De laatste zucht bleek de tweede adem
Amper drie maanden nadat het overlijdensbericht was gepubliceerd, is volleybalclub Menen weer springlevend. Het team van coach Frank Depestele staat in een volledig West-Vlaamse titelfinale, voor het eerst in zeven jaar zonder usual suspect Maaseik.
Onze vaderlandse volleybalcompetitie staat niet bekend om haar verrassingen. Al sinds 1995 verdelen Maaseik en Roeselare onderling de buit. Sinds in 1988 de play-offs werden ingevoerd, stonden de eeuwige protagonisten 21 keer tegenover elkaar in de titelfinale. Ook de jongste zeven jaar was dat het geval, maar nu is daar plots Menen. In een best of five, die vanavond op gang wordt gemept, maakt het tegen Roeselare uit wie zich straks de volleykoning van West-Vlaanderen mag noemen.
‘Dat de routine doorbroken wordt, is een goede zaak’, zegt ex-bondscoach Dominique Baeyens (66). ‘Los van de extra aandacht die zo’n finale creëert, leefde de foute perceptie dat de Belgische competitie niet meer is dan een onderonsje tussen Maaseik en Roeselare. Chapeau voor wat Menen heeft klaargespeeld. En dat terwijl het in januari nog op sterven na dood was.’
De grensclub kondigde toen aan er na dit seizoen mee op te houden. De reden? Financiële problemen, versterkt door de coronacrisis. De ‘hel van Menen’ – een zaaltje ‘waar de supporters als het ware in je nek hijgen’, aldus Baeyens – was een strovuurtje geworden. Zonder toeschouwers vielen de inkomsten terug, sponsors haakten af. Maar nog voor de begrafenis goed en wel geregeld was, had Menen weer een hartslag. Met vers bloed in het bestuur, de terugkeer van oud-voorzitter Pierre Vandeputte en nieuwe potentiële partners werd het doemscenario afgewend.
Meer kwaliteit
‘Dat heeft ons een boost gegeven’, zegt coach Frank Depestele (44). ‘De spelers zijn meegezogen in het enthousiasme rond de club en het geloof dat we de titelfinale konden halen, is beginnen te groeien. Het is natuurlijk ongewoon dat wij die spelen. Ons budget is maar een fractie van dat van Maaseik en Roeselare, maar bij het begin van het seizoen heb ik de groep gezegd dat we iets speciaals konden realiseren.’
Depestele dacht in de eerste plaats aan de beker, die in april naar Gent verhuisde – evengoed een verrassing. Het geeft aan dat de Belgische competitie meer spankracht in zich draagt dan weleens wordt vermoed. ‘In het algemeen is er de laatste jaren een kwaliteitsinjectie’, zegt Baeyens. ‘Daardoor riskeren topteams weleens een opdoffer.’
Hoewel het verhaal van Menen toont dat clubs het financieel lastig hebben, wil de gewezen coach van Roeselare de situatie niet dramatiseren. ‘Enkele jaren geleden ging het op dat vlak slechter. Los van Maaseik, Roeselare en Menen heb je ook nog Aalst en Haasrode Leuven (dat ook de top vier ambieerde, red.), teams die stap voor stap zijn gegroeid en een vrij stevige structuur hebben. Zelfs bij Borgworm, dat in de competitie laatste eindigde, merk je aan de accommodatie dat het vooruitgaat.’ En, merkt Depestele op: ‘Vroeger gingen veel ploegen bij gebrek aan controle failliet. De eisen zijn vandaag strenger, en terecht.’
Vergiftigd geschenk
Menen, met zijn mix van jong talent (Seppe Rotty, Simon Plaskie) en slimme aankopen (de ontbolsterde Lou Kindt), moet er volgens Baeyens wel over waken dat de titelfinale geen vergiftigd geschenk wordt. ‘Aan die finaleplaats is een Champions Leagueticket verbonden. Als nieuwe club is het niet eenvoudig om daarin je plaats te vinden. Het vraagt heel wat organisatie en ervaring.’
Bovendien zal Depestele volgend seizoen opnieuw moeten bouwen. Zo trekt revelatie Rotty naar …. Roeselare, dat de play-offs heeft gedomineerd en de titel eigenlijk niet mag missen. Baeyens: ‘De bekeruitschakeling ligt daar nog zwaar op de maag. En in de Champions League hebben ze de kwartfinales niet gehaald. Als je kijkt naar de spelerskern, is het ook dé absolute favoriet. Met zijn sterke bank kan het veel makkelijker een fysiek kwaaltje of vermoeidheid opvangen. Ik acht Menen er wel toe in staat een match te winnen, maar drie?’
‘Ik acht Menen er wel toe in staat een match te winnen, maar drie?’ Exbondscoach
Dominique Baeyens
Amy Pieters is bij bewustzijn WIELRENNEN De Nederlandse wielrenster Amy Pieters (30) is na vier maanden coma weer bij bewustzijn. Dat meldt haar team SD Worx. ‘Amy kan enigszins non-verbaal communiceren. Ze herkent mensen, heeft begrip van wat er wordt gezegd en kan steeds meer opdrachten uitvoeren’, laat de ploeg weten. ‘De behandelende artsen kunnen nog niet zeggen welke restverschijnselen en resterende capaciteiten ze zal hebben als gevolg van het hersenletsel.’
Pieters, regerend Nederlands kampioene op de weg, kwam eind december zwaar ten val tijdens een trainingskamp in het Spaanse Calpe. De drievoudige winnares van Dwars door Vlaanderen verloor daarbij het bewustzijn en liep zware hersenschade op. Op 6 januari werd ze vanuit Spanje naar een ziekenhuis in Nederland vervoerd.
Hayter wint weer in Romandië WIELRENNEN Ethan Hayter, die maandag al de proloog won in de Ronde van Romandië, heeft zich opnieuw de snelste getoond in Franstalig Zwitserland. Hij won de pelotonspurt in de tweede rit in lijn. De Brit van Ineos-Grenadiers haalde het voor de Spanjaard Jon Aberasturi en de Colombiaan Fernando Gaviria. Hayter werd in een zetel afgezet en rondde het teamwerk, met Laurens De Plus in een hoofdrol, knap af. De leiderstrui van Rohan Dennis kwam niet in het gevaar. Dylan Teuns staat nog altijd vierde. Vandaag staat een zwaardere rit van 165,1 kilometer op het programma.
Casse zonder succescoach op EK JUDO Matthias Casse (25), die in Tokio olympisch brons pakte, treedt op het EK judo in Sofia voor het eerst aan zonder zijn succescoach Mark van der Ham. De shock van het plotse vertrek van de Nederlander naar Azerbeidzjan is verteerd, zegt Casse. ‘De eerste dagen heb ik het moeilijk gehad.’ Sinds de breuk wordt Casse begeleid door Damiano Martinuzzi. Die loodste haast tien jaar geleden Charline Van Snick naar olympisch brons. Hij is ook de persoonlijke coach van wereldtopper Toma Nikiforov, die voor dit EK out is wegens een gebroken rib. De samenwerking loopt vlot, zegt Casse, maar Martinuzzi’s aanstelling is wel degelijk tijdelijk. Tegen eind mei wordt een nieuwe coach verwacht voor Casse – die wellicht ook hoofdcoach voor de elites van Judo Vlaanderen wordt.
Op het EK komen ook onder meer Jorre Verstraeten (-60kg) en Sami Chouchi (-81kg) in actie.