De alfavrouwtjes trekken aan de touwtjes
Queens
Op Disney+ ★★★★☆
Terwijl de mannelijke helft van het mensenras – een apensoort met pretentie – achteruitboert, gaat het de vrouwen voor de wind. Of toch minstens op onze schermen: zo maakte Barbie het afgelopen jaar van Ken een hulpeloze huilebalk, en in Poor things transformeerde de vrijgevochten Bella Baxter (rol van Oscarwinnares Emma Stone) haar echtgenoot in een blèrend schaap …! Je legt je als man maar beter aan hun voeten.
En dat is heel natuurlijk, zo blijkt. Want Queens bewijst dat vrouwen sowieso de broek dragen. “Het is niet toevallig Moeder Natuur”, zegt verteller Angela Bassett ( Black panther, Boyz n the hood) je tijdens de generiek: waar natuurdocumentaires niet zelden focussen op struise alfamannetjes toont Queens dat het in wezen de vrouwtjes zijn die domineren. Machtige matriarchen hebben alles over voor de overleving van hun nageslacht, ze gooien daartoe desnoods al hun charmes in de strijd of bouwen sterke zusterschappen, maar ze kunnen evenzeer onverbiddelijk zijn.
Zoals het natuurdocu’s betaamt, is er ook in Queens geen gebrek aan wonderlijke weetjes. Wist u dat de koningin van bladsnijdersmieren haar vleugels afscheurt om onder de grond een schimmeltuin aan te leggen en nooit meer aan de oppervlakte te komen? Of dat een orchideebij haar eerste dochter tot slaaf maakt en ze die kraambedjes laat aanleggen om dan haar eitjes op te eten en de bedjes te vullen met haar eigen eitjes?
Whoah! Queens komt ook met verhalen over vertrouwde dieren als de olifant en de bruine beer, maar met geavanceerde info over kannibalistische bijen kan je pas echt uitpakken op café … Als je daar al heen mag van je vrouw.
Nog zoals het genre het vraagt, is de visuele pracht van Queens weelderig en uniek: zie het droneshot waarin een orka een witte haai tot moes beukt. Verder teert de storytelling op het aloude bambisyndroom: ze kent menselijke emoties toe aan dieren. Dat gebeurt in deze nogal overvloedig, want de honingzoete vertelstem van Bassett overgiet het geheel met een soapachtig, romcommy sausje. Soms gaat dat wat ver en wordt het puberaal, maar jongere kijkers zullen ervan smullen. Zo ook van de soundtrack, want die is opgetrokken uit hedendaagse liedjes van louter vrouwelijke artiestes en zo letterlijk dat het vaak geestig wordt: als een leeuwin een bedreigend mannetje probeert te verleiden, weerklinkt er bijvoorbeeld een r&b-remix van Blondies
One way or another (I’m gonna get you)’ en uiteraard is ‘(I am a) Survivor’ van Destiny’s Child even later ook niet van de lucht.
Subtiel is het niet zozeer, maar het werkt wel en zo dwingt Queens je onweerstaanbaar
onder haar knoet.
De honingzoete vertelstem van Angela Bassett overgiet de beelden met een soapachtig, romcommy sausje