ik ineens mathematisch zeker. Wat je dan doet? Het kot is ontploft. Alle emoties kwamen eruit. Ik was echt superblij.’
Nina Sterckx
Een tiener met een carrière als een raket, maar wel in een niet voor de hand liggende sport. Hoe ontdekt een meisje uit Oost-Vlaanderen dat daar haar talent ligt? Nina Sterckx glimlacht om de vraag. ‘Omdat ze altijd terugkeert’, zegt ze. Het antwoord, samengevat: ze deed op jonge leeftijd aan tumbling, een spectaculaire zijtak in het turnen. Tot ze op een turnkamp een keertje van gewichtheffen proefde en iedereen met verstomming sloeg. ‘Ik kon het gewoon goed’, klinkt het laconiek. ‘Toch merk ik beetje bij beetje dat het beeld verandert. Ook door die olympische kwalificatie. Het is niet altijd meer van: Hoe ben je daar in godsnaam mee begonnen? Tegenwoordig is het al: Wauw, interessant. Dat wil ik zelf wel eens proberen.’
Lichaam in verhouding
Anna Van Bellinghen (27), die andere Belgische gewichthefster op de Spelen, zegt dat haar ouders schrokken toen ze als tiener voor de sport koos. ‘Ge gaat toch zo geen manwijf worden’, was hun reactie. ‘Zwaar, lomp en veel te gespierd?’ Kijk naar Nina Sterckx en je weet dat dat stereotype niet opgaat. ‘De meeste mensen zijn zelfs verbaasd dat zo’n klein meisje aan gewichtheffen doet. Natuurlijk heeft de sport mijn lichaam veranderd. Je ziet dat ik veel train. Ik heb flink wat spieren. Maar het is wel allemaal in verhouding. Draag ik normale kleren, weet geen mens welke sport ik doe. Ik ben nog altijd een normaal meisje.’
Maar dus wel een meisje dat makkelijk twee keer haar eigen lichaamsgewicht boven haar hoofd tilt. Volgens haar coach Tom Goegebuer, zelf drievoudig deelnemer aan de Spelen, mag Sterckx straks op de top acht mikken. Zelfs een medaille sluit hij niet helemaal uit. ‘Maar dan zal alles, àlles moeten meezitten.’
Haar persoonlijke records zijn indrukwekkend: 90 kilo in de snatch (waarbij het gewicht in één beweging vanop de grond tot boven het hoofd wordt gebracht) en 110 kilo in de clean and jerk (waarbij het gewicht eerst op borsthoogte wordt gebracht). En dat voor een meisje van 1,57m en een natuurlijk gewicht van zo’n 55 kilo. Hoe kan dat? ‘Eerlijk? Ik kan dat zelf niet vatten. Omdat ik mijzelf helemaal niet zo sterk vind. Het bewijst dat het in gewichtheffen om zoveel meer dan kracht gaat. Lenigheid: veel mensen kunnen niet eens in de positie zitten die wij aannemen. Hou maar eens zo’n bar vast met je ellebogen vooruit. Explosiviteit: als je je gewicht in de lucht krijgt, moet je er ook nog op tijd onder kunnen springen. Techniek en evenwicht: een gewicht dat een millimeter te veel naar voor helt, ligt zo weer op de grond. Er komt zoveel bij kijken. Nog zo’n misverstand: dat je een forse biceps zou moeten hebben. Echt niet. Gewichtheffen heeft niets met armen te maken, maar alles met je benen en je rug. Soms word ik uitgedaagd, meestal door mannen. Of ik niet wil armworstelen? Dat doe ik dus nooit. Ik zou negen op de tien keer verliezen. Ik ben helemaal niet zo sterk.’
6 kilo vermageren
Waar geen misverstand over bestaat: ook gewichtheffen is pure topsport. Eten, trainen, rusten, voor meer is er geen plaats. Enkele maanden geleden studeerde Sterckx nog fysica. ‘Maar toen het duidelijk was dat ik naar de Spelen mocht, ben ik daarmee gestopt. Niet te combineren.’ Voor Tokio verbleef ze wekenlang op stage op Malta. ‘Daar trainden we twee keer per dag.’ En altijd is er dat gewicht. Niet alleen van de halters, ook van haarzelf. Door de complexe kwalificatieregels zal Sterckx zaterdag in de categorie onder 49 kilo uitkomen. Ruim zes kilo onder haar ‘normale’ lichaamsgewicht. Een hele klus. ‘Omdat ik normaal net heel veel eet om hard te kunnen trainen’, legt ze uit. ‘Nu sta ik op een strikt dieet. Moeilijk? Ja, maar ik heb er zelf voor gekozen. Het hoort erbij. Net zoals
Nina Sterckx trainen als je pijn hebt of moe bent. En je krijgt er zoveel voor terug. Mijn grootste kick is een gewicht omhoog krijgen dat een maand voordien nog te zwaar was. Zie het als een sprinter die vijf honderdsten van zijn persoonlijk record afdoet. Elke keer dat ik meer gewicht in de lucht krijg dan de vorige keer, is dat een fenomenaal gevoel. Dan voel ik mij wel even supersterk.’
Wim Vos
‘Draag ik normale kleren, weet geen mens welke sport ik doe. Ik ben nog altijd een normaal meisje’ Gewichthefster
‘Mijn grootste kick is een gewicht omhoog krijgen dat een maand voordien nog te zwaar was’ Gewichthefster
BASKETBAL Milwaukee heeft zich tot kampioen gekroond in de NBA. In de finale versloegen de Bucks Phoenix met 105–98 in het zesde duel. De Suns keken zo tegen een onoverbrugbare 4–2-achterstand aan. Milwaukee-superster Giannis Antetokounmpo werd aangeduid als MVP – de meest waardevolle speler – van de finale. Het is voor Milwaukee de tweede NBA-titel, de eerste veroverden de Bucks in 1971.