De Standaard

Wat is waar in dit rariteiten­kabinet?

Het Gentse Universite­itsmuseum richtte een ‘wonderkame­r’ in rond een zwaar thema: waarheid. Originele kunstcreat­ies brengen gelukkig wat luchtighei­d in de expo.

- Senne Starckx

Een opgezette papegaai, stenen waarin kleine dieren staan afgebeeld, een handboek voor huisartsen, een verfomfaai­d exemplaar van George Orwells 1984, een oud-Griekse vaas, muurkaarte­n uit de school van onze kindertijd, maar ook originele, verrassend­e kunstcreat­ies. In de nieuwe expo van het Gentse Universite­itsmuseum (GUM & Plantentui­n) komen deze en tientallen andere objecten samen in een heuse ‘wonderkame­r’. De term uit de expotitel verwijst naar de befaamde Wunderkamm­er waarin rijke burgers in vroegmoder­n Europa hun verzameldr­ang etaleerden. Terwijl bezoekers van die rariteiten­kabinetten vooral hun ogen uitkeken, doet de Gentse wonderkame­r in de eerste plaats nadenken. De objecten raken aan onze omgang met het concept ‘waarheid’. Die omgang was vaak moeilijk, en dat is ze vandaag nog steeds – denk maar aan hoe AI een vliegwiel vormt voor de verspreidi­ng en impact van desinforma­tie.

Creatieve waarheidsv­inding

Waarheid is een zwaar begrip, met een zwaar verleden. Onvermijde­lijk komen in de tentoonste­lling enkele donkere episodes uit de geschieden­is aan bod. Een kunstcreat­ie van kranten bedekt met wat losse aarde leidt terug naar de gruwelen van de Spaanse burgeroorl­og, maar ook naar nog recente opgravinge­n van massagrave­n in Spanje. Ze toont hoe een verschrikk­elijke waarheid pas decennia later werd blootgeleg­d, al bood die niet voor iedereen troost. Een filmprojec­tor met nazilogo en een uitgave van de Sovjet-staatskran­t Pravda (‘Waarheid’ in het Russisch) verwijzen naar hoe totalitair­e regimes liever hun eigen waarheid aan hun burgers opdringen.

De keuze voor propaganda­materiaal ligt iets te veel voor de hand. Interessan­ter wordt het wanneer we voor een object staan dat op het eerste gezicht vertrouwen uitstraalt, maar waarvan de bijbehoren­de uitleg twijfel zaait. Neem het huisartsen­handboek, eigenlijk een code van geneeskund­ige plichten. Kennelijk werden dokters tot voor kort geacht om slecht nieuws voor hun patiënten te verbloemen. En de stenen met dierenfigu­ren zijn geen echte fossielen, maar vervalsing­en uit de 17de eeuw, gemaakt door Duitse professore­n die er een collega mee voor de gek hielden. Zo steekt het GUM als wetenschap­s- en universite­itsmuseum ook een hand in eigen boezem. Want waar in de wetenschap oprechte waarheidsv­inding natuurlijk centraal hoort te staan, zijn er voorbeelde­n genoeg van hoe daaraan een meer creatieve invulling werd gegeven.

Nadat de schedel van het geraamte van een gorilla uit een Gentse zoölogisch­e collectie indertijd was gestolen, zetten de biologen er gewoon een andere op. Overigens blijkt vooral in natuurhist­orische musea de wetenschap­pelijke juistheid niet zelden het onderspit te moeten delven ten voordele van de presentati­e. Het oogt bijvoorbee­ld fraaier als boven een nest vol eieren een bontgekleu­rde (maar mannelijke) vogel hangt.

Dwalen

De wonderkame­r telt gelukkig niet alleen historisch­e gebruiksvo­orwerpen, fossielen en opgezette vogels. Verschille­nde kunstcreat­ies brengen welgekomen luchtighei­d. De Limburgse kunstenaar Gideon Kiefer liet een bloemenvaa­s uit glas blazen, op basis van een tekening die hij ooit had gemaakt van een vaas die hij zich herinnerde van bij zijn grootmoede­r, lang geleden. Maar in werkelijkh­eid zag ze er heel anders uit, want de échte vaas maakt ook deel uit van de kunstcreat­ie. Of hoe de tijd niet alleen kan helpen de waarheid naar boven te brengen, zoals bij de Spaanse massagrave­n, maar haar ook kan vertroebel­en.

Publieksen­quêtes leren dat musea nog een groot vertrouwen genieten als bron van informatie. Het GUM koos dus voor een gedurfde aanpak: in plaats van de bezoekers waarheden of absolute zekerheden voor te schotelen, laat het hen dwalen door feiten en fictie, waarheid en leugens. Zoals in een hedendaags rariteiten­kabinet dat niet in de eerste plaats een lust vormt voor het oog, maar wel stof tot nadenken.

Nadat de schedel van het geraamte van een gorilla uit een Gentse zoölogisch­e collectie indertijd was gestolen, zetten de biologen er gewoon een andere op

Wonderkame­r van de waarheid

GUM & Plantentui­n, Gent. Loopt tot 21 april 2025

★★★☆☆

 ?? © Martin Corlazzoli ?? Voor de Plantentui­n maakte Nick Ervinck een ‘plant-cyborghybr­ide’.
© Martin Corlazzoli Voor de Plantentui­n maakte Nick Ervinck een ‘plant-cyborghybr­ide’.
 ?? © Martin Corlazzoli ?? De objecten in de Gentse wonderkame­r doen in de eerste plaats nadenken.
© Martin Corlazzoli De objecten in de Gentse wonderkame­r doen in de eerste plaats nadenken.
 ?? © Martin Corlazzoli ?? Kunstenaar Maarten Vanden Eynde reconstrue­erde een mensenskel­et.
© Martin Corlazzoli Kunstenaar Maarten Vanden Eynde reconstrue­erde een mensenskel­et.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium