“In mijn atelier kan ik doen alsof ik ver weg ben”
Terwijl hij vroeger de wereld rondreisde om inspiratie te zoeken, vindt kunstenaar Stief Desmet die tegenwoordig in de tuin van een voormalige varkenskwekerij in Bachte-Maria-Leerne. Hij bouwde er zelfs zijn atelier.
“Elke ochtend wandel ik naar mijn atelier halverwege de tuin. De kindjes zijn naar school, het huis en de afwas laat ik achter me en ik zet me aan de werktafel voor het grote raam, waar ik schrijf en teken terwijl de tuin wakker wordt. Het atelier ligt op 50 meter van mijn huis en die 50 meter is genoeg om een afstand te creëren. Aangezien mijn werk en huis op dezelfde site liggen heb ik nood aan die barrière. Ik neem nog net niet mijn brooddoos mee. ( lacht)”
“Achterin de tuin staat er nog een houten huisje, dat gebruikt wordt als lees- en praatplek. Het is een replica van de hut uit Walden, die ik enkele jaren geleden timmerde als installatie voor een tentoonstelling. In 1845 trok auteur Henry David Thoreau zich voor twee jaar terug uit de maatschappij, om beter te kunnen reflecteren over die maatschappij.
Ook ik geloof in het gezegde ‘ reculer pour mieux sauter’: om een situatie te analyseren, moet je soms een stap terug doen. Vanaf de rand kun je met een meer zuivere blik kijken. Daarom ligt het huisje aan het uiteinde van het perceel en woon ik in de periferie, niet in een grootstad. De hut is gericht op het landschap daarachter: op de boomgaard, de schapen en de typische Vlaamse akkers. Ik kan er doen alsof ik ver weg ben, terwijl aan de voorkant van mijn huis een steenweg ligt. Misschien is dat een van de redenen waarom ik kunstenaar geworden ben: om telkens een fragment van de wereld te kiezen en uit te lichten.”
“Als kunstenaar staan al mijn zintuigen constant open, dus het uitzicht komt onvermijdelijk terug in mijn werk. Sinds ik het tuinatelier bouwde, merk ik dat mijn werk een andere richting uitgaat. Ik ben een streekgenoot van Roger Raveel en Raoul de Keyser, die me leerden om inspiratie te vinden op één vierkante meter in plaats van de wereld rond te trekken. Vroeger was ik eerder een aanhanger van dat laatste idee. Ik heb veel gereisd, even in de Verenigde Staten gewoond en vijftien jaar in centrum Gent, maar hier komt de inspiratie vanzelf via het raam naar binnen. Zo verwerk ik takken uit de tuin in mijn bronzen sculpturen, maakte ik een reeks rond steenuiltjes en schilderde ik een serie garden views.”
“De gedachte dat een paar vierkante meter genoeg inspiratie biedt voor een heel leven vind ik bevrijdend. Dat gaat vooral over goed kijken. Ook ik ben nog altijd aan het leren om verstilling en rust te vinden in het uitzicht. Ik vind het moeilijk om voor me uit te staren omdat mijn denkprocessen constant aan de gang zijn. Ik zie overal opportuniteiten voor mijn werk. Het is contradictorisch, maar ik vind meer rust in drukke, oude steden, zoals Rome en Venetië, dan in de natuur. Die plekken zijn zo over the top dat ik mij na een uur wel gewonnen moet geven aan de échte grote meesters.”
Van een wuivend bos tot een bruisend stadsgezicht of een drukke steenweg: iedere zaterdag ziet u wat boeiende mensen zien wanneer ze uit hun huis naar buiten kijken.