Verrassende Brown doet Vollering huilen in Luik
Na twee tweede plaatsen was het voor Grace Brown (31) eindelijk prijs in Luik-Bastenaken-Luik. De Australische verraste topfavorieten Elisa Longo Borghini en Demi Vollering. Die laatste beëindigt haar klassieke voorjaar zonder overwinning.
Anticiperen, dacht Grace Brown in La Doyenne. Ze maakte deel uit van een vroege vlucht die zich al op de Stockeu vormde en in de finale bleven ze met drie over: naast Brown ook de Zwitserse Elise Chabbey en de jonge Nieuw-Zeelandse Kim Cadzow. Alleen de drie toppers Elisa Longo Borghini, Demi Vollering en Katarzyna Niewiadoma konden de aansluiting maken. In de sprint maakte Brown, vicewereldkampioene tijdrijden en ex-winnares van de Brabantse Pijl (2020) en Brugge-De Panne (2021) het verrassend af.
“We weten dat er op dat middengedeelte best vaak een sterke kopgroep weg kan rijden”, vertelde de winnares achteraf. “Het plan was dat ik of één van de ploegmaats daar mee zouden kunnen gaan met een vlucht. En dat is gebeurd. Het werd een hele sterke groep, met gemotiveerde rensters. We kregen een heel mooie voorsprong. Dat verbaasde me een beetje, maar het draaide goed uit. Daardoor moesten we niet te hard duwen.”
“Ik hield altijd in mijn hoofd dat ik de vlucht zou gebruiken in plaats van hem zelf draaiende te willen houden. Toen we met een minuut voorsprong aan Rocheaux-Faucons begonnen, had ik er best vertrouwen in dat we met de kopgroep over de top zouden geraken. En vanaf dan was het vooral nog bergaf. Toen ik iedereen bekeek, geloofde ik erin dat ik de snelste sprinter van de kopgroep was. Als ik slim genoeg was aan de finish, had ik er vertrouwen in dat ik zou kunnen winnen.”
Grote verliezer was Demi Vollering. De Nederlandse Tourwinnares probeerde het slim te spelen maar zat te ver toen de sprint begon. Ze liet haar tranen de vrije loop. “In de laatste kilometers kon alles gebeuren, dus ik probeerde scherp te blijven”, aldus de kopvrouw van SD Worx.
“Elisa Longo Borghini zat ook alleen, dus ik dacht dat ze op alles zou springen. Ik begon mijn sprint te laat. Ik heb te veel gegokt en bleef te lang in de wielen hangen. Dat was een fout. Een fout die hard aankomt omdat ik zo naast de zege grijp terwijl ik goede benen had.”
“Of ik spijt heb over mijn klassieke voorjaar? Vooral over LuikBastenaken-Luik”, klonk het teleurgesteld. “De Amstel Gold Race werd door omstandigheden een soort van criterium. De Waalse Pijl was minder zwaar dan normaal doordat er enkele klimmen verdwenen in het nieuwe parcours. Ik voelde me goed die dag, maar Niewiadoma was gewoon sterker op de Muur van Hoei. In Luik kan ik het alleen mezelf kwalijk nemen. Ik zat in de positie om te winnen en heb het verknoeid. Het is balen en dat gevoel zal nog even blijven hangen.”
Kopecky schiet tekort
Lotte Kopecky was veel ambitie afgezakt naar Luik, maar speelde finaal geen rol van betekenis. “Op zich was het een positieve ervaring. Maar ik kwam net iets tekort op de beklimming van de Rocheaux-Faucons”, analyseerde de wereldkampioene haar wedstrijd. “Sowieso is het een zware helling voor mij, maar ik denk dat ik met frissere benen verder kan komen. Ja, ik denk wel dat winnen hier binnen mijn mogelijkheden ligt.”
Na een lang voorseizoen en overwinningen in onder meer Parijs-Roubaix en de Strade Bianche verdwijnt Kopecky nu een maand uit competitie. “Ik ben heel blij met mijn voorjaar. Met de resultaten, en met de regenboogtrui die ik zoveel heb kunnen tonen. Hier en daar hebben we wel een aantal dingen geleerd. Ik denk dat ik het komend jaar iets anders ga aanpakken. Hoe? Dat gaan we volgend jaar zien.”
“Ik zat in de positie om te winnen en heb het verknoeid. Het is balen en dat gevoel zal nog even blijven hangen”
Demi Vollering
Uitslag: 1. Grace Brown (Aus/FDJ-Suez) de 147,6 km in 4u29:00 (gem. 32,922 km/u); 2. Elisa Longo Borghini (Ita); 3. Demi Vollering (Ned); 4. Elise Chabbey (Zwi); 5. Katarzyna Niewiadoma (Pol)