Conner Rousseau start campagne op de markt: “Mocht ik kunnen, ik stem tien keer voor hem”
Op de Grote Markt van Sint-Niklaas begint Conner Rousseau (Vooruit) met een ingetogen campagne. Met een low profile-versie van zichzelf belooft hij voorzitster Melissa Depraetere niet voor de voeten te lopen.
Visitekaartjes heeft hij nog niet. Een campagnefoto evenmin. “Die laat ik deze namiddag nemen”, laat Conner Rousseau weten aan voorbijgangers op de wekelijkse markt in zijn thuisstad Sint-Niklaas. Daar gaf de voormalige Vooruit-voorzitter het startschot voor zijn “nederige” campagne om vanop de lijstduwersplek het Vlaams Parlement binnen te raken.
Van de instructies vanop het partijhoofdkwartier om een ingetogen campagne te voeren, valt weinig te merken op de markt. Het is koppenlopen rond Rousseau. Tussen alle camera’s en journalisten in proberen de winkelende Sint-Niklazenaren een glimp op te vangen van “hun” Conner. Na vijf maanden radiostilte is het een blij weerzien voor Ingrid Vanlysebetten. “We zijn trots”, roept ze vanop een afstand. “We gaan u nodig hebben.” Rousseau is de enige die een vuist kan maken tegen Vlaams
Belang, vindt ze. Zijn zattemansklap is hem vergeven. “Iedereen verdient een tweede kans.” Ook de buurvrouw van Rousseau baant zich een weg door de buffer pers om haar buurman succes te wensen.
Maar ook veel Sint-Niklazenaren laten de socialist passeren. “Ik heb het allemaal maar half gevolgd”, zegt Leander Mestach. Conner of niet, politiek kan hem niet bekoren. “Maar als hij schuldinzicht heeft, verdient hij een tweede kans.” Paul Debruyne tilt zwaar aan Rousseaus racistische zattemansklap. Een stem voor Rousseau ligt moeilijk, geeft hij toe. Voor André Van Laere is alles vergeven. “Mocht ik kunnen, ik stem tien keer voor hem.” Hij en zijn vrouw Maria Van Osselaer vinden de zatte uitspraken fout, “maar hij heeft wel gezegd wat veel mensen denken”.
Vanop een afstand aanschouwt ook Rousseaus moeder hoe de comeback zich op gang trekt. Zij was geen voorstander van een politieke comeback. Een reactie aan De Standaard wil ze niet kwijt. “Ik doe mijn boodschappen”, vertelt ze met een zak smurfensnoep in de hand.
Voor Rousseau is het vlot schakelen tussen de babbels. Toch heeft zijn marktoptreden meer weg van een persconferentie. Camera na camera en micro na micro staat Rousseau de aanwezige pers te woord. Al dan niet met een onderbreking door een marktganger.
Partijsoldaat
De gezapige aanpak op de markt valt moeilijk te rijmen met de doelstellingen. Rousseau zet zijn politieke toekomst op het spel. Als hij op 9 juni niet verkozen raakt vanop de lijstduwersplek, belooft hij een punt te zetten achter zijn politieke carrière. De slechte peilingen knagen aan zijn geweten. “Daar voel ik me schuldig over. Na twintig jaar leek een verkiezingsoverwinning nabij. De eendracht binnen de partij was enorm. Ik heb dat verkloot.”
De oud-voorzitter geeft zelfs toe dat hij beter vroeger was opgestapt. “Mijn excuses in café ’t Hemelrijk zijn niet oprecht overgekomen. Misschien was ik verblind door mijn passie. Ik wou echt voor een goed resultaat gaan met de partij.”
“Na twintig jaar leek een verkiezingsoverwinning nabij. De eendracht binnen de partij was enorm. Ik heb dat verkloot” Conner Rousseau Vooruit
Toch meent Rousseau met plezier tweede viool te spelen. “Ik ben een partijsoldaat. Melissa doet het heel goed als voorzitter. Maar ons tegenover elkaar zetten, is appelen met peren vergelijken. Ik vind dat ze inhoudelijk sterk staat. In een mum van tijd heeft ze veel steun binnen de partij vergaard.”
“De eerste weken” moeten we Rousseau niet in een televisiestudio verwachten. Verzoeken tot grote interviews wimpelt hij overal af. Een nieuwsbrief, sociale media en een luistertour vormen de komende acht weken de campagne van Rousseau in Oost-Vlaanderen. Voor de nationale verkiezingen is zijn vertrouwen in Depraetere groot. “Ik zit zelfs niet in de Whatsappgroep om die te organiseren. Maar als Melissa advies vraagt, zal ze dat krijgen.”