Aan Lydia Peeters, minister zonder wachtlijsten

Geachte mevrouw Peeters, beste Lydia,

De meesten van uw collega’s beloven van alles, maar houden zelden woord. Vervolgens zeggen ze – al naargelang van de pluchen zetel waarin ze zitten – dat het ofwel de schuld is van de federale regering, ofwel die van Jan Jambon die er een janboel van maakt.

U bent de uitzondering op de regel, u doet nooit mee aan dat soort zwartepieten. U volgt lijnrecht uw lijfspreuk en u gaat de problemen “met passie en ambitie” te lijf. Als er te veel bussen en trams te laat komen, dan lost u dat krachtdadig op. U schaft gewoon de helft van de bussen en trams af en met de slag komen er maar half zo veel te laat. Uw collega-ministers kunnen slechts met open mond toekijken.

Nu hebt u ze andermaal het nakijken gegeven. U had een premie van 5.000 euro beloofd aan alle sukkelaars die, omdat ze geen bushalte meer voor hun deur hebben en hun kinderen niet meer op school raken, verplicht worden om een elektrische auto te kopen. Die maatregel was zo succesvol dat de miljoenen die er dit jaar voor werden uitgetrokken, half april al op waren.

Iedere andere minister in uw Vlaamse regering zou in zo’n geval, naar aloude gewoonte, een wachtlijst aanleggen. Matthias Diependaele (N-VA) pronkt in het Guiness Book of Records met zijn indrukwekkende wachtlijst voor sociale woningen. Hilde Crevits (CD&V) zit hem op de hielen met haar wachtlijst voor mensen die recht hebben op centen omdat ze een handicap hebben. Ben Weyts (N-VA) lijkt zijn concurrenten binnen de kortste keren in te halen met zijn wachtlijst voor kinderen die nood hebben aan buitengewoon onderwijs. U kunt het zich veroorloven om die collega’s vierkant uit te lachen. Voor sukkelaars die een premie willen om een elektrische auto te kunnen kopen, komt er geen wachtlijst. Zij worden niet in de steek gelaten en kunnen op hun twee oren slapen.

Ik weet dat het niet gebruikelijk is, maar zou u uw collega’s toch eens kun- * nen uitleggen hoe ze het kunnen regelen om, zoals u het doet, geld uit te geven dat er niet is? Het zou voor mij, en voor velen in mijn kennissenkring, een oplossing zijn, want wij staan allemaal op meerdere wachtlijsten en overal zijn duizenden wachtenden voor ons.

Eventueel kunt u mij, in het antwoord dat u ongetwijfeld zult sturen, ook deelachtig maken aan de truc om geld uit te geven dat er niet is. Ik heb namelijk dringend nieuwe schoenen nodig en een scheermachine.

Het schiet me nu te binnen dat dat laatste ook een elektrische motor bevat. Ziet u mogelijkheden om me daarvoor ook een premie te bezorgen?

U bij voorbaat dankend, groet ik u met de meeste Hoogachting,

Frederik De Meester,

U kent mij uit eerdere briefwisseling als Dikke Freddy.

‘Brieven van Dikke Freddy’ is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net.