Het nieuwe fascisme noemt zich antifascisme

Drie politieke keuterboeren, alias Brusselse burgemeesters, hebben de hoofdstad van Europa te kijk gezet. In naam van het ‘antifascisme’ verhinderden of verstoorden ze een conferentie in Brussel van Europese radicaal-rechtse politici en partijen. Daarmee vertrapten ze het ‘fascisme’ niet, wel de democratische verworvenheid van de vrije meningsuiting, en bovendien de wet en de grondwet. De Raad van State floot ze terug, maar de internationale imagoschade is er. Donald Trump zal wel niet van dat akkefietje op de hoogte zijn. Anders zou hij zeggen dat Brussel wel degelijk een ‘hellhole’ is. Dat compliment maakte de toenmalige presidentskandidaat na het islamistische bloedbad van 13 november 2015 in Parijs –

130 doden, 413 gewonden van wie 99 ‘zeer zwaar’. De daders kwamen uit een nest fanatici dat kon gedijen in het Molenbeek van PS-burgemeester Philippe Moureaux.

Philippe Close, PS-burgemeester van Brussel, Vincent De Wolf (MR), sinds 1992 (!) burgemeester van Etterbeek, en daarna Emir Kir, burgemeester van Sint-Joost-ten-Node, volgden elkaar de afgelopen dagen op om de National Conservatism Conference (NatCon) te verhinderen of te dwarsbomen. Het excuus was het eeuwige voorwendsel van de cancelcultuur, namelijk het “gevaar voor de openbare orde” wegens tegenbetogers. Kir voegde er voor alle duidelijkheid nog aan toe dat “radicaal-rechts hier niet welkom is”. Tja, die man van Turkse afkomst is zo antifascistisch dat hij eind 2019 een ontmoeting had met Turkse burgemeesters van MHP, een ultranationalistische extreemrechtse partij met banden met de paramilitaire Grijze Wolven. Dat kon zelfs voor de PS niet door de beugel. Ze zette haar stemmenkanon uit de partij.

“Het nieuwe fascisme zal zich antifascisme noemen.” Die uitdrukking wordt soms aan Winston Churchill toegeschreven, maar de Nederlandse schrijver Gerard Reve zei dat hij ze in 1947 in zijn Amsterdams gymnasium hoorde van zijn leraar Jacques Presser, een eminente historicus (1899-1970).

“Wie stenen door ramen gooit en andersdenkenden molesteert, kan wel menen dat hij het fascisme bestrijdt, in feite echter gebruikt hij de methoden van zijn tegenstander. Het fascisme is een houding van de geest, een bepaalde mentaliteit, een geur, een atmosfeer van onverdraagzaamheid, een met boegeroep iedere discussie in de grond stampende

Napoleon zei het al: “Als je je tegenstander fouten ziet maken, hou hem dan vooral niet tegen”

vorm van machtsvertoon, die als een plotselinge stank van leer en laarzen door zo’n zaal waait. Eng is dat.”

Dat zou vandaag kunnen geschreven zijn. Godfried Bomans, die virtuoos van de Nederlandse taal, die helaas niet meer gelezen wordt, schreef dat al in 1970. Het was de tijd waarin erfgenamen van mei ’68 andersdenkenden van de straat of het podium af brulden.

De cancelcultuur heeft inderdaad wortels in de sfeer van het “interdit d’interdire”, en is alsmaar sterker geworden met de komst van de sociale media, die ware heksenjachten ontketenen.

In Frankrijk wordt er in de omgekeerde richting gecanceld. Daar is het de radicaal-linkse leider JeanLuc Mélenchon die morgen zijn persconferentie niet mag houden aan de Universiteit van Rijsel. De reden is eens te meer dat “de sereniteit niet gewaarborgd kan worden”. Op de uitnodiging door een pro-Palestijnse studentenbeweging staat namelijk een kaart van Palestina “van de rivier tot de zee” waarop Israël verdwenen is. Dat lokte hevig protest uit, maar de tegenstanders van de gauchist hadden beter gezwegen. Mélenchon verloor al veel krediet door zijn steun aan het terroristische Hamas en zijn antisemitisch getinte uitspraken. Op zijn persconferentie kon hij dat alleen maar erger maken. Napoleon Bonaparte zei het al: “Als je je tegenstander fouten ziet maken, hou hem dan vooral niet tegen.”

De deelnemers aan NatCon kunnen inderdaad alleen maar blij zijn met het onbesuisde optreden van de drie burgemeesters. Zij zijn de morele overwinnaars, degenen die getriomfeerd hebben tegen politieke censuur. Dat komt ervan als het ‘antifascisme’ de gewaden draagt van wat het beweert te bestrijden. Mia Doornaert is onafhankelijk expert in internationale betrekkingen. Haar column verschijnt tweewekelijks op donderdag.