De harde kern van de zaak gemist
De harde kern
Op Streamz ★☆☆☆☆
Welke gezichten gaan er schuil achter de maskers van de voetbalhooligans? Met die legitieme vraag waagt zanger en Antwerp-supporter Tourist LeMC zich aan een driedelige documentaire op Streamz, De harde kern. Pogingen van traditionele media om met hen in contact te komen, zijn bij voorbaat mislukt, zo wordt gewaarschuwd in de eerste aflevering. “De omerta is heilig.” Maar gelukkig heeft Tourist nog net voldoende straatgeloofwaardigheid om op sleeptouw te worden genomen door zijn vriend Chino, ex-rapper en lid van de Antwerpse Casual Crew, om de argeloze kijker inzicht in het fenomeen te verschaffen.
Chino weet niet of hij een hooligan is. “Daar heb ik nog nooit over nagedacht.” Maar hij gelooft wel hoe geweld kan worden geïnstrumentaliseerd voor een beter leven. “Sommige dingen kun je oplossen met de vuisten. Dat is een klein beestje dat in jou zit. Veel gasten hebben dat, alleen weten sommigen niet hoe ze ermee moeten omgaan. Sommigen hebben het gevonden: voetbal, een uitlaatklep.”
Vechttraining is belangrijk, vindt Chino. “Want als we morgen worden aangevallen, wat gaan we dan doen met al die IT’ers?” Een Oekraïner die hij met zijn gezin onderdak heeft gegeven, beaamt. “We zien dat voetbalhooligans aan het front beter presteren dan het Oekraïense leger”, zegt de man met een uitgestreken gezicht, zijn 8-jarige dochter aan zijn zijde. Op geen enkel moment verschaffen de reportagemakers meer duiding. Ook niet wanneer een hooligan zegt dat het voetbalgeweld in de stadions met 80 procent is gezakt.
Tourist LeMC voelt zich duidelijk niet op zijn gemak als hij in een boksclub in Merksem als sparringpartner moet optreden. “Geweld is niet mijn ding.” Maar waarom focust zijn zoektocht naar “de subcultuur van de harde kern” dan op één aspect ervan, het geweld? Dat wordt doorheen de drie afleveringen nu eens verbloemd “een akkefietje” genoemd, dan weer in de woorden van een Beerschot-supporter “een goei roefelke doen”.
Een andere benadering was mogelijk geweest. De Ultra-beweging, die vooral bij Franstalige clubs in België groot is en minder focust op geweld, komt nauwelijks aan bod. In Charleroi gaat Tourist langs bij de Wallons Boys, die migrantengemeenschappen weren uit hun groep, en trots zijn dat de migranten op wedstrijddagen “niet naar buiten komen”. Hij had ook kunnen praten met de Storm Ultra’s, een inclusievere supportersbeweging die representatiever is voor de harde kern.
Het gaat van kwaad naar erger. In de tweede aflevering komen freefights aan bod, die niets meer met voetbal te maken hebben. In de derde aflevering wordt met een uiterst kromme bocht aangetoond dat plegers van voetbalgeweld “ook gewoon mensen zijn met een peperkoeken hartje, en soms zelfs een hart van goud”.
In het slot drukt Chino de hoop uit dat kijkers inzien dat hooligans “niet allemaal marginalen zijn, maar gewoon gaan werken en af en toe een uitlaatklep nodig hebben”. Als dat de bedoeling was, dan heeft De harde kern de kern van de zaak gemist.
“Als we morgen worden aangevallen, wat gaan we dan doen met al die IT’ers?”