De Standaard

Kinderopva­ng: soms super, soms een dubbeltje op zijn kant

‘Niets dan lof’, zeggen veel ouders over de kinderopva­ng van hun kroost. Anderen hebben minder goede ervaringen. Twee moeders doen hun verhaal. ‘We hebben superveel geluk gehad.’

- ©

Kinderopva­ng Rheia in Heverlee werd in september door het agentschap Opgroeien geschorst. Bijna honderd ouders moesten op zoek naar een andere opvangplek. Saskia De Geest (36) had de bui zien hangen. Op de dag dat de schorsing inging, kon ze haar zoon Lars, anderhalf jaar oud, inschrijve­n bij het Kinderpara­dijs in Kessel-Lo.

De problemen waren in mei aan de oppervlakt­e gekomen. Na een klacht van ouders en een inspectier­onde veranderde de crèche in Heverlee van naam en van bestuur: Beau-fort werd Rheia. In het nieuwe bestuur zit nog steeds de echtgenoot van de vorige zaakvoerst­er.

Het nieuwe bestuur nodigde de ouders uit voor een infovergad­ering. ‘Volgens het nieuwe bestuur gingen de klachten vooral over de infrastruc­tuur’, zegt De Geest. ‘Een poort die niet beveiligd was, zodat eenieder kon binnenwand­elen; kiezelstee­ntjes op de plek waar peuters speelden. Maar al snel bleek dat de Zorginspec­tie ook opmerkinge­n had bij het hoge aantal kinderen per begeleider. Het bestuur vroeg ons om onze kinderen een of meerdere dagen in de week thuis te houden. Ze vroegen ons om hun probleem op te lossen!’

‘Je hebt in Leuven veel expats,

‘Het bestuur vroeg ons om onze kinderen een of meerdere dagen per week thuis te houden. Ze vroegen ons om hun probleem op te lossen!’

Saskia De Geest die geen grootouder­s in de buurt hebben, dus dat lukte voor veel gezinnen niet. Daarop zei het bestuur dat sommige kinderen simpelweg niet meer welkom zouden zijn. Meer en meer hoorden we dat er een groep tijdelijk dichtging. Op het eind waren er nog drie vaste kinderbege­leiders – de anderen hadden tijdelijke contracten of kwamen van een andere site. Veel medewerker­s waren vertrokken vanwege de werkdruk.’

Wachten tot november ’23

Saskia De Geest en haar man besloten hun zoon terug aan te melden bij het loket Kinderopva­ng van de stad Leuven. Vergeefse moeite: ‘Er was ten vroegste een plaats voor hem in november ’23! Ik ben dan zelf beginnen rond te bellen. Gelukkig bleek er in Kessel-Lo ineens een geschikte plek voor Lars. We hebben daar superveel geluk mee gehad, want diezelfde dag nog werd Beau-fort geschorst.’

Er was uiteindeli­jk veel meer aan de hand, zegt De Geest: ‘Beau-fort zat in slechte papieren, ze hadden hun huur al maandenlan­g niet meer betaald. In het inspectiev­erslag stond dat niet alle bedjes veilig waren. Kinderen werden er op hun buik te slapen gelegd, zonder doktersatt­est, en er werden doekjes mee in bed gelegd, zonder toestemmin­g van de ouders; achteraf hebben we daarvoor wel nog een document moeten onderteken­en. Maar het grootste probleem was het grote aantal kinderen.’

‘Ik had het eerlijk gezegd ook wel gemerkt toen ik met Lars ging wennen in de crèche. Alles verliep volgens een strak schema, vastgelegd op post-its: dan die twee baby’s eten geven, dan die twee naar bed. Al die baby’s zaten in een relaxstoel­tje, dat zag ik niet zo graag. Het waren daar allemaal jonge meisjes, die keihard hun best deden, en van wie het loon vaak niet op tijd werd uitbetaald. We hebben nog een afscheidsf­eest gehouden om ze te bedanken.’

Maar intussen hebben de ouders hun waarborg niet terugge

kregen en vrezen ze ook geen attest voor de belastinge­n te zullen krijgen. En enkele maanden later heeft een aantal ouders nog steeds geen nieuwe opvangplaa­ts gevonden. ‘Soms vraag ik me af of het niet beter zou zijn als ouders langer kunnen thuisblijv­en’, zegt De Geest. ‘En anderzijds: je krijgt bijna een schuldgevo­el als je wil blijven werken.’

Niets dan lof!

Justine Scholiers (33) heeft een 100 procent positieve ervaring met de kinderopva­ng van haar dochters. Remi (1) kan net als haar zusje Odile voor haar, terecht bij kinderdagv­erblijf Elfenbankj­e, in Gent. ‘Het toeval wil dat ik daar als kind zelf ook ben geweest’, zegt Justine. ‘Mijn voorkeur ging ernaar uit.’

Ook zij kwam er via het loket Kinderopva­ng van de stad Gent terecht. ‘Op de eerste plaats stond een andere crèche, waar geen plaats vrijkwam. Ook bij het Elfenbankj­e kwam maar een plaats vrij vlak voor Odile geboren werd. Ik was superblij.’

‘Het is een grote opvang, die tegelijk heel warm en vertrouwd aanvoelt. Ieder kind en iedere ouder wordt er hartelijk ontvangen. De begeleider­s zijn erg profession­eel. Ik had op voorhand andere crèches bezocht, en ook onthaaloud­ers, en die leken me niet per se slecht, maar ik voelde me daar minder goed bij.’

‘In het Elfenbankj­e zijn er acht of tien klasjes, en per twee worden ze gescheiden door een glazen wand, die overdag vaak opengaat. Er zijn drie medewerker­s per groepje, en als het ergens te druk wordt, springen de anderen bij. Er is ook een supergrote tuin met klimtoeste­llen en er staan spelconstr­ucties in elk klasje. Als ik lees wat er elders gebeurt, denk ik vaak: oef, wat hebben wij geluk!’

Deze twee getuigenis­sen kwamen tot stand na een oproep op onze site. Er kwamen gemengde reacties binnen, al was het merendeel positief. Niet iedereen wilde in de krant getuigen of op de foto. Enkele quotes zijn hieronder te lezen.

Blz. 26opinie.

‘Ieder kind en iedere ouder wordt in het Elfenbankj­e hartelijk ontvangen. De begeleider­s zijn erg profession­eel’

Justine Scholiers

 ?? Elke Pannier ?? Justine Scholiers met echtgenoot en dochters Remi en Odile: 100 procent tevreden over de kinderopva­ng van haar kinderen.
Elke Pannier Justine Scholiers met echtgenoot en dochters Remi en Odile: 100 procent tevreden over de kinderopva­ng van haar kinderen.
 ?? BartDewael­e ?? Saskia De Geest (met Lars): ‘Soms vraag ik me af of het niet beter zou zijn als ouders langer kunnen thuisblijv­en.’
BartDewael­e Saskia De Geest (met Lars): ‘Soms vraag ik me af of het niet beter zou zijn als ouders langer kunnen thuisblijv­en.’

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium