Een kast vol guilty pleasures
Maandag om 20.35 uur op Play4 ¨¨èèè ‘Dat broebelt gewoon.’ We zijn nog geen vijf minuten ver in Da’s dikke liefde en een van de deelnemers, Sofie, staat al in haar ondergoed voor de spiegel met haar vingers in haar buik te duwen. ‘En hier klutst het’, zegt ze als ze zuchtend in haar bovenarm knijpt. ‘Rugvet. Een paar jaar geleden wist ik zelfs niet dat het bestond. Nu heb ik het.’
In Da’s dikke liefde helpen seksuologe Lotte Vanwezemael en sportarts Servaas Bingé vier koppels die zich slecht in hun vel voelen om in zes maanden tijd hun leven om te gooien. Voor wie Instagramlijven niet als de norm ziet, valt het bijzonder goed mee met dat broebelende vet van Sofie. Met haar man Fré baat ze al jaren een frituur uit. Ergens in dat proces is ze zichzelf verloren, zegt ze als ze haar kleren weer aanheeft. Wat dat dan precies betekent en hoe afvallen haar daarbij zal helpen, komen we voorlopig niet te weten. Daar is nu geen tijd voor, iedereen moet in zijn ondergoed op de weegschaal. En dan onder de scanner. Er moet bloed getrokken worden en DNA bestudeerd. Voor het over iets anders kan gaan, worden we om de oren geslagen met kilo’s, vet- en cholesterolpercentages, DNA-diëten en oude foto’s van toen alles nog dik oké was. We zijn overigens erg nieuwsgierig welk effect deze zogenoemde gezondheidscampagne op het inkomen van Fré en Sofie zal hebben. Ze leven – behalve op – ook van gefrituurd voedsel. In hun woonkamer toont Fré hun ‘kast vol guilty pleasures’. Wegens plaatsgebrek in de frituur heeft de kast, volgestouwd met alle soorten snoep en chips, een plaats in de woonkamer gekregen. Amper twee passen van hun sofa ligt er voldoende munitie om alle suikerspiegels in Deinze te doen exploderen.
Het is met dit programma zoals met alle afvalraces op televisie. Enerzijds zou het allemaal inspirerend moeten werken. Je ziet jezelf al onder de scanner liggen, je vraagt je af hoe het met jouw DNA, buikvet en ontstekingsparameters gesteld is. Het is een aanlokkelijk idee om in zes maanden tijd onder begeleiding van experten naar een geperfectioneerde versie van jezelf te gaan. Het is de maakbare mens op tv-maat gesneden. Anderzijds is Da’s dikke liefde ook gewoon naar mensen kijken die in hun ondergoed en onder gruwelijke belichting tonen hoe slecht ze bezig zijn.
Dat er realistischere lijven op tv te zien zijn, kunnen we alleen maar toejuichen. Maar deze lijven moeten toch vooral illustreren hoezeer sommige mensen zich laten gaan in het leven. De kandidaten worden volgens oplopende BMI aan de kijker voorgesteld: bij een van hen geeft de weegschaal de geest onder zijn gewicht. Waarom is die weg naar de betere versie van jezelf op tv toch altijd weer bezaaid met vernederingen? We hopen dat deze acht beter uit dit proces komen, gelukkiger vooral. Maar veel zin om die lijdensweg te volgen hebben we niet. Liever gaan we een rondje joggen. Dat rugvet heeft er nu wel lang genoeg gehangen.
Waarom is die weg naar de betere versie van jezelf op tv toch altijd weer bezaaid met vernederingen?