Derwael terug aan de brug, maar “goud in Parijs kan niet meer”
Op het EK in Rimini zal Nina Derwael over twee weken weer aan ‘haar’ brug slingeren, voor het eerst in anderhalf jaar. Medailles zijn bijzaak, het EK is een tussenstap naar de Spelen. “Velen geloofden hier niet in. Het tegendeel bewijzen is fijn.”
Op precies honderd dagen van de Olympische Spelen heeft Nina Derwael (24) opnieuw gesproken. Nu de druk van de kwalificatie van haar schouders gevallen is, kan ze opbouwen richting Parijs. Een eerste test volgt al over twee weken, op het EK in het Italiaanse Rimini. “Eigenlijk zit ik al in de laatste rechte lijn naar Parijs, want na dit EK zit er hoogstens nog een verlengd weekend in”, opende ze. “Voor vakantie is er nu geen tijd meer.”
Nog enkele maanden mag Derwael zich de regerende olympisch kampioene aan de brug met ongelijke leggers noemen. Daarna zal ze die titel verliezen, en daar heeft ze zich bij neergelegd. “Toen ik in september aan mijn schouder geopereerd werd, wist ik al dat ik geen goud meer zou winnen in Parijs. De stress die ik nu voel, is ook anders dan voor de Spelen in Tokio. Ik was toen favoriet, op dat vlak is het nu rustiger. Ik heb alles bereikt wat ik kon en wou bereiken. Ik kan nu meer genieten. Elke dag kom ik in de zaal om me te amuseren.”
“Op brug ben ik nog nooit zo slecht voorbereid naar een toernooi getrokken. Maar het competitiebeestje zal wel weer boven komen” Nina Derwael
Stippellijn door allround
Derwael heeft sinds 2018 niet meer meegedaan aan een EK. In Glasgow won ze toen goud aan de brug en zilver op de balk. Sindsdien stond er altijd iets tussen haar en het Europees kampioenschap: blessures, corona of gewoon een ongelukkige timing. Nu past Rimini wel in haar planning. “Het EK is interessant als voorbereiding op de Spelen, om weer ervaring op te doen aan de brug. Bovendien kan ik het team helpen, want de andere meisjes hebben wel voluit naar dit EK toegewerkt en hopen op een goeie teamprestatie.”
Derwael beperkt zich in Rimini tot twee van de vier disciplines.
Voor de sprong en de vloeroefening past ze, en dat zal ook in Parijs zo zijn. Voorlopig dus geen allround meer. “Ik heb er geen streep door getrokken, maar toch een stippellijn. Het zou ten koste gaan van mijn potentieel op brug en balk. Die energie en dat fysieke werk van de allroundcompetitie steek ik nu beter in brug en balk.”
Derwael zou Derwael niet zijn als ze helemaal zonder ambitie naar Rimini zou vertrekken. Aan de balk – waarop ze zich de voorbije maanden toelegde – mikt ze op een finale. De brug is nog een groot vraagteken. “Het is wat vreemd: op balk ben ik door de World Cups beter voorbereid dan ooit tevoren, maar op brug ben ik nog nooit zo slecht voorbereid naar een toernooi vertrokken. Maar als het moet, zal dat competitiebeestje wel weer boven komen.”
Geen Derwael-element
De brugoefening in Rimini zal niet die van Parijs zijn, waarschuwt Derwael. Ze kan nog niet alle elementen aan. “We mogen trots zijn waar we nu al staan. Heel veel mensen geloofden niet dat dit mogelijk zou zijn. Het tegendeel bewijzen is altijd fijn. Maar mijn brugoefening is nog altijd een plan in werking.”
“Mijn schouder vormt wel geen probleem meer. Maar hoe mijn EKoefening er zal uitzien, wordt ook voor mij een verrassing. Het is een tussenstap naar een volledig andere oefening op de Spelen. De Derwael-Fenton? Momenteel is dat element geschrapt, ook voor mijn oefening in Parijs. Daarvoor is mijn schouder nog niet sterk genoeg.”