Sjachert Musk over prijs voor Twitter?
Elon Musk heeft zijn overname van Twitter ‘on hold’ gezet. Hij wil eerst meer details over het aantal valse accounts op Twitter, zei hij. Wil hij een lagere prijs afdwingen of de overname zelfs afblazen?
De Twitter-deal is tijdelijk in de koelkast gezet ‘in afwachting van details die de berekening ondersteunen dat spam-/nepaccounts inderdaad minder dan 5 procent van de gebruikers vertegenwoordigen’, schrijft Musk. Twee uur later liet hij weten dat hij nog steeds aan de deal vasthoudt.
Twitter had eerder deze maand geschat dat nep- of spamaccounts in het eerste kwartaal minder dan 5 procent van zijn dagelijks actieve gebruikers vertegenwoordigden. Het geeft wel toe dat het er meer kunnen zijn, omdat dat percentage alleen gebaseerd is op een steekproef. Musk heeft eerder aangegeven dat spambots van het platform weren een van zijn prioriteiten zou zijn. Een kleiner aantal menselijke gebruikers betekent dat het platform minder interessant is voor adverteerders, zowat de enige inkomstenbron van Twitter.
Boeteclausules
Musk heeft nog niet laten weten wat zijn volgende stap is. Blaast hij de overname af of probeert hij een goedkopere overnameprijs af te dingen? Feit is dat de techsector sinds hij het bod van 44 miljard dollar uitbracht, op de beurs sterk onderuit is gegaan.
Mocht Musk vandaag een bod uitbrengen, dan zou hij zeker geen 54,2 dollar per aandeel bieden. Hij kan het grote aantal valse accounts inroepen als een nieuw element dat een lagere overnameprijs verantwoordt. Op basis daarvan kan hij de onderhandelingen met de raad van bestuur van Twitter heropenen en het bod van 54,2 dollar per aandeel intrekken. Hij kan dan een lagere prijs voorstellen en hopen dat de raad van bestuur dat voorstel aanvaardt.
Beursanalisten vinden dat momenteel de meest logische verklaring voor de demarche van Musk. In de overnamewereld zou dat niet de eerste keer zijn. Zo verlaagde het luxeconcern LVMH twee jaar geleden zijn initiële bod op de juwelier Tiffany & Co. met als excuus dat de coronacrisis de waardering drukte.
Een tweede piste is dat Musk de zaak afblaast. De valse accounts zijn dan een excuus dat hij kan gebruiken om de boeteclausules
van zowat 1 miljard dollar die verbonden zijn aan het afblazen van de overname te verminderen. Er waren de laatste dagen weinig signalen dat hij dat van plan is: de lijst van medefinanciers werd alleen maar langer.
Musk was wel al bezig om zijn eigen blootstelling fel te verminderen. Initieel zou hij 12,5 miljard dollar aan Tesla-aandelen in onderpand geven voor een lening, waarmee hij de overname deels zou financieren. Vorige week raakte bekend dat dit maar 6,25 miljard zou zijn.
Gisteren was al sprake dat Musk helemaal geen lening zou aangaan en die 12,5 miljard bij nieuwe aandeelhouders zou ophalen, wat wellicht aantoont dat Musk er minder van overtuigd raakt dat de Twitterovername financieel interessant is voor hem. Met een snel dalende aandelenkoers van Tesla worden persoonlijke leningen van Musk met aandelen Tesla in onderpand een steeds riskantere zaak.
Aandeelhouders Tesla blij
De opmerkelijke zet van Musk komt er een dag nadat Twitter een aanwervingsstop, het vertrek van twee ervaren topmensen en andere besparingsmaatregelen had aangekondigd. Twitter staat net als andere techbedrijven onder druk, door een minder economisch klimaat dat op de winstgevendheid weegt. Twitter zal zonder of met
Musk sowieso winstgevender moeten worden om aandeelhouders te overtuigen.
