Typisch Couleur Café, quoi
Met de Congolese superster Fally Ipupa en de lokale helden van Stikstof bouwde Couleur Café, drie jaar na de laatste volwaardige editie, weer een groot feestje op de Heizel.
Presentator Annabelle Van Nieuwenhuyse. Het lekkerste eten van de wereld. Beats, ritmes en melodieën uit alle windstreken. Kleine feestjes en grote concerten. Ook op Couleur Café zijn er, na drie jaar onderbreking, nog zekerheden.
‘Vorig jaar was er een mini-Couleur in Anderlecht, maar dat was toch anders’, zegt Julie Marijsse (30). Al tien jaar komt ze met haar groep van zo’n 20 vriendinnen naar Couleur Café. ‘Toen corona bleef duren, heb ik wel gedacht: misschien was Couleur voor covid de laatste. Iedereen begint te settelen, kinderen te krijgen. Maar we zijn er allemaal, alsof het nooit is weggeweest.’ De groep heeft zelfs een nieuwe aanwinst: Yannick Harix (27) laat de wei van Werchter voor de eerste keer links liggen voor Couleur Café. ‘Zalige ambiance hier’, lacht hij. Groepen die hij wil zien heeft hij niet. ‘Werchter doe je voor de groepen, Couleur voor de sfeer.’
Opzwepende soukous
Dat is anders bij Esther Kwantu (28), die op haar gsm een strak schema toont. Als Congolees-Belgische is zij vooral blij dat zoveel Afrikaanse artiesten dit jaar op het programma staan. ‘Ik heb het gevoel dat Couleur Café mijn Congolese roots eert. Met Fally Ipupa stond er op de openingsavond vrijdag iemand op het podium die heel groot is in mijn thuisland.’
Vlak nadat België de tand van Lumum
Esther Kwantu ba teruggaf aan zijn familie, was het voor veel Congolezen een speciaal moment om hier te staan, denkt ze. ‘Heel wat mensen in het publiek hadden een Congolese vlag vast. Mensen waren aan het huilen. Het voelde als een catharsis.’
En of Fally Ipupa (★★★★★) een geweldig concert gaf. Samen met acht zangers-dansers, zeven muzikanten en twee extra vocalisten toonde hij zich een van de sterkste headliners ooit op Couleur Café.
In het eerste deel van de show grepen Fally en zijn orkest terug naar de populaire Congolese muziek uit de tweede helft van de 20ste eeuw, de aanstekelijke combinatie van golvende rumba en opzwepende soukous. De duizenden Congolese fans zongen de grote hits van Fally op zijn vraag moeiteloos mee. Nog enthousiaster waren de vele vrouwen die op het podium werden geholpen om daar een sensueel dansje uit te voeren met hun idool.
Muzikaal hoogstaand, visueel een feest, internationaal succesvol en toch in hoge mate authentiek: Fally Ipupa zorgde voor een memorabele show. Typisch Couleur Café, quoi.
‘Energuy’
Stikstof (★★★☆☆) moest de andere kant van die medaille laten blinken. De Brusselse rapcrew mocht thuiskomen onder de bollen van het Atomium. Vooral voor spilfiguur Zwangere Guy was dat het sluitstuk van een fikse omzwerving, want ‘Papa ZG’ was toe aan zijn derde show van het weekend, na solopassages op de openingsdag van Couleur Café en TW Classic.
Niet dat er vermoeidheid in leek te sluipen - Guy gluurde naar de wei van onder de rand van zijn vissershoedje als een hongerig dier. Sparringpartner Jazz Brak paradeerde dan weer over het podium alsof het zijn woonkamer was. ‘Op het graf’ van de kersverse plaat Moeras stak het vuur al snel aan de lont, met een Zwangere die de ‘Energuy’ liet vloeien. ‘We gaan niet te lang rond de pot draaien: we zijn gekomen om de wei af te breken’, klonk het.
Dat leek ook op de agenda van het publiek te staan, wat dan weer ten koste ging van de meer bedachtzame tracks van het Brusselse viertal. Iconische stadsportretten als ‘Gele blokken’ of het zinderende nieuwe ‘Moeras’ komen tot leven in koptelefoons, maar bij het laatste daglicht op het hoofdpodium bleken ze vluchtig als benzine. Kort gezegd: Couleur Café had minder zin in de poëzie van ‘twee Oostblokkers in een Tiguan’ dan in de sloophamer van ‘gijse vieze vuile fucking hoerenzoon’.
Dat besefte ook Stikstof. Als de pogo niet naar Zwangere Guy komt, komt Zwangere Guy naar de pogo, dacht de rapper, en hij organiseerde de moshpit bij ‘Alles kapot’ als een volleerd volksmenner. Toen dat eindelijk lukte, speelde Stikstof die track gewoon twee keer, en mocht ook ‘Ambras’ opnieuw zijn opwachting maken. Wie thuis speelt, doet vierkant zijn goesting dat weet Stikstof als geen ander.
‘Ik heb het gevoel dat Couleur Café mijn Congolese roots eert’
Bezoeker Couleur Café
Karlien Beckers, Karel Michiels, Nick De Leu