Bpost moet reorganiseren, maar botst op verzet
Nu Bpost een deel van het krantencontract dreigt te verliezen en met dalende brievenpost kampt, moet ceo Chris Peeters kunnen reorganiseren. Maar vooral in het zuiden van het land staat het licht daarvoor op rood.
1
Wat is er aan de hand bij Bpost?
Vakbonden en directie van Bpost hebben dinsdagmiddag overlegd om de heersende patstelling te doorbreken. De Franstalige vakbonden staken al dagen tegen mogelijk banenverlies. Woensdag praten ze verder.
Verwacht wordt dat ze bij hun achterban de temperatuur zullen opmeten om in te schatten of verdere acties nodig zijn. De Nederlandstalige vakbonden doen niet mee, zij willen eerst het overleg een kans geven.
Om dat te compenseren probeert Bpost nieuwe inkomsten te genereren via de pakjesmarkt, waar de concurrentie keihard is. Daartoe deed het bedrijf recent een heel dure overname in Frankrijk: inclusief schulden had het 1,3 miljard euro veil voor het logistieke bedrijf Staci Group.
Kortom: Bpost moet zich aanpassen. Dat is de jongste vijf jaar nauwelijks gebeurd, waardoor het bedrijf nu duizenden personeelsleden te veel heeft. Vooral in Wallonië werd Bpost gezien als een tewerkstellingsmachine en was er politiek geen appetijt om banen te schrappen. Nu is een reorganisatie nodig.
2
Hoe wil Bpost omgaan met een gedeeltelijk verlies van het krantencontract?
De royale overheidssubsidies uit het verleden dekten voor een groot deel de kosten van de krantenbezorging. Nu die subsidies wegvallen, ziet Bpost zich genoodzaakt efficiënter te werken. Anders dreigt het steeds meer terrein te verliezen aan de alternatieve verdeler PPP.
Tegelijkertijd probeert Bpost zijn kostenstijging door te rekenen aan de uitgevers. Die zitten met de handen in het haar, want sommige zouden daardoor in de rode cijfers komen. Ze vragen Bpost om efficiënter te worden en proberen de garantie te krijgen dat het postbedrijf in de toekomst de hoge prijzen verlaagt.
Bpost wil als oplossing de krantenbedeling laten uitvoeren door zijn dochter AMP, die nu al de krantenwinkels bedient. AMP zou op zijn beurt onderaannemers inzetten, die niet met zelfstandigen mogen werken, maar volwaardige arbeidscontracten moeten aanbieden.
Bpost hoopt via dat AMP-model tegen meer concurrentiële prijzen te kunnen werken. Het beklemtoont dat de transformatie gefaseerd zal verlopen en dus meerdere jaren in beslag zal nemen.
De grote uitdaging daarbij is dat de krantenbedeling een ochtendlijke activiteit is en dat het zwaartepunt van de week op zaterdag ligt. Een toenemend aantal abonnees leest tijdens de week zijn krant enkel digitaal, maar wil op zaterdag wel nog een papieren exemplaar in de bus krijgen.
3
Als Bpost met AMP werkt, wat betekent dat voor het gewone postpersoneel?
Het postpersoneel dat nu voor het krantencontract werkt, zou niet doorschuiven naar AMP. De bedoeling is dat mensen op een natuurlijke manier afvloeien: wie spontaan vertrekt of met pensioen gaat, zal niet vervangen worden. Er zou ook minder een beroep op interimpersoneel gedaan worden.
Geert Cools van de socialistische overheidsvakbond schat dat in Vlaanderen bij verlies of verschuiving van het krantencontract 1.500 voltijdse jobs op de helling komen te staan. In aantal personen is dat het dubbele. Voor Cools is het essentieel dat er geen sociaal plan met naakte ontslagen komt, maar de klus geklaard wordt met zachte oplossingen.
Bij de Franstalige vakbonden wil men zelfs niet van die ‘zachte oplossingen’ horen, de AMPconstructie is voor hen evenmin een optie. Zij blijven Bpost zien als een bedrijf dat mensen van jobs hoort te verzekeren.