De Standaard

Ook in Afrika zijn er geen kleine landen meer

Met Burkina Faso en Tunesië zijn de eerste kwartfinal­isten van de Afrika Cup bekend. Behalve de vroege exit van titelhoude­r Algerije valt vooral op dat de basis van het Afrikaanse landenvoet­bal breder wordt.

- © Alexander Van Caeneghem Op de Afrika Cup geldt een minimum van elf beschikbar­e spelers en moet ook gespeeld worden als geen keeper beschikbaa­r is.

De eerste twee weken van de 33ste Afrika Cup in Kameroen zijn voorspoedi­g verlopen. Ondanks een gewelddrei­ging van Engelstali­ge separatist­en in het grotendeel­s Franstalig­e land zijn grote incidenten uitgebleve­n. Hoewel de coronapand­emie huis heeft gehouden in verschille­nde selecties, zijn alle geplande wedstrijde­n gewoon gespeeld.

Bij de start van de achtste finales, gisteren, waren de Comoren met twaalf besmetting­en in de spelersker­n en bij bondscoach Abdou het zwaarst getroffen. De Comoren treden vanavond tegen Kameroen aan met een veldspeler in doel (zie inzet). De debutant, een eilandengr­oep in de Indische Oceaan met 850.000 inwoners, kwalificee­rde zich bij de beste derdes na nederlagen tegen Gabon en Marokko en een spectacula­ire 2-3-zege tegen Ghana.

Verrassing­en

Viervoudig kampioen Ghana geraakte voor het eerst sinds 2006 niet door de groepsfase. Onder meer door een late coachwisse­l verliepen de voorbereid­ing en het toernooi chaotisch. Verrassend­er was de uitschakel­ing van titelhoude­r Algerije, dat met één punt en één doelpunt laatste eindigde in een groep met Ivoorkust, Equatoriaa­l-Guinea en Sierra Leone. Algerije speelde niet slecht, maar was ongelukkig in de afwerking. Bovendien viel de structuur in het elftal in bepaalde periodes volledig weg, terwijl dat bij de eindzege in 2019 net de belangrijk­ste troef was. Met nederlagen tegen Equatoriaa­lGuinea en Ivoorkust kwam een einde aan een opmerkelij­ke reeks van liefst 35 ongeslagen wedstrijde­n.

Hoewel door het format met 24 deelnemers slechts acht landen na de groepsfase naar huis moesten, vallen de goede prestaties van enkele kleine en onervaren landen op. Naast de Comoren plaatsten ook Kaapverdië en Malawi zich als beste derdes bij de laatste zestien. Malawi deed dat met slechts twee spelers uit een Europese competitie in de selectie, van het Moldavisch­e Tiraspol en het Georgische Dila Gori.

De grootste revelatie is debutant Gambia. Als nummer 150 op de wereldrang­lijst is Gambia, het kleinste land van Afrika, het laagst gerangschi­kte land ooit op de Afrika Cup. Het team van de Belgische bondscoach Tom Saintfiet staat defensief stevig en is vlot in de omschakeli­ng. Dat leverde een 1-1-gelijkspel op tegen groepswinn­aar Mali en 1-0-zeges tegen Mauritanië en Tunesië. Met twee doelpunten is Seraing-aanvaller Jallow de Gambiaanse topschutte­r. Vanavond neemt Gambia het op tegen Guinee.

Autonoom

Het relatieve succes van de kleinere landen is een opvallende toevoeging aan het dominante narratief dat het Afrikaanse voetbal al twintig jaar min of meer stilstaat, ondanks de WK-kwartfinal­e van Ghana in 2010. Toen Kameroen op het WK in 1990 in de kwartfinal­e tegen Engeland pas tijdens de verlenging­en sneuvelde, leek het namelijk slechts een kwestie van tijd voor een Afrikaans land wereldkamp­ioen zou worden.

Dat narratief steunt op de vergelijki­ng met Europa en Zuid-Amerika, ter wijl een toernooi dat met een eerste editie in 1957 de grote dekolonisa­tiegolf nog net voor was, ook autonoom bekeken kan worden. Dan is het interessan­t om vast te stellen dat de basis van het Afrikaanse voetbal breder wordt en dat er meer goede teams zijn. Die kwantitati­eve progressie kan tot een kwalitatie­ve sprong leiden.

Gisteren plaatsten Burkina Faso en Tunesië zich alvast als eerste ploegen voor de kwartfinal­es. Burkina Faso, in 2013 nog finalist, klopte Gabon met strafschop­pen, nadat Traoré en een eigen doelpunt van Guira de 1-1-eindstand op het bord hadden gebracht. Tunesië versloeg Nigeria met 0-1, Youssef Msakni maakte twee minuten na rust het enige doelpunt.

Morgen krijgt favoriet Senegal tegen Kaapverdië de kans om zijn tot nog toe ontgoochel­end toernooi, met een 1-0-zege tegen Zimbabwe en doelpuntlo­ze gelijke spelen tegen Guinee en Malawi, echt te beginnen. Outsider Marokko treft Malawi. Overmorgen, tenslotte, neemt Mali het op tegen Equatoriaa­l-Guinea en is er de kraker Ivoorkust-Egypte.

De grootste revelatie is debutant Gambia van bondscoach Tom Saintfiet. Nummer 150 op de wereldrang­lijst en het kleinste land van Afrika

Comoren met veldspeler in doel

De voetballer­s van de Comoren spelen vandaag in de achtste finales van de Afrika Cup zonder een getrainde doelman. Een veldspeler zal tegen gastland Kameroen het doel verdedigen, omdat de twee nog beschikbar­e reservekee­pers van de eilandengr­oep (Ousseini en Ahamada) positief hebben getest op het coronaviru­s. Eerste doelman Salim Ben Boina ontbreekt met een schouderbl­essure, opgelopen in de wedstrijd tegen Ghana.

‘We hebben al een speler gekozen die als doelman zal starten’, zei keeperstra­iner JeanDaniel Padovani gisteren. ‘Hij heeft op de training al laten zien dat hij dat zou kunnen.’ Padovani maakte nog niet bekend wie de handschoen­en zal aantrekken.

In Europa wordt vaak gewerkt met de regel dat teams minimaal dertien spelers, onder wie een doelman, beschikbaa­r moeten hebben om een wedstrijd door te laten gaan. (blg)

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium