Discriminatie verzekerd
Verzekeringsmaatschappijen discrimineren mensen met psychische problemen in polissen voor gewaarborgd inkomen (DS 2 mei). Helaas is dat niet het enige voorbeeld van discriminatie in procedures en polissen.
Als je na een burn-out een schuldsaldoverzekering wilt afsluiten, moet je een premie betalen die dubbel zo hoog is als normaal. Reisverzekeringen vergoeden een annulatie om medische redenen, behalve als die het gevolg is van een psychische problematiek. Wie er tijdens een psychische crisis niet in slaagt om zijn administratie van het ziekenfonds op orde te houden, wordt na een opname geconfronteerd met een torenhoge rekening en dus met schulden. Als individu sta je machteloos tegenover dit soort opportunistische contracten.
Bonafide werkgevers die psychische problemen bij hun personeel op dezelfde manier willen laten verzekeren als medische ziektes, komen van een kale reis terug. Verzekeringsmaatschappijen weigeren dat en beperken tussenkomsten tot een al dan niet onderbroken periode van drie jaar, terwijl dat vroeger onbeperkt kon. Daarna verdwijnt de financiële bescherming door een verzekering helemaal.
De verzekeraars verschuilen zich achter het dogma dat psychische problemen niet objectiveerbaar zijn. De risico’s zouden ‘onverzekerbaar’ zijn. Over dat argument kunnen we kort zijn: niet-objectiveerbare lichamelijke klachten zoals lage rugpijn of andere gewrichtsklachten zijn in even grote mate verantwoordelijk voor langdurig ziekteverzuim als psychische problemen zoals chronische stress. De keuze om het ene wel en het andere niet te verzekeren, is gebaseerd op de stigmatiserende opvatting dat mensen met psychische problemen niet eerlijk zouden zijn over hun klachten en over hun motivatie om terug te keren naar hun job.
In een recent vonnis noemde de Mechelse arbeidsrechtbank het onderscheid tussen fysieke en mentale ziekten discriminerend. Verzekeringsmaatschappijen proberen de zaak te rekken door in beroep te gaan. Maar dat zal niet baten. Mensen met een psychische kwetsbaarheid, en diegenen die voor hen opkomen, pikken de discriminatie niet langer. Ze gaan op de barricaden staan voor een gelijkwaardige behandeling, en zullen die goedschiks of kwaadschiks afdwingen. Ook via de rechtbank. De keuze is aan sectorvereniging Assuralia: constructief in overleg gaan, of de ene juridische procedure na de andere voeren, desnoods tot in het Grondwettelijk Hof.