De tandeloze crisismanager

Als communautair expert kreeg Benjamin Dalle in deze regering geen beleidsdomeinen om zijn tanden in te zetten. De jonge minister van Media trof in 2019 een VRT in crisis aan. Een conflict tussen de toenmalige ceo en zijn nummer twee escaleerde. Door de ceo onverschrokken te ontslaan, gooide Dalle olie op het vuur. De juridische afwikkeling van die episode loopt nog altijd. Vijf jaar later laat Dalle de VRT in crisis achter. Ongelukkige werknemers en besparingen waren het voorbije decennium geen uitzondering aan de Reyerslaan, maar zo erg als nu was het nooit. De directie bespaarde onverbiddelijk op de vloer, maar deelde tegelijk ongezien hoge exclusiviteitscontracten uit aan enkele schermgezichten. Dalle liet betijen. Dat deed hij ook toen de directie het regionale ochtendblok op Radio 2 afschafte. Als er kritiek kwam op de VRT, verdedigde hij de directie van de openbare omroep. Daarmee was hij toch vooral een ‘minister van de VRT’.

Even ging Dalle in San Francisco over de tongen, toen hij videoplatforms als Tiktok en Youtube verplichtte om mee te betalen voor Vlaamse tv-producties. En tijdens de pandemie slaagde hij er als minister van Jeugd in om de jeugdkampen te laten doorgaan. Toch blijkt uit de Gemeentemonitor dat jongeren zich deze regeerperiode vergeten voelen, er zijn almaar minder faciliteiten voor hen. De Jeugdraad kaartte de afwezigheid van een overkoepelende visie aan. Ook met Armoede of Brussel kon Dalle zijn stempel op deze regering niet drukken.

Hij stak wel heel veel energie in de communicatie op zijn Instagram en website. Hij maakte podcasts of liet zich interviewen voor lange video’s op zijn website. Alsof Dalle zijn ministerschap opvatte als één lange campagne.