De fanzone zonder vrouwen en uitgedoste fans
Ze hebben geen geld om naar de stadions te gaan die ze hebben helpen te bouwen, dus verzamelen honderden gastarbeiders zich in een cricketstadion net buiten Doha om er het WK te volgen. ‘Het is beter om hier te kijken.’.
Reuzenscherm? Check! Pompende supportert (die avond neemt Spanje vaak in overvolle slaapzalen. beats? Check! Het logo van de het op tegen Costa Rica, red.), antwoordt Het is een wereld die een sterrenstelsel wereldvoetbalbond Fifa? Check! hij aarzelend: ‘Het rode. Ik verwijderd ligt van het gepolijste En toch is deze fanzone niet als alle zou graag eens een match in een beeld dat de meeste voetbalfans andere: bezoekende supporters stadion bijwonen, maar daar heb van Doha te zien krijgen. zijn er niet te bespeuren, vrouwen ik het geld niet voor. Wat ik verdien, of uitgedoste fans in de kleuren moet ik opsturen naar huis, voor van hun favoriete team evenmin. de opvoeding van mijn kinderen.’ En al zeker geen bier. Dat heeft te Deze fanzone bevindt zich in maken met de locatie, een cricketstadion Asian City, een winkel- en amusementscomplex aan de rand van Doha. Binnen speciaal gebouwd vullen duizenden veelal ZuidAziatische voor de lageloonarbeiders van gastarbeiders de tribunes Qatar, op ongeveer een halfuur en – in kleermakerszit – het rijden van het stadscentrum. Kilometerslang veld. strekt zich een lint van
‘Ik kom elke avond langs’, zegt magazijnen, werkplaatsen en Dilip Kumar Mandal, een metser woonblokken uit. In totaal verblijven uit Nepal. ‘Ik hou van de sfeer hier.’ bijna 70.000 buitenlandse
Op de vraag voor welk team hij gastarbeiders in deze nieuwbouwstad,
Parallel leven
Op een muur bij de ingang van de fanzone hangt een spandoek met een boodschap in het Arabisch, Engels en Hindi: ‘Bedankt voor jullie bijdrage aan de beste Fifa Wereldbeker ooit.’ Het lijdt geen twijfel dat velen hier een rol hebben gespeeld bij de bouw van de stadions en de infrastructuur voor het toernooi, maar de Qatarese dankbaarheid heeft haar grenzen. Hoewel sommige wedstrijdkaartjes voor inwoners te koop waren voor slechts 40 rial (10,5 euro), is niemand die we spraken erin geslaagd een ticket te bemachtigen. Voor wie slechts 260 euro per maand verdient, waren de kaartjes veel te duur.
Zonder ticket kunnen de gastarbeiders zich niet registreren voor een Hayya-kaart, die nodig is om binnen te raken in de belangrijkste fanzones in Doha. En zelfs als het hen zou lukken, doemt er een ander probleem op: de efficiënte en goedkope metro rijdt niet tot in dit deel van de stad, waardoor de werknemers gedwongen worden te kiezen voor duurdere alternatieven.
Bij de ingang hangt een spandoek met een boodschap in het Arabisch, Engels en Hindi: ‘Bedankt voor jullie bijdrage aan de beste Fifa Wereldbeker ooit’
De fanzone, en Asian City zelf, belicht het parallelle leven dat vele gastarbeiders leiden. Critici zeggen dat het de verdeeldheid in de hand werkt, met als onuitgesproken boodschap: jullie mogen je restaurants, winkels en fanzone hebben, zolang jullie maar niet naar de onze komen.
Werken, slapen, werken
Toch is Mandal blij hier te zijn. Voor het WK begon, werden 350 van zijn collega’s naar huis gestuurd omdat zijn bedrijf, net als vele andere, zijn activiteiten op bevel van de regering heeft stopgezet. Vlak bij hem zit Stephen* uit Ghana, die op de luchthaven aan de slag is. Vandaag heeft hij een vrije dag, maar anders ‘is het enige wat ik doe, werken, slapen, werken, slapen, werken, slapen’.
Net als Mandal kon hij zich geen kaartje voor een wedstrijd veroorloven, maar hij spreekt net zo vloeiend over voetbal als de Spanjaarden het spelen. ‘Ik hoop dat ik vrij kan krijgen om de matchen van Ghana te volgen’, zegt hij.
Als de rust nadert, stormen honderden naar het podium, waar een mc en haar vier danseressen hen opwachten. Ze doet een shout-out naar haar ‘Afrikaanse vrienden’, voor ze een bloemetje werpt naar de andere landen die de bulk van het Qatarese arbeidsmigrantenbestand uitmaken: India, Bangladesh, Nepal, Pakistan, Sri Lanka en de Filipijnen.
Teamkleuren of vlaggen zijn niet te zien. Geen van deze landen heeft zich gekwalificeerd voor het toernooi en dus lijkt de beslissing over wie te steunen, te worden bepaald door een favoriete speler of de kleur van een shirt.
Niets beters te doen
Ook Mohammed Malik, een 42-jarige timmerman uit Bangladesh, is een trouwe bezoeker. Hij komt elke dag naar de wedstrijden kijken, aangezien hij niets beters te doen heeft. ‘Mijn bedrijf stuurt ons niet meer naar het werk omdat we tijdens het WK geen toegang hebben tot de werf. Ze zijn ook gestopt met te betalen.’
Nadat Spanje naar een eenvoudige 7–0-overwinning is gewandeld, slenteren de arbeiders onder begeleiding van Indiase trommelaars terug naar hun slaapzalen. Yam Kumar Rajbanshi, een andere vaste klant van de fanzone, is een van hen. ‘Ik kom elke avond’, zegt de heftruckchauffeur uit Nepal. ‘Ik hou meer van voetbal dan van cricket. Wie de Wereldbeker zal winnen? Brazilië’, klinkt het vol vertrouwen.
Net als voor de andere bezoekers is een kaartje voor een match te duur voor Rajbanshi. Het kost hem de helft van zijn maandsalaris, maar dat lijkt hem niet te deren. ‘Het is beter om hier te kijken.’