“Union moet vechten tegen de perceptie”
Holt Union zichzelf voorbij in de titelrace? In de week voor het cruciale titelduel in Anderlecht zag ceo Philippe Bormans hoe de perceptie rond zijn club en zijn persoon keerde, van een sympathieke allemansvriend tot een voorbeeld van “oude bondspolitieke cultuur” in de zaak-Burgess.
Maandag werd hij op Radio 1 gebrandmerkt als voorbeeld van “oude bondspolitieke cultuur”, donderdag kon hij triomferen na de uitspraak van de disciplinaire raad in de zaak-Burgess. Philippe Bormans, de 36-jarige ceo van Union Sint-Gillis, zette deze week alle zeilen bij om zijn naam en die van zijn club op te poetsen.
Na de zitting van de disciplinaire raad zei u dat uw reputatie in 48 uur te grabbel was gegooid. Overdreef u om uw punt te maken of was dat echt uw gevoel?
“Dat was oprecht mijn gevoel. Een bedrijfsleider zei me ooit dat een reputatie te voet komt en te paard gaat. Op mijn 26ste was ik bij STVV de jongste ceo in eerste klasse. Tien jaar later ben ik de op één na jongste (Pierre Locht van Standard is een jaar jonger, red.). Met Union probeer ik mijn werk goed te doen. Alleen heb je te maken met een wereld waarin perceptie meespeelt. In bepaalde podcasts werden deze week mails die naar mij werden gestuurd letterlijk voorgelezen. En dan gaat men mij oude bondspolitieke cultuur verwijten? Dat vond ik niet oké. Op zijn minst mag de andere kant worden gehoord. Journalisten mogen grondiger hun werk doen. Gelukkig was de Franstalige media wel objectief.”
“Het is niet zo dat wij hier een gat in de lucht hebben gesprongen. Deze zaak is een schoolvoorbeeld van een onnodige discussie. Als je er nuchter over nadenkt, is het niet normaal dat je op de dag van een match in het profvoetbal niet weet of een speler al dan niet geschorst is. Ik zeg niet dat iemand fouten heeft gemaakt, wel dat het reglement niet juist is. Vorig jaar hebben wij hetzelfde meegemaakt met Senne Lynen, die na een wedstrijd op pinkstermaandag onmiddellijk werd geschorst. Nu was dat bij Christian Burgess na een wedstrijd op paasmaandag niet het geval. Waarom in het ene geval wel en het andere niet?”
Heeft u het gevoel dat de bond met twee maten meet?
“Ik weiger te geloven in complottheorieën. Er zijn gewoon fouten gemaakt. Door de omstandigheden, zegt men. Dat kan allemaal goed zijn, maar daar zijn wij niet mee gediend. Ik begrijp dat het in de paasvakantie misschien niet makkelijk was mensen te vinden. Tijdens de zitting hoorde ik het bondsparket zeggen dat het voor dat werk niet genoeg wordt betaald. Dat vond ik pijnlijk. Want we spreken hier over een sector waar veel belangen in omgaan.”
U kunt het ook anders bekijken. De bondsprocureur wilde alleen maar goed doen door u ondanks de manke regelgeving zaterdag informeel in te lichten dat hij beroep zou indienen.
“Waarom laat hij dat alleen informeel weten en niet meteen formeel? De formele mail die op zondag werd gestuurd, bevatte net hetzelfde zinnetje als wij op zaterdag ontvingen. Waarom zat er een dag vertraging op? Omdat hij nog wilde overleggen? Daarom heb ik gebeld naar de bondsprocureur. Ik zei hem: ofwel ga je in beroep, ofwel niet. Maar je moet niet zeggen: ik zal in beroep gaan. Blijkbaar is mij dat niet in dank afgenomen.”
De bondsprocureur spreekt over een onaangenaam telefoontje. Hoort een clubleider het bondsparket te bellen?
“Ik heb nooit eerder met die man contact gehad. Ik heb gebeld en gezegd: kan u mij meer uitleg geven, want ik kan niet meer volgen. Als dat niet meer mag?”
VRT-journalist Peter Vandenbempt schreef in zijn column in het Nieuwsblad dat u tijdens het gesprek ook begon over de wedstrijd achter gesloten deuren voor Anderlecht die over de play-offs werd getild.
“Ik heb alleen maar gevraagd om consequent te handelen. Als men daar aanstoot aan neemt, tja.”
U zei zondag dat u van niets wist, terwijl u wel de mail had gekregen van de bondsprocureur.
