Geheim drugslab stond midden in alle drukte
De Poederleese weg in Lille staat bekend als “de drukste steenweg van de Kempen”. Waarschijnlijk merkten de omwonenden net daardoor niks van het geheime drugslab vlakbij. Tot er woensdag drie doden vielen. “Wij zitten hier vaak tot na middernacht, maar ho
“Of ik hier weleens iets vreemds zag gebeuren? Neen, helemaal niet. Er is in deze straat voortdurend passage. Maar daar aan dat gebouw zag ik eigenlijk nooit veel beweging.” Vanuit zijn appartement in de Poederleese weg in Lille, kijkt Simon nochtans uit op de witte tweewoonst in zijn straat, waar vermoedelijk al enkele weken synthetische drugs werden geproduceerd. Dat gebeurde in een geheim laboratorium in de achtertuin. “De politie is me al hetzelfde komen vragen, maar ik heb ze ook niet kunnen helpen.”
Volgens Simon leek het woensdag een “heel gewone” dag te worden. “Pas toen ik sirenes hoorde, merkte ik dat er iets abnormaals aan de hand was”, zegt hij. “Ik was me op dat moment nog rustig aan het klaarmaken. Ik had helemaal niks in de gaten.”
Enkele minuten daarvoor, om negen uur ’s morgens, hadden de hulpdiensten een noodoproep ontvangen over het drugslab. Eenmaal ter plekke, troffen zij drie overleden mannen aan. Een vierde slachtoffer, ook een man, werd gereanimeerd en zwaargewond afgevoerd. Hij verkeerde woensdagavond nog in levensgevaar. Ook de man die de hulpdiensten had gebeld en een buurtbewoonster die was komen kijken toen de hulpdiensten ter plekke waren, moesten met intoxicatieverschijnselen worden afgevoerd.
Kaarten en nakaarten
“Of ik hier weleens iets vreemds zag gebeuren? Neen, helemaal niet. Aan dat gebouw zag ik nooit veel beweging”
De kilometerslange Poederleese weg, die de Kempische gemeenten Lille en Herentals met elkaar verbindt, slikt dagelijks duizenden auto’s. Buurtbewoners zijn die drukte en het bijbehorende straatlawaai allang gewoon. Maar een drugslab, dat vermoedde niemand. “Ik kan me niet herinneren dat me ooit iets vreemds is opgevallen”, zegt een buurvrouw. Ze woont amper enkele tientallen meters van de plek.
“Maar ik heb dan ook geen ramen die uitkijken op de steenweg.”
“Dat zoiets hier kan gebeuren!”, zegt ook Guy Valckx, al 23 jaar lang de zaakvoerder van D’Achtste Zaligheid, twee huizen verderop. In zijn brasserie zijn de stamgasten woensdagmiddag niet alleen aan het kaarten, maar ook druk aan het nakaarten over de “spannende dag” die de Poederleese weg plots tot nationaal nieuws maakte. “Onze parking achterop komt rechtstreeks uit op hun achtertuin. En toch hebben wij nooit iets gemerkt van een drugslab. We zagen daar gewoon niemand.”
Die parking is inderdaad erg desolaat, met errond een failliete carwash, een leegstaande drankenhandel en een verlaten werkplaats waarin ooit veranda’s werden gebouwd. Door de omvergevallen schutting kun je zo in de achtertuin kijken van het gebouw waar het drugslab stond. Tussen het hoge gras staan her en der gevulde jerrycans, onduidelijk is waarvoor die werden gebruikt.
Valckx: “Dit is de drukste steenweg van de Kempen. Wij zijn hier elke dag bezig van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, in het weekend vaak tot na middernacht. En toch heeft niemand iets gezien. Dat snap je toch niet? Hoewel, de snelweg naar Nederland is hier natuurlijk wel vlakbij. Wie snel de grens wil oversteken, kan eigenlijk nergens beter zitten.”
Door
Foto’s