Valt zondag het doek voor het Maleisische theater in Kortrijk?
Na 16 jaar in de hoogste voetbalklasse dreigt zondag voor KV Kortrijk de doodsteek. Verliest het bij RWDM, dan wacht 1B. Een degradatie die al sinds de zomer in de Zuidwest-Vlaamse lucht hangt.
“Hij toont te weinig liefde voor de club, hij is er niet bij betrokken en niemand weet wat hij ermee van plan is.” Joseph Allijns, van 2001 tot 2020 voorzitter van KV Kortrijk, zei het in maart 2023, in een gesprek met de Krant van West-Vlaanderen. De ‘hij’ in kwestie is de Maleisische zakenman Vincent Tan, tot nader order nog altijd de eigenaar van de Zuidwest-Vlaamse eersteklasser, al had hij dat zelf liever anders gezien.
Toen Tan in mei 2015 in het Guldensporenstadion neerstreek, omschreef hij Kortrijk als een “fantastische club”. “Er is een goed bestuur dat uitstekend werk levert en er zijn geen te dure contracten, waardoor het budget onder controle blijft. Die stabiliteit willen we voortzetten, hopelijk kunnen we KVK nog meer succes bezorgen (DS 21 mei 2015).”
Geen gekke dingen
Onder coach Yves Vanderhaeghe had Kortrijk net voor de derde keer in de clubgeschiedenis Play-off 1 gehaald. Eerder was dat al in het seizoen 2009-2010 en in 2011-2012 gebeurd. Dat laatste jaar had het team in een regie van Hein Vanhaezebrouck ook de finale van de Beker van België bereikt, waarin Lokeren te sterk was gebleken (0–1).
Kortrijk genoot in die jaren een stevige thuisreputatie en steunde op een mix van lokale spelers (Brecht Dejaeghere, Gertjan De Mets, Sven Kums, Thomas Matton...) en buitenlands talent (Erin Zukanovic, Ivan Santini, Terem Moffi...). Tan beloofde bij zijn komst “geen gekke dingen” te zullen doen en gaf ook aan “niet met geld te gaan strooien”.
Die laatste belofte loste hij in. Sportief kwam de ploeg aanvankelijk niet in de problemen, maar de successen van medio jaren 2000 evenaren lukte onder de Maleisiër – tevens de eigenaar van het Welshe Cardiff City en het Bosnische
FK Sarajevo – niet. De voorbije jaren zakte de club ook weg van de middenmoot naar de kelder van 1A. Vorig jaar wist het zich pas op de op twee na laatste speeldag te handhaven in de hoogste klasse.
Exit Leterme
Tan was de club op dat moment al liever kwijt dan rijk. Komende zondag, de dag van de mogelijk beslissende wedstrijd op RWDM, is het exact één jaar geleden dat toenmalig voorzitter Ronny Verhelst en algemeen directeur Matthias Leterme, de zoon van ex-premier Yves Leterme, beslisten om op te stappen bij Kortrijk. Dat gebeurde nadat Tan een intentieovereenkomst tot verkoop had getekend met de Amerikaanse Kaminski Group. “Fantasten” volgens Leterme en Verhelst.
Het duo had Premier Leagueclub Burnley, het team van Vincent Kompany, bereid gevonden om de club over te nemen, maar Tan (die Kortrijk in 2015 voor 5 miljoen euro had gekocht) dreef de prijs fel op en hoopte meer dan 17 miljoen te krijgen van de Amerikanen. “Ik zag het helemaal niet zitten om met die gasten samen te werken”, zou Leterme drie maanden later over zijn vertrek zeggen in de Krant van West-Vlaanderen.
Leterme verweet de Maleisische eigenaar en zijn rechterhand, Ken Choo, ook te weinig bij de club betrokken te zijn en stelde dat zij de club in negen jaar alleen “cashflowmatig ondersteund” hadden en “geen euro bijgestoken” hadden.
Met het vertrek van Verhelst en Leterme, die sinds 2009 bij de club was (eerst als financieel en administratief manager, sinds 2016 als algemeen manager), belandde Kortrijk in een vacuüm. In het tussenseizoen werd er nauwelijks actie ondernomen, waardoor het de voorbereiding begon zonder hoofdcoach, zonder keeperstrainer en met amper veertien spelers. Maar twee dagen na de eerste training leek er toch goed nieuws uit de lucht te vallen.