“Wij hebben dat bewust niet gecommuniceerd, omdat wij twijfelden. We wilden geen twijfel creëren door tegen de spelers of de coach te zeggen: Christian Burgess zal misschien geschorst zijn. We wilden eerst zeker zijn van ons stuk. Dat kan niemand ons verwijten. Toen ik zondag op de club kwam, heb ik naar de voetbalbond gebeld om te vragen hoe het zat. Ik kreeg een bericht van de juridisch directeur dat ze het beroep van Burgess ontvangen had. Waarom stonden wij niet in kopie? Dat was een heel vervelende situatie vlak voor die match.”
Reglementair is dat niet nodig.
“Blijkbaar. Maar dat is dan ook iets dat bekeken moet worden. Nogmaals, ik weiger te geloven dat er sprake is van slechte wil of wat dan ook. Maar ik hoop dat de voetbalbond hier lering uit trekt. Union is nog nooit in een disciplinaire zaak in beroep gegaan. Noch in de zaakDante Vanzeir ( de spits werd twee jaar geleden geschorst wegens een vuistslag, red.), noch in de zaakSenne Lynen ( de middenvelder werd vorig jaar geschorst in volle titelstrijd, red.). Ik vind het dan jammer in dezelfde column te lezen dat Union misschien anders gehandeld zou hebben als we vorig weekend tegen Anderlecht in plaats van tegen Cercle hadden gespeeld. Blijkbaar hebben we bij sommigen geen enkel krediet.”
U startte met nul op zes aan de play-offs. Hoe belangrijk is de wedstrijd zondag op Anderlecht?
“Belangrijk, maar vorig jaar waren de play-offs korter en waren de onderlinge duels nog belangrijker. Ik denk overigens dat de wedstrijd belangrijker is voor Anderlecht dan voor ons. Inderdaad, we hebben nul op zes en dat is niet goed. Dat is dit seizoen ook nog niet gebeurd. Maar je moet ook kijken naar het spel. Er zijn dit jaar momenten geweest waarin we minder goed speelden maar het resultaat toch nog over de streep trokken. Er vloeit veel inkt over de zogenaamde titelstress bij Union. Maar ik denk dat wij ons daar niet door moeten laten opjagen. Zowel in Genk als tegen Cercle kon het resultaat anders zijn. We mogen niet in de val trappen van de scorebordjournalistiek en meegaan in de perceptie van journalisten. Niet alles is slecht. Alleen moeten we wel het goede spel omzetten in resultaat.”
U zegt dat u zich niet wil laten opjagen door de buitenwereld maar soms komt de druk ook van binnen de club. Zoals toen uw trainer plots over de arbitrage begon.
“Ik denk dat zijn boodschap misbegrepen werd. Hij werd ook geconfronteerd met de verhalen dat het vierkant draaide bij Union en Anderlecht zogezegd op titelkoers lag. Hij wilde aantonen dat niet alles zwart-wit was en dat de uitslagen ook anders konden zijn. En dan heeft hij het voorbeeld gegeven van enkele VAR-beslissingen die niet in ons voordeel waren uitgedraaid. Ik vond wel dat hij dat mocht zeggen.”
Feit is dat u mits een nederlaag volgens ons model nog slechts 25 procent kans op de titel heeft. En dat spelers zoals Amoura op hun tandvlees lijken te zitten.
“Ik heb geen probleem om toe te geven dat tijdens de play-offs alles wat meer wordt uitvergroot en dat Union kritischer wordt bekeken dan tijdens het reguliere seizoen. Maar er is wel nog altijd heel veel geloof, positivisme en goeie wil bij de spelers. We staan nog altijd eerste. De volgende matchen spelen we tegen Anderlecht, Club, twee keer Antwerp en opnieuw tegen Anderlecht. Dan is er nog de bekerfinale. In de volgende weken zal het beslist worden. Maar daar doe je het als speler voor.”
We mogen niet in de val trappen van de scorebordjournalistiek. Niet alles is slecht” Philippe Bormans Ceo Union
Een seizoen zonder prijs zou toch moeilijk te verteren zijn?
“Je kan net zo goed zeggen dat we nog op twee fronten meedoen. We spelen de bekerfinale en staan eerste in de competitie. Dat is het feit. Om daar dan van te maken: als ze nu niks pakken, dan ... Dat is die perceptie. Je kan er net zo goed van maken: amai, hoe knap zou het zijn dat een club als Union een dubbel zou pakken.”