Dolfinaria zijn circussen. Haal de dolfijnen daar weg
Dolfinaria kunnen nooit tegemoetkomen aan de welzijnsnoden van dolfijnen. Het zijn circussen met luide muziek en een joelend publiek. Waarom zijn ze nog niet verboden?
Jane Goodall, Melody Horrill en Koen Margodt
Oprichter van The Jane Goodall Institute en VNvredesambassadeur; Australisch journaliste en auteur; ethicus UGent en The Jane Goodall Institute Global
Geachte leden van de Commissie Dierenwelzijn van het Vlaams Parlement, geachte parlementsleden,
Vanwege de nakende bespreking van de Codex Dierenwelzijn roepen we ieder van u op nu in te grijpen. Verbied het houden, kweken en importeren van dolfijnen zonder uitzondering. Dat geldt ook voor het Brugse dolfinarium Boudewijn Seapark. De zoektocht naar een betere bestemming voor de zeven dolfijnen die daar nu nog verblijven, mag niet langer uitgesteld worden, en al zeker niet tot 2037. En nee, een buitenbassin in Brugge brengt geen soelaas.
Onderzoek heeft aangetoond dat de aanleg van een extra bassin de dolfijnen aanzienlijk veel stress bezorgt. Bovendien verbeteren buitenbassins het welzijn van dolfijnen alleen wanneer ze een natuurlijk karakter hebben, zoals ‘zee-bassins’ ( sea pens) met
levende vissen.
Mislukte kweek
Dolfijnen zijn complexe zeezoogdieren. Tuimelaars (Tursiops truncatus), de dolfijnen die door het Boudewijn Seapark worden gehouden, leven in de natuur in een gebied dat zich over vele honderden kilometers uitstrekt. In het wild duiken ze tot honderden meters diep. Hun gemeenschap kan honderden individuen tellen en bestaat uit dynamische subgroepen die zich splitsen en herenigen. Dolfijnen zijn bijzonder intelligente zoogdieren met complexe emoties. Ze gebruiken werktuigen, dragen cultuur over en hebben een gesofisticeerde manier van communiceren.
Dolfijnen horen niet thuis in een kaal bassin, dat frustratie, stress en verveling veroorzaakt. Net als andere dieren met een uitgestrekt natuurlijk leefgebied, zoals orka’s en ijsberen, hebben ze in gevangenschap last van welzijnsproblemen zoals stereotypieen (abnormaal herhaald gedrag, red.) en hoge sterfte bij nakomelingen. Ook bij de dolfijnen in Brugge is dat het geval. Sinds 1987 werden er dertig dieren geboren, waarvan er nog maar vijf in leven zijn. Dit ‘kweekexperiment’ staat in schril contrast met overlevingskansen in de natuur. Hoe dan ook kan een bassin nooit tegemoetkomen aan de complexe welzijnsnoden van dolfijnen.
We kunnen dolfinaria geenszins verantwoorden, het zijn anachronismen. Tuimelaars vormen geen bedreigde diersoort die nood hebben aan een kweekprogramma. De zogenoemde ‘educatieve shows’ bestaan uit routinematige kunstjes in ruil voor dode vis. Dolfinaria zijn circussen met luide muziek ter vermaak van een joelend publiek. In een poging tot zelfrechtvaardiging, hangen dolfinaria een positief beeld van zichzelf op en overdrijven ze de risico’s in de natuur. Circussen met wilde dieren zijn bij ons terecht verboden, waarom dolfinaria nog steeds niet?
Tientallen dolfinaria hebben hun deuren al gesloten of moeten die sluiten. Overheden grijpen in met stringente maatregelen, zoals in Canada, Kroatië, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk. Waarom gebeurt dat niet in Vlaanderen?
Hoe is het mogelijk dat een studie die door Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) werd besteld, aanbevelingen doet inzake kweken met dolfijnen, zonder ook maar met een woord te reppen over de mislukte kweek in het Boudewijn Seapark? Hoe kunnen dolfijnen die stereotiep gedrag en andere problemen vertonen een welzijnsscore van +80% krijgen? Enkele mariene biologen, die deze brief mee ondertekenden, hebben de studie doorgenomen en hebben ernstige vragen bij de gebruikte methodologie. Velen van ons zijn onafhankelijke biologen of ethici en willen de minister graag pro bono bijstaan met onze expertise om tot een evenwichtige ethische evaluatie te komen.
Onze samenleving is veranderd, we zijn ons meer en meer bewust van dierenwelzijn in het algemeen en van de noden van dolfijnen en walvisachtigen in het bijzonder. De tijd is rijp om dolfijnen van monotone bassins naar mariene reservaten ( sanctuaries) over te brengen, zoals de afgesloten baai van het Griekse eiland Lipsi. Sommigen van ons hebben dat nieuwe opvangcentrum bezocht en waren onder de indruk van de professionele leiding, organisatie en infrastructuur. Mariene reservaten laten een natuurlijker leven toe in ruimere, gevarieerde leefomstandigheden, terwijl medische verzorging en professionele bijstand worden gegarandeerd.
Kleine rondjes
In mariene reservaten, zoals de afgesloten baai van het Griekse eiland Lipsi, hebben de dolfijnen een natuurlijker leven
We vragen de Spaanse eigenaar van het Boudewijn Seapark, een multinational die vele amusementsparken bezit, om net als het National Aquarium in Baltimore, in de Verenigde Staten, zijn verantwoordelijkheid te nemen en mariene reservaten te steunen.
Niet om de Brugse dolfijnen daar zonder meer te dumpen, maar om hun levenskwaliteit significant te verbeteren, in een leefomgeving die in grote mate tegemoetkomt aan de noden van deze complexe, gevoelige zeezoogdieren. Zo’n constructieve oplossing zou in Vlaanderen en internationaal worden toegejuicht.
Aan de leden van de Commissie Dierenwelzijn, en aan de parlementsleden: we wensen u alle succes toe met de goedkeuring van de Vlaamse Codex voor Dierenwelzijn, maar we dringen aan op een aanpassing voor de dolfijnen in Brugge.
Zij zwemmen al veel te lang kleine rondjes in een gechloreerd bad. Mis deze kans niet om de kwaliteit van hun bestaan sterk te verbeteren. We vragen u om de juiste beslissing te nemen op basis van volledige en accurate wetenschappelijke informatie. Alle ondertekenaars zullen u dankbaar zijn, net als iedereen die om deze fantastische dieren geeft.