De Amerikaanse droom van schilder Bendt Eyckermans
Met zijn nieuwste tentoonstelling steekt de Antwerpse kunstschilder Bendt Eyckermans de oceaan over. Wij volgden hem naar New York. ‘Het is toch wat intimiderend. Misschien vraagt mijn werk aan deze kant van de wereld meer uitleg.’
Het is dinsdagavond in de East Village, een wijk in het zuiden van Manhattan, als we Bendt Eyckermans (28) ontmoeten in een Koreaanse tapasbar. Drie dagen voor de vernissage van zijn solotentoonstelling An introcosm in de New Yorkse Andrew Kreps Gallery valt er bij de jonge schilder nog geen tikkeltje stress te bespeuren. De sfeer is ontspannen, de zoete geur van bakbananen en aanzwellend geroezemoes vullen de ruimte. ‘Stel je voor dat we celebrity’s tegenkomen’, gniffelt Eyckermans. Dat hij zelf geen nobele onbekende meer is in de wereld van de schilderkunst, lijkt hem even te ontgaan.
De volgende ochtend struinen we over de High Line, de oude goederenspoorweg die nu een langgerekt park is en zich door de gegentrificeerde wijk Chelsea slingert. Tussen de oude pakhuizen van glas en staal trekken we naar David Zwirner Gallery. Daar loopt een tentoonstelling van Michaël Borremans, de internationaal geroemde Belgische schilder. Het doet ons, even verderop in het Whitney Museum aan de oevers van de Hudson rivier, speculeren over Eyckermans’ stoutste dromen, maar gevraagd naar zijn ultieme ambities krult hij zijn mondhoeken. Zijn vriendin Gaëlle Mortier antwoordt in zijn plaats. ‘Toen we zes jaar geleden in New York waren, liet Bendt wel eens visitekaartjes achter in de galerieën die we bezochten. En kijk nu.’
Nooit goed genoeg
Het stond nochtans niet in de sterren geschreven, vertelt Eyckermer mans’ moeder Sonja Mertens, die is meegereisd naar The Big Apple. ‘Toen Bendt aankondigde dat hij zou deelnemen aan het toelatingsexamen schilderkunst aan de academie van Antwerpen, vielen we achterover.’ Wat ze dan had verwacht? ‘Animatietekenen of zoiets, maar zeker geen schilderkunst.’ Haar zoon lijkt plots nergens meer te bespeuren, er moet nog te veel gebeuren voor de vernissage twee dagen later. ‘Dit werk zou ik toch wat lager hangen’, horen we Eyckermans even later zeggen tegen een medewerker van de galerij. ‘Maar misschien ook niet te laag.’ Met zijn armen voor zich uitgestrekt buigt hij zich naar een schilderij van een duister vrouwelijk silhouet tegen een venster waar gelig licht door valt. Met zijn duim en vingers geeft hij het gewenste aantal centimeters aan.‘Ja perfect. Het perspectief komt nu beter uit.’
Het is Eyckermans ten voeten uit: duidelijk en secuur maar im
tactvol. Dat bevestigt ook Andrew Kreps, de eigenaar van de galerij. ‘Bendt is hier binnengekomen met een duidelijk idee van wat hij wilde. Normaal overleggen we hoe de opstelling eruit moet zien. Maar hij stelde meteen voor om zelf iets te proberen. En dit is het resultaat.’
Hoewel hij nog maar aan het begin van zijn carrière staat, weet Eyckermans donders goed hoe hij de toeschouwer wil meenemen. ‘Zo’n klein werk naast een gigantisch doek creëert een ritme dat de kijker aandachtig houdt’, legt hij uit. Toch blijft elke expo spannend. ‘Het is altijd een beetje intimiderend. Ik heb geen idee hoe de toeschouwers mijn werk hier zullen ontvangen.’
Om even te bekomen trekken we naar Central Park, waar we onszelf belonen met een cocktail in de zon. Zijn vriendin Gaëlle betwijfelt of het Eyckermans echt tot rust zal brengen. ‘Wedden dat hij vannacht nog droomt over die opstelling? Het zal nooit goed genoeg zijn.’
‘Stel je voor dat we celebrity’s tegenkomen’, gniffelt Eyckermans. Dat hij zelf geen nobele onbekende meer is in de wereld van de schilderkunst, lijkt hem even te ontgaan
Kastelen en ridders
Vrijdag, enkele uren voor de vernissage. Hoewel we de voorbije dagen leerden dat Eyckermans perfectionisme niet met onzekerheid verward mag worden, lijkt hij zich plots toch vragen te stellen bij de leesbaarheid van zijn werk. ‘Misschien vraagt het aan deze kant van de wereld meer uitleg?’
Het is een neveneffect van zijn doorgedreven kunsthistorische kennis, had zijn Antwerpse galeriste Sofie Van de Velde in een eerder telefoongesprek gezegd. ‘Op de internationale markt ontlokt het