Onderzoekers KU Leuven trekken naar grote 3D-beurs
De onderzoekers van Leuven.AM, het instituut van de KU Leuven dat zich bezighoudt met 3D-printen, staan op Formnext, het grootste industriële event rond 3D-printen, met een zelf ontworpen mini-Europa.
Het is de eerste keer dat de KU Leuven haar eigen stand zal hebben op de grootste Europese 3D-printbeurs van meer dan zeshonderd exposanten. ‘We waren vroeger al op Formnext aanwezig, maar alleen als toeschouwer’, zegt professor Brecht Van Hooreweder. ‘Nu komt daar dus verandering in. Want we vinden dat we nog te weinig ons academisch onderzoek kunnen vertalen naar de maatschappij.
Uiteindelijk willen we maatschappelijke impact creëren.’
‘Denk bijvoorbeeld aan biomedische implantaten die op maat van een patiënt gemaakt worden. Bovendien willen we ook laten zien wat er vandaag eigenlijk al allemaal kan. Op het vlak van 3D-printen behoren we in België eigenlijk al tot de wereldtop, wat ook gunstig kan zijn voor internationale samenwerkingen.’
Met een zelf ontwikkeld miniEuropa in 3D wil Leuven.AM tonen wat het instituut in zijn mars heeft. De Sagrada Familia, de Eiffeltoren, de Brandenburger Tor, het Colosseum, … alle bekende monumenten staan heel gedetailleerd op de maquette. ‘We hebben verschillende monumenten gekozen om onze capaciteiten te tonen’, zeggen doctoraatsonderzoekers Lars Vanmunster en Emilie Beevers.
‘Voor ons was het ook belangrijk dat we elk monumentje proberen te koppelen aan een relevante industriële toepassing, omdat we tenslotte wel naar een industriële beurs gaan.’
Uitdaging
‘We wilden iets bedenken wat nog niemand anders gedaan heeft én toegankelijk is voor zowel de experts als de ‘gewone’ mens’, zegt Van Hooreweder. ‘De monumenten zijn heel bekend, maar het nieuwe eraan is dat we die gemaakt hebben met processen en materialen die nog niet commercieel beschikbaar zijn. Die zijn pas na vele jaren van onderzoek aan de universiteit op punt gekomen.’
Het bouwen nam ongeveer twee maanden in beslag, ook na de werkuren, en sommige monumenten bleken een behoorlijke uitdaging. ‘We hadden soms meer dan één poging nodig. Dat is ook logisch aangezien we heel gedetailleerd aan de slag zijn gegaan, maar het bleek niet onmogelijk. Het Atomium veroorzaakte wat frustratie’, zeggen Vanmunster en Beevers. ‘Dat heeft heel wat pogingen nodig gehad, aangezien dat een moeilijke structuur heeft om na te bouwen en delen bevat die geen fundament hebben. Gelukkig zijn we er na een aantal pogingen toch in geslaagd. Het resultaat mag er zeker zijn.’