Burgess zal beseffen dat hij goed is weggekomen

Wat ging er door het hoofd van Christian Burgess toen hij met nog een halve minuut voetballen op de klok een ingooi pardoes in het gezicht van Genk-aanvaller Tolu gooide? Wellicht het laatste waar hij aan dacht, was dat zijn rode kaart in de openingswedstrijd van de play-offs aanleiding zou geven tot een nieuwe dolle rit op de roetsjbanen van de disciplinaire bondsinstanties. Ons voetbal heeft een lange traditie van toneeldrama’s voor de groene tafel. Niet de voetballers en de trainers, maar de clubleiders en bekende strafpleiters spelen een hoofdrol in wat niet meer of niet minder is dan de voorzetting van de strijd op het veld met andere middelen.

Als gediplomeerde in de geschiedenis is de Union-verdediger Christian Burgess de aangewezen man om over vijf of tien jaar te onderzoeken of zijn schorsing tegen Cercle, en de discussie over de beroepstermijnen die erop volgde, een keerpunt in de voetbalrechtspraak van ons land betekend zal hebben. Waar alle partijen het dinsdag na de zitting van de disciplinaire raad over eens waren, was dat het bondsreglement geen duidelijke taal heeft gesproken.

Anderlecht-coach Brian Riemer spelt het Belgisch voetbal wel vaker de les. Ook nu weer

Sinds de zaak-Propere Handen werd dat bondsreglement nochtans waterdicht gemaakt. Een team van de KU Leuven moest er op vraag van de gewezen bonds-ceo Peter Bossaert voor zorgen dat er nooit nog schuldigen aan matchfixing of andere overtredingen vrijuit zouden gaan. De werking van de disciplinaire organen is sindsdien aanzienlijk geprofessionaliseerd. Maar in het heetst van de strijd van de play-offs, met snel op elkaar volgende wedstrijden in volle paasvakantieperiode, wordt de goeie wil van alle medewerkers op de proef gesteld.

Wanneer Christian Burgess later historisch onderzoek doet naar zijn eigen schorsing, zal het hem opvallen dat de Anderlecht-trainer Brian Riemer het vrijdag voor hem opnam. De Deense coach spelt het Belgisch voetbal wel eens vaker de les. Hij deed het eerder door te pleiten voor buitenlandse scheidsrechters in de Jupiler Pro League. Nu stelt hij voor om clubs wel nog de mogelijkheid te geven een rode kaart aan te vechten, maar niet langer de strafmaat. Zo zouden clubs en spelers sneller weten wat hen boven het hoofd hangt.

Voor Riemer, en ook voor Union, geldt dat ze voorzichtig moeten zijn met wat ze wensen. Minder inspraak wil ook zeggen dat er meer willekeur is. De mogelijkheid om in beroep te gaan moet er zijn voor zowel de beklaagden als voor de aanklager. Net zoals de “zittende magistratuur” van de bond in staat moet zijn om onafhankelijk recht te spreken.

Elke hervorming moet erop bedacht zijn om alle belanghebbenden in het voetbal recht te doen. Dat rechtspraak in ons voetbal tot emoties leidt, en bekende strafpleiters alles uit de kast halen om een zaak te winnen, hoort onlosmakelijk bij de passie van de voetbalsport. De strijd voor de groene tafel hoort bij het spektakel op de groene mat. Geen enkel bondsreglement kan verhinderen dat er fouten worden gemaakt. Net zoals Burgess ook zal beseffen dat zijn inworp tegen Tolu oliedom was en hij goed is weggekomen.

In ‘Spionkop’ blikt de redactie wekelijks terug op de sportweek die was.