Ondertussen zijn de aandeelhouders van Tesla gelukkig met een mogelijk afblazen van de deal. Het aandeel wint voorbeurs 5,9 procent. Sinds de aankondiging van de overname van Twitter zakte het aandeel Tesla met 29 procent. De vrees leeft dat Musk, die vorige week aangaf ook ceo van Twitter te worden, onvoldoende tijd zal hebben om zowel Tesla, SpaceX en Twitter te leiden. Bovendien zou de reputatie van Tesla schade kunnen ondervinden als Twitter te controversieel zou worden, zeker als ex-president Donald Trump weer mag tweeten.
Twitter daalt met 11 procent en staat nu 33 procent onder het bod van 54,2 dollar van Musk.
Musk zou nu zeker geen 54,2 dollar per aandeel bieden. Hij kan het grote aantal valse accounts op Twitter inroepen als verantwoording voor een lagere prijs
Een groene smoothie en een fishburger. Meer alledaags kan een bestelling bijna niet zijn. Toch was de aankoop ervan, in het NRG-café in Nassau, de hoofdstad van de Bahama’s, historisch. Voor het eerst werd een betaling uitgevoerd met digitaal geld dat rechtstreeks uitgegeven was door een centrale bank. Het ‘sand dollar project’, zoals de Bahamianen hun experiment hebben gedoopt, wordt door centrale bankiers overal ter wereld met veel interesse gevolgd.
De ‘sand dollar’ is een van de zogenoemde central bank digital currencies (CBDC’s) die overal ter wereld ontwikkeld worden. Negen op de tien centrale banken in de wereld zijn daarmee bezig. Dat bleek vorige week uit een inventarisatie door de Bank of International Settlements (BIS) – de centrale bank der centrale banken. ‘Zowel de covidcrisis als de opkomst van cryptomunten heeft de ontwikkelingen versneld’, stelde de Zwitserse instelling vast. ‘Vooral in ontwikkelde landen, waar de centrale banken gemotiveerd worden door hun zorgen over financiële stabiliteit.’
Monetair Wilde Westen
Ook de Europese Centrale Bank (ECB) is bezig met een digitale versie van de euro. In Frankfurt maken de bankiers zich ernstige zorgen over de opkomst van cryptomunten. ‘De markt voor cryptogeld is nu groter dan die voor subprime hypotheken (leningen die aan minder kredietwaardige personen zijn verstrekt, red.), die de financiële crisis van 2008 veroorzaakten’, merkte ECB-directeur Fabio Panetta vorige maand op tijdens een toespraak in New York. ‘We mogen niet dezelfde fout maken als toen, en afwachten tot de zeepbel uiteenspat.’
Deze week bleken dat profetische woorden. De cryptomarkt bevindt zich in een storm door instortende koersen. De onderliggende waarde van sommige cryptomunten blijkt niets meer te zijn dan gebakken lucht. Volgens Panetta kan de uiteenspattende zeepbel het hele financiële systeem meeslepen, net zoals dat 14 jaar geleden met de subprime hypotheken gebeurde.
Het digitale centralebankgeld is, naast regulering, een van de antwoorden op het systeemrisico van de cryptomunten. ‘Beleidsmakers moeten een antwoord bieden op de groeiende vraag naar digitale munten, door een digitale versie te maken van de officiële valuta’, betoogde Panetta.
Dat idee is niet nieuw. Het ontstond kort nadat Facebook in 2019 op de proppen was gekomen met het plan voor een eigen munt, de libra. Daar schrokken de centrale banken heel erg van. Als Facebook zijn 3 miljard gebruikers zou kunnen verleiden om een alternatieve munt te gebruiken, zou dat ernstige gevolgen kunnen hebben voor het monetair systeem, was de inschatting in Frankfurt, Londen en Washington. Zover is het niet gekomen, de libra is een stille dood gestorven. Maar de dreiging dat het wereldwijde geldsysteem zich aan de controle van de centrale banken zou onttrekken, is blijven bestaan.
Fabio Panetta
Panetta beschreef de opkomst van cryptomunten als een monetaire versie van het ‘Wilde Westen’, waar outlaws zich aan elke vorm van centraal gezag onttrekken. In Frankfurt is men vastbesloten om de strijd tussen het gezag en de outlaws te winnen. De digitale euro wordt een belangrijk wapen in die strijd.
