Vivaldi heeft een fiscale kans laten liggen

Toen ondernemer Marc Coucke tien jaar geleden Omega Pharma verkocht en daarmee belastingvrij 1 miljard euro verdiende, laaide het debat over een heffing op meerwaarden eventjes op. Het verleidde Coucke tot de uitspraak dat hij het geld beter zou besteden dan de fiscus zou doen.

Nu de verkiezingen naderen, wordt het debat opnieuw gevoed. Steve Rousseau, de oprichter van hr-dienstverlener World of Talents, hoeft van de miljoenenopbrengst van de verkoop niets aan de fiscus af te dragen. Hij is niet de enige. Voor heel wat ondernemers is zo’n verkoop een fiscaal aantrekkelijke mogelijkheid om de vruchten van hun ondernemingszin te plukken.

Met zo’n vrijstelling is België internationaal een uitzondering. Door de opbrengst volledig vrij te stellen, kunnen ondernemingen sneller in buitenlandse handen vallen. De fiscale rem op zo’n verkoop ontbreekt immers.

Uit de partijstandpunten die voor De Stemtest verzameld werden, blijkt dat veel partijen voorstander zijn van een vorm van vermogensbelasting. Ook Open VLD, mits de totale belastingdruk niet stijgt. Die vaststelling brengt een van de grootste mislukkingen van Vivaldi in herinnering: de fiscale hervorming die zorgvuldig was voorbereid door minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V). Hij wilde vermogen en consumptie zwaarder belasten, in ruil voor lagere lasten op arbeid. Een van de voorstellen was een belasting op meerwaarden van 15 procent. Als het plan was aanvaard, zou de opbrengst van World of Talents voor een deel in de schatkist beland zijn. Dat het zover niet gekomen is, ligt onder meer aan de Franstalige liberalen.

De uitdaging is om twee uitgangspunten met elkaar te verzoenen. De liberalen hebben gelijk als ze zeggen dat in een land dat qua belastingen heffen in de wereldtop zit, extra belastingen het laatste zijn wat we nodig hebben. Zeker als er in het uitgavenbeleid qua doelmatigheid nog heel wat winst te halen valt. Dat de partijen er niet in slagen een simpele efficiëntie-oefening als de eigen partijfinanciering tot een goed einde te brengen, geeft tegenstanders van meer belastingen de pap in de mond.

Tegelijk hebben de hervormers een punt als ze zeggen dat het Belgische belastingstelsel onevenwichtig en zelfs oneerlijk is. In een evenwichtig opgebouwd stelsel kan een belasting op meerwaarden zeker een plaats hebben. Maar de opbrengst moet dan wel dienen om de belastingdruk op andere inkomsten te verlichten. En niet om de geldhonger van de overheid te stillen.

Ons land kent geen belasting op meerwaarden en is daarmee een uitzondering