‘Zet jeugdwerkers in plaats van agenten in straten waar gedeald wordt en je zult andere dingen zien’
Alle spots staan weer op de jeugd van Brussel. Incidenten op treinen en in recreatiedomeinen, drugsgeweld in Molenbeek ... Straathoekwerker Brahim Lhichou zoekt rust voor zijn jongeren. ‘Niemand wil gaan waar hij niet welkom is.’
Wie Brahim Lhichou (31) wil interviewen, moet geduld hebben. De man is continu in beweging. Adrenaline op benen. Op weg naar of van een van jongere die advies en bijstand nodig heeft. Zijn gsm staat roodgloeiend door de vele sms’en en telefoontjes over administratieve of persoonlijke zorgen. Zelfs zijn pauze voor een kop koffie op een terras in Anderlecht wordt verschillende keren onderbroken door jongeren met vragen. Maar Lhichou heeft tijd uitgetrokken, want alle buzz over de Brusselse jongeren maakt hem zenuwachtig: ‘Als je ’s avonds de televisie aanzet, hoor je nooit iets goeds over onze Brusselse jeugd. Hoe wil je dan dat zo iemand zich geapprecieerd voelt?’
Nadeberichtenvandelaatstewekenoverdeoverlastinrecreatiedomeinen:watvindtuervandatondermeerdeBlaarmeersenenDeNekkermeerpolitieagentenwilleninzetten?
‘Het probleem in de recreatiedomeinen komt elk jaar terug. Wat zij nu voorstellen, is repressie en zelfs agressie. Dat zal niet helpen. We vinden het niet goed dat onze jongeren te veel naar elkaar toe trekken en groepjes vormen. We zeggen net dat ze uit hun comfortzone moeten komen, de wereld in. Maar door dit soort praktijken zullen ze nog meer op zichzelf terugplooien. Het is een vicieuze en gevaarlijke cirkel.’
‘Wat we niet mogen vergeten, is dat alles meestal goed loopt. En als het verkeerd loopt, dan zien wij dat dat vaak het gevolg is van repressie en overmatig veel controle. Waarom moet er zoveel politie zijn? Ik zie zo weinig mensen die goed kunnen communiceren met jongeren. Alles draait om communicatie, hoe je mensen benadert zodat er geen spanningen komen. Als ik jongeren zover kan krijgen dat ze naar mij luisteren, dan kunnen anderen dat elders ook.’
In2019bentunahet‘parasol-incident’inBlankenbergezelfnaardaargetrokkenomdegemoederentes ussen.Hoekijktudaaropterug?
‘Een vriend van mij was erbij toen het gevecht losbarstte (in augustus 2019 brak een massale vechtpartij uit op het strand waarbij met strandstoelen en parasols werd gegooid, red). Hij is naar de burgemeester en de politie gestapt met een voorstel: waarom proberen we niet samen met Brusselse jongeren om de rust te bewaren in Blankenberge? Ik ben toen met vijftien tweetalige jongeren uit Brussel, Vilvoorde en Mechelen naar daar getrokken. We hebben een weekend lang goed samengewerkt en dat was een succes. Maar twintig minuten nadat we onze T-shirts met
Brahim Lhichou met enkele van zijn jongeren: ‘We mogen niet vergeten dat alles meestal goed loopt.’
het logo van de stad hadden uitgetrokken, werden we zelf omsingeld door vier patrouilles. Opnieuw een identiteitscontrole. Het bleek dus om niet meer dan een communicatiestrategie te gaan. Blankenberge heeft netjes zijn imago kunnen oppoetsen en wij waren weer de kop van Jut. Het was bijzonder pijnlijk en ontgoochelend. Al dat werk voor niets. We voelden ons gebruikt.’
‘De verhalen die je hoort over wat aan dat gevecht in Blankenberge is voorafgegaan, zijn veelzeggend. Het was in volle coronazomer en de sfeer was gespannen. Jongeren met een migratieachtergrond werd vlakaf gezegd dat ze niet welkom waren aan zee en maar beter terug naar Brussel keerden. Witte jongeren
kregen alleen te horen dat ze wat verder van elkaar moesten gaan
zitten. Als justitie neutraal zou zijn en als iedereen die zoiets meemaakt een klacht zou indienen, dan was Blankenberge die zomer veroordeeld voor discriminatie. Ik neem alleszins niet langer het openbaar vervoer met mijn jongeren als we buiten de stad gaan, áls we al gaan. We zijn de opmerkingen beu.’
VandaagwordtopnieuwdrukgeschrevenoverstadsbendesendrugsgeweldinM olenbeekenBrussel...
‘Tja, wat moet ik daarmee? Ik kan
alleen maar zeggen dat het zo’n vaart loopt met die drugshandel omdat er geen hulp van bovenaf komt om die tegen te gaan. De handel zou ook niet zo’n vlucht nemen zonder gebruikers. We moeten niet hypocriet doen, het is niet dat ze achter de bobo’s aangaan die elk weekend lijnen coke zitten te snuiven op café.’
‘Maar drugsbendes oprollen, dat is mijn job niet. Ik help mensen om opnieuw deel van de samenleving te worden. Ik zit niet te kijken wie
dealt, wie gebruikt en wie niets doet. Dat is andermans job. Het is eigenlijk nog maar de vraag of de politie in staat is om dit probleem op te lossen. Er zijn meer jeugdwerkers dan politieagenten nodig. Zet op de hoeken waar gedeald wordt een sociaal werker in plaats van een agent en je zult andere resultaten zien.’
HethartvanuwwerkligtinKuregeminA nderlecht,eendoordepolitiekvergetenwijk.Watisderealiteitwaarindejongereneropgroeien?
‘In Kuregem heb je blanken, Italianen, Grieken en de grootste joodse gemeenschap van Brussel. Je kunt hier alles en iedereen vinden. En dat werkt, want het respect is wederzijds. Maar niet iedereen heeft hier dezelfde kansen. Jongeren in deze wijken groeien op in een complexe omgeving. Hun scholen zijn zeker niet de beste van Brussel. De mensen hebben honger. Wij leven in de instantité, en denken alleen aan waar de volgende maaltijd vandaan
BrahimLhichou
WieisBrahimLhichou?
▶
▶
▶
EenvandesterkhoudersvanhetBrusselsejeugd-enstraathoekwerk ZetzichalelfjaarinvoorhetsocialewerkinKuregeminAnderlecht,waarhijookopgroeide.Sinds2014doethijdatvoorjeugdorganisatieJESBijdever-kiezingenvan2019stondhijalsonafhankelijkeopdelijstvanOne.Brussels.OndankseenhoogaantalvoorkeurstemmenraaktehijnietinhetBrusselsParlementEenvandedrijvendekrachtenachterzaalvoetbalclubFunAnderlecht
‘Als er politiek niets wordt gedaan, dan voorspel ik nog meer problemen en rellen’ JeugdwerkerKuregem