“Dewinter liet zich betalen voor werk voor Chinezen”
Liet Filip Dewinter zich betalen voor zijn hand-en-spandiensten aan de Chinezen? Hij ontkent en blijft erbij dat hij zich niet doelbewust liet gebruiken door de Chinese Communistische Partij.
In december vroeg De Standaard aan Filip Dewinter of hij in de periode 2015-2017 zowat 25.000 euro van de spion Chanchun Chao had gekregen. De Belanger zette zich gedurende jaren in voor verschillende vzw’s van de Chinees. “Ik zou dat eens moeten bijeenbrengen”, ontweek hij toen de vraag. Het Vlaams Parlementslid benadrukte dat het altijd om de terugbetaling van kosten ging. “Dat was geen honorarium of zo. Het was nooit mijn bedoeling dat ik me zou laten betalen voor mijn betrokkenheid bij de vzw. Wij werkten gewoon mee met een culturele vereniging.”
Door Humo en Apache gepubliceerde documenten plaatsen maandag de toelichting van Dewinter in een ander daglicht. Uit een kostennota valt de politieke context af te leiden. Zo ging Dewinter onder meer met enkele extreemrechtse Europarlementsleden tafelen, op kosten van een dekmantel van de Chinese partij. Voordien had hij de leider van die dekmantelorganisatie, Cheng Guoping, tijdens een door Chao gefinancierde reis ontmoet. Dewinter nodigde hem in 2016 uit naar België om deel te nemen aan een conferentie over terrorisme en om de “vriendschappelijke banden” aan te halen.
Dewinter werd bovendien vergoed voor zijn advieswerk. Een vzw van Chao organiseerde in 2015 een seminarie in het Vlaams Parlement met onder meer Voka, het Antwerpse Havenbedrijf en enkele Chinese bedrijven. Dewinter diende een kostennota voor het geleverde werk van zijn secretaresse in en verzocht Chao in een persoonlijk briefje hem “naar jouw voldoening te betalen” voor de “organisatie van het seminarie en het lobbywerk”. Bij de uiteindelijke afrekening valt een post op: Fee organisation cost Filip Dewinter, 3.000 euro.
Humo en Apache concluderen dat Dewinter niet alleen werd betaald, maar zich ook met zijn medeweten liet gebruiken door de Chinese communisten. Tegenover De Standaard blijft Dewinter de politieke dimensie ontkennen. Hij geeft aan dat de contacten voor rekening van de Chinese vzw bedoeld waren om politici te polsen naar hun interesse voor een cultureel bezoek aan China. Het parlementslid herhaalt dat de vzw in de eerste plaats een culturele dimensie had, maar beaamt dat zeker de etentjes politiek kunnen worden geïnterpreteerd. “Ik ben misschien naïef geweest.”
“Beschadigingsoperatie”
Voorts sloeg de “fee organisation cost” naar zijn zeggen op een “geglobaliseerd samennemen van allerlei kosten” die niet onder een bepaalde noemer konden worden ingediend. Spontaan benadrukt hij dat de “Chinezen geen simpele jongens waren” en dat er flink wat werd gesoebat over de gemaakte kosten. Tegen die achtergrond moeten we de bewoordingen “naar jouw voldoening” interpreteren. Dewinter ontkent dat het kan worden gelezen als een verzoek om voor zijn diensten te worden betaald.
Dewinter diende een kostennota voor het werk van zijn secretaresse in en verzocht Chao hem “naar jouw voldoening te betalen”
Dewinter spreekt van een “carrousel” en een “vuile campagne om mij en mijn partij te schaden”. Net als Vlaams Belang spreekt hij van “oud nieuws”. Al in 2018 lekte uit dat Dewinter er merkwaardige Chinese vrienden op nahield. Hij verzeilde een tiental jaar geleden in het web van de mantelorganisaties van Chao. Op papier was Chao een “culturele weldoener” uit de kunstwereld, maar in werkelijkheid werkte hij als spion voor de Communistische Partij. Dewinter liet zich inhuren als een soort adviseur. De kosten die hij maakte, factureerde hij door.
De verschillende vzw’s van Chao probeerden onder het mom van culturele activiteiten een zakelijk en politiek netwerk uit te bouwen. De Staatsveiligheid kwam deze “inmengingsactiviteiten” – ongeoor
loofde pogingen om het besluitvormingsproces in België te beïnvloeden – op het spoor. Uiteindelijk zette de Belgische overheid Chancun Chao op een elegante manier het land uit. De ultieme bemiddelingspoging van Dewinter om de uitzetting te verhinderen, draaide op niets uit.
Erkenning van Taiwan
Het dossier belandde toen op het bord van Siegfried Bracke (N-VA). De Staatsveiligheid tipte de toenmalige Kamervoorzitter over de rol van Filip Dewinter, die toen Kamerlid was. Uiteindelijk stuurde hij het dossier door naar het parket. Na een onderzoek werd het parlementslid buiten vervolging gesteld.
In 2020 raakte Dewinter via Chao aan enkele duizenden mondmaskers die hij met veel aplomb verdeelde in Antwerpen. De deontologische commissie van het Vlaams Parlement verklaarde een klacht van Groen hierover onontvankelijk, “omdat concrete feiten en een dossier ontbraken”. De commissie kan enkel oordelen over de feiten die zich deze legislatuur (vanaf 2019) hebben afgespeeld.
Vlaams Belang gooide eind vorig jaar Frank Creyelman uit de partij, nadat hij zich door de Chinezen had laten betalen om aan politieke beïnvloeding te doen. Dewinter begrijpt niet waarom hij met het voormalige partijlid wordt vergeleken. “Ik ben 35 jaar parlementslid. Drie keer nam ik een initiatief rond China. Drie keer diende ik een resolutie in om Taiwan als land te erkennen en een politieke vertegenwoordiging in België te openen. Ik denk niet dat de Chinezen daar enthousiast over zijn.”
Groen vraagt woensdag met een ordemotie dat Dewinter ontslag neemt als ondervoorzitter van het Vlaams Parlement.