Liefde voor publiek

THEATER In zijn eerste creatie als huisartiest in de grote schouwburg van NTGent brengt Ontroerend Goed een ode aan de mensen zonder wie er geen theater zou zijn: de toeschouwers. Voel u maar gevleid, én gefilmd.

Bij Ontroerend Goed weet je nooit wat je gaat krijgen. Dat is ook weer het geval in Thanks for being here. Bij aanvang staan er twee camera’s op de zaal gericht. Langzaam glijden die langs álle gezichten van het publiek. De beelden worden groot geprojecteerd op een doek, waardoor het theater letterlijk een spiegel wordt. We zien iemand die zich verstopt achter zijn armen, iemand die zwaait, iemand die ezelsoren maakt bij de persoon voor hem en zelfs iemand die slaapt. Je kan niet anders dan gniffelen, ook om de meerderheid die het lichtjes zenuwachtig of met fonkelende oogjes laat gebeuren.

Later bleek dat de camera’s ons ook al filmden terwijl we binnenkwamen. Ook die entree wordt geprojecteerd én op hilarische wijze van commentaar voorzien door Leonore Spee en Karolien De Bleser. Doordat ze onze acties (stoel zoeken, sjaal uitdoen, anderen knuffelen ...) enkele seconden ervoor al benoemen, krijgt de commentaar voorspellende kracht, alsof wij de performers zijn die de richtlijnen van de regisseur uitvoeren. Geniaal in zijn eenvoud.

Stemopnames

Net als in Audience (2011) maakt Ontroerend Goed het publiek tot hét onderwerp van het stuk. Maar in tegenstelling tot die controversiële voorstelling over het gevaar van de (zwijgende) massa, valt op hoe liefdevol en genereus de aanpak deze keer is. Het publiek heeft ook inbreng. We horen stemopnames van toeschouwers, die antwoorden op vragen als “wat willen jullie op het podium zien?” Blijkt dat niet alleen scènes, maar zelfs de structuur van het stuk gestuurd is door die input – of zo lijkt het toch. Straf.

Die audiofragmenten worden perfect synchroon gelipsynct door de actrices, met naast Spee en De Bleser ook Patricia Kargbo en Charlotte De Bruyne. Hoe zij al die stemmen en accenten met veelzeggende mimiek vertolken, en zo de anonieme toeschouwer tot protagonist maken, is goud waard.

Na enkele minder geslaagde creaties is Ontroerend Goed terug met een klepper, waarin het op een simpele maar slimme manier een cadeautje geeft aan het publiek. Het idee van het theater als ontmoetingsplaats krijgt hier eerherstel. En zelfs wie nog niet in de zaal zit, krijgt onverwacht een rolletje – alleen gaan we niet spoilen hoe.

Dan rest ons na het applausje voor onszelf nog één toevoeging: thanks for being here, Ontroerend Goed.

ONTROEREND GOED Thanks for being here

10 en 11 mei in NTGent en 24 mei in Utrecht, later op tournee

★★★★☆