De persconferentie van 1 minuut
“Onder voorbehoud van definitieve goedkeuring” bevestigde Kortrijk op 14 juni de verkoop van de club aan de Pools-Amerikaanse Maciek Kaminski en zijn Kaminski Group, een vastgoedgigant in de VS. “De heer Kaminski is een goede eigenaar voor de club. Ik denk dat hij Kortrijk naar een nog grotere hoogte zal brengen”, zei Tan in z’n afscheidswoord op de clubwebsite.
In het Guldensporenstadion gaf Maciek Kaminski diezelfde dag met zijn zoon Mikhail een bizarre persconferentie van één minuut – toen hij zijn laatste woorden sprak, kwam er nog een cameraploeg binnen. “Dit project is niet alleen een investering in een club, maar in een hele stad”, klonk het. “Het loopt precies zoals we gepland hadden, want dit is het resultaat van een diepgaande studie.”
Een goede drie weken later volgde de ontnuchtering: de Kaminski’s bleken niet met geld over de brug te kunnen komen, de overname werd officieel afgeblazen. Eerder, in de zomer van 2022, had Maciek Kaminski al geprobeerd om het Engelse Everton over te nemen, maar ook dat was op een sisser afgelopen nadat hij ontmaskerd was als een broker zonder de nodige investeerders.
Miscast De Boeck
Kortrijk had ondertussen wel een hoofdtrainer (Edward Still), met een veel te krappe spelerskern en een transferperiode die naar haar einde liep, stond die voor een bijna onmogelijke taak. Kwam daarbij dat alle hangende transferdossiers, op vraag van Tans rechterhand Choo, voortaan in Engeland moesten passeren. Nu de Kaminski’s van de bühne waren verdwenen, was Burnley opnieuw in de overnamedans gesprongen. De Premier League-club bepaalde mee wie kwam en niet kwam. Robbe Decostere, bijvoorbeeld, had al medische tests afgelegd, maar zag de deal plots opgeblazen worden.
Er spoelden nog enkele jongens uit Engeland aan, maar Burnley haakte uiteindelijk toch af. Ook op het veld draaide het vierkant en na een 2 op 24 moest Still plaatsmaken voor Glen De Boeck, die al sinds 2019 geen team meer gecoacht had. Ondanks een hoopgevende start, met zeges tegen Cercle en Club Brugge, bleek hij een miscast, zijn C4 volgde na een 8 op 24. “Toch 400 procent beter dan mijn voorganger”, merkte hij later op.
De Boeck wekte niet alleen wrevel met de magere sportieve resultaten, maar ook met zijn gedrag. Zo bracht hij zonder toestemming een mental coach binnen in de club en reisde hij niet met de spelersbus naar Eupen af omdat hij voor zijn katten moest zorgen. Dat hij openlijk in de clinch ging met analisten die schamper hadden gedaan over zijn zilverkleurige jas, hielp evenmin.
Achteraf deed De Boeck zijn boekje open over de onprofessionele werking van de club. “De oefenvelden waren catastrofaal en er kwam al veertien dagen geen warm water uit de douches. Dat is toch niet normaal?”
IJslandse verlosser
Na enkele weken met Joseph Akpala als interimcoach leek de verlosser uit IJsland te komen: Freyr Alexandersson, die het Deense Lyngby vorig jaar op miraculeuze wijze in eerste klasse hield, moest Kortrijk redden. Onder zijn bewind, en met de hulp van vijf wintertransfers, kende het team een stevige opflakkering: tegen Standard, OHL, Club Brugge en Charleroi pakte het 8 op 12.
Ook het cruciale duel tegen rechtstreekse concurrent RWDM werd gewonnen en op de slotspeeldag van de reguliere competitie ging Kortrijk verrassend winnen in Anderlecht. Maar in de eerste drie wedstrijden van de Relegation Play-offs pakte het slechts 1 op 9. Verliest het zondagavond (aftrap: 19.15 uur) tegen RWDM, dan is de rechtstreekse degradatie een feit. Charleroi wist zich vrijdag te verzekeren van het behoud door een zege op Eupen.
Tan beloofde bij zijn komst “geen gekke dingen” te zullen doen en gaf ook aan “niet met geld te gaan strooien”. Die laatste belofte loste hij in