CBDC’s zijn gebaseerd op digitale technieken die vergelijkbaar zijn met de cryptomunten, maar vallen binnen het bestaande monetaire systeem. ‘Je kunt beweren dat CBDC’s voor de burger overbodig zijn, omdat er al genoeg systemen bestaan voor digitale betalingen’, zei Panetta. Zelf is hij overtuigd van het tegendeel. Het digitale geld dat we nu gebruiken, is immers uitgegeven door de commerciële bank waarvan we klant zijn. De enige vorm van centralebankgeld die we nu kennen, is contant. Het zijn bankbiljetten en munten. Daarvan zou een digitale versie moeten komen. Of zoals Panetta het verwoordde: ‘Zoals de postzegel minder relevant geworden is na de komst van het internet en de e-mail, zo kan ook contant geld zijn betekenis verliezen in de digitale economie.’
Anonieme transacties
Opvallend is dat ook minder ontwikkelde landen volop werk maken van wat we maar even de digimunten zullen noemen –
CBDC’s ligt wat minder vlot in het gehoor. Na de Bahama’s in 2020 volgde een jaar later Nigeria met de e-Naira. De Eastern Carribean Central Bank, de monetaire autoriteit van enkele Caraïbische eilanden als Dominica en Grenada, volgde met DCash. Ook China staat al ver met de e-CNY, oftewel de digitale yuan.
De toonaangevende centrale banken als de Federal Reserve, de ECB en de Bank of England zijn zo ver nog niet. Al zitten zij evenmin stil. De ECB is bezig met een onderzoek naar de wenselijkheid van een digitale euro, dat in oktober 2023 afgerond moet zijn. De digitale euro bevindt zich nu als het ware in een monetair laboratorium. Voordat iedereen er gebruik van kan maken, moet er nog heel wat werk verzet worden. Er moet wetgeving komen, en nog tal van praktische problemen moeten worden opgelost.
Of het digitale centralebankgeld écht een alternatief zal zijn voor cryptomunten, is de vraag. ‘De meeste gebruikers van cryptogeld willen zich juist onttrekken aan een centraal geleid systeem’, zegt Peter Vanden Houte, hoofdeconoom van ING België. ‘Ze verwijten de centrale bank de waarde van de officiële valuta te ondermijnen door steeds maar geld bij te creëren. Die anonieme sfeer – en dus de afwezigheid van controle – is het belangrijkste argument voor de gebruikers van cryptomunten. Ik denk niet dat drugsdealers en afpersers zich binnenkort zullen laten betalen in digitale euro’s of dollars’.
Strengere regulering is een efficiënter wapen tegen de wildgroei van cryptomunten dan digitale valuta, denkt Vanden Houte. Er zijn ook nog heel wat vragen die opgelost moeten worden, voordat de digitale euro werkelijkheid wordt. Eén daarvan is de anonimiteit. Bij cash geld is die 100 procent gegarandeerd, maar digitale transacties laten altijd sporen na.
Bovendien is de rol van de commerciële banken in het hele project nog onduidelijk. De ECB is niet van plan voor elke burger van de eurozone een aparte rekening in Frankfurt te openen. Alleen al de strenge know your customer-wetgeving zou dat tot een heksentoer maken.
Digitale bankrun
Tegelijk beseft de ECB dat het digitale geld op zichzelf een nieuw stabiliteitsrisico kan doen ontstaan. Het wordt immers heel makkelijk om al het spaargeld om te zetten in digitale euro’s, die een hogere veiligheid bieden. Dat zou neerkomen op een soort digitale bankrun, en dat is wel het laatste dat de ECB op zijn geweten wil hebben. Daarom zou er een plafond gezet worden op het aantal digitale euro’s dat een consument mag bezitten.
Een alternatieve oplossing is om boven een bepaalde som een negatieve rente te heffen, die oploopt naarmate het saldo aan digitale euro’s aangroeit. Dat beperkt natuurlijk weer de aantrekkingskracht ervan. ‘We willen graag dat onze digitale munt succesvol wordt, maar ook weer niet
‘Zoals de postzegel minder relevant is geworden na de komst van het internet, zo kan ook contant geld zijn betekenis verliezen in de digitale economie’ Directeur ECB