India maakt zich op voor gigantische verkiezingskaravaan
Bijna 970 miljoen Indiërs trekken vanaf vrijdag naar de stembus. De verkiezingen in India zijn de grootste, de langste en ook logistiek de meeste uitdagende. Via de weg, per boot en per olifant trekken overheidsambtenaren naar alle uithoeken.
1 Wat maakt de verkiezingen in India zo speciaal?
De verkiezingen in India zullen de grootste zijn die de wereld ooit heeft gezien. Bijna 970 miljoen Indiërs zijn geregistreerd om te stemmen in meer dan een miljoen stembureaus, verspreid over het hele land. Ruim 2.400 politieke partijen dragen naar verwachting kandidaten voor.
De verkiezingen in India duren ook bijzonder lang. Ze vinden plaats in zeven episodes, gespreid over stemrondes tussen 19 april en 1 juni. Pas daarna kan het tellen van de stemmen beginnen. De Indiase kiescommissie ECI zet bijna 15 miljoen overheidsambtenaren en veiligheidspersoneel in om de verkiezingen in goede banen te leiden.
Om het stemmen makkelijker te maken, gebruikt India op grote schaal ouderwetse elektronische stemmachines, die voor het eerst geïntroduceerd werden in 1982. Het gaat om liefst 5,5 miljoen stemmachines. De uiteindelijke verkiezingsresultaten worden verwacht op 4 juni.
2 Waarom duren de verkiezingen zo lang?
Hoe drukbezocht en hoe controversieel de stemming in elke staat kan zijn, bepaalt de planning. In de dichtstbevolkte staat Uttar Pradesh, die berucht is vanwege politieke intimidatie en electorale invloed, is er bijvoorbeeld een spreiding over zeven aparte kiesdagen. Soms houdt de ECI bij het verlengen van de stemperiode ook rekening met feestdagen en religieuze festivals.
Volgens de richtlijnen van de kiescommissie van India moet elke kiezer binnen een straal van 2 kilometer een stembureau kunnen vinden.
Om iedereen te bereiken, reizen de overheidsambtenaren naar de meest afgelegen locaties van het immense land: van de gletsjers in de Himalaya tot de moeilijk bereikbare en beboste valleien in afgelegen staten als Arunachal Pradesh. Dat doen ze niet alleen per auto, trein of bus – er zullen naar schatting 400.000 voertuigen worden ingezet – maar soms ook per boot of zelfs op de rug van een rijkversierde olifant. Geschatte kostprijs van deze gigantische logistieke operatie: ruim 6 miljard euro.
Alle stemmen worden vervolgens op één dag geteld en bekendgemaakt, wat betekent dat niemand – ook de premier niet – weet wie een bepaalde zetel heeft gewonnen totdat de uitslag bekend is.
3 Hoe vrij en onafhankelijk zijn de verkiezingen in India?
Het trage en gestage tempo van de verkiezingen moet het in theorie mogelijk maken om voldoende toezicht te houden op het volledige, ingewikkelde proces. Volgens de kiescommissie is dat de enige manier om vrije en eerlijke verkiezingen te organiseren in een land met bijna 1,4 miljard mensen.
Maar de kiescommissie ECI – de officiële electorale waakhond in Delhi met ruim 300 ambtenaren in dienst – is de afgelopen jaren haar legendarische reputatie van onafhankelijkheid wat verloren. Dat komt door interne verdeeldheid, plotse ontslagen en kritiek van oppositiepartijen dat ze onvoldoende actie onderneemt tegen de overtreding van de kiesregels.
Tijdens de tweede ambtstermijn van Modi verlaagde de Amerikaanse ngo Freedom House de score van India op het vlak van democratisch georganiseerde verkiezingen van ‘vrij’ naar ‘gedeeltelijk vrij’. En dat vooral vanwege het discriminerende beleid van de regering Modi tegen de ruim 200 miljoen moslims in het land en de hardere overheidsaanpak van critici en lokale media.
4 Welke partijen nemen deel en wie is favoriet?
Er wordt algemeen verwacht dat Modi’s hindoenationalistische Bharatiya Janata Partij (BJP) en haar bondgenoten – de dominante politieke groep in India – veel meer dan de vereiste 272 zetels zullen behalen die nodig zijn voor een gewone meerderheid. Modi voorspelde zelf dat zijn Nationale Democratische Alliantie meer dan 400, waarmee ze mikken op de hoogste verkiezingsscore in de afgelopen vier decennia.
De belangrijkste oppositiepartij is de Congrespartij, die India sinds de onafhankelijkheid in 1947 lange tijd heeft geregeerd. Die vormde een alliantie van 28 partijen genaamd INDIA (Indian National Developmental Inclusive Alliance) om gezamenlijk de BJP te bestrijden onder de slogan Save Democracy.
De oppositie is echter verscheurd door meningsverschillen, onder meer over het opgeven van zetels aan gewone, lokale kandidaten. Rahul Gandhi, een telg uit de Nehru-Gandhi-dynastie, is het gezicht van de politieke oppositie in India.