Na 61 jaar droogte: helpt De Ketelaere Atalanta eindelijk aan een prijs?
Voor het eerst in haar geschiedenis speelt Atalanta vanavond een Europese finale. Het team van een herboren Charles De Ketelaere wil een eerste trofee sinds 1963 thuisbrengen naar Bergamo, waar de verwevenheid tussen stad en club bijzonder is.
Bij voetbal horen tegelijk zon en schaduw, schreef de Uruguayaanse auteur Eduardo Galeano. Dat ondervond ook Atalanta Bergamo de voorbije week. De Noord-Italiaanse club wist zich op zeven dagen tijd te kwalificeren voor twee belangrijke finales: in de Coppa Italia en in de Europa League. Nooit eerder in haar geschiedenis plaatste ‘La Dea’, een verwijzing naar de godin met wapperende haren in het clublogo, zich voor een Europese eindstrijd, vanavond tegen het ongeslagen Leverkusen.
Maar bij de eerste van twee belangrijke afspraken liep het fout. In de finale van de Italiaanse beker ging een flets Atalanta vorige week onderuit tegen Juventus met 0–1. Het greep zo naast een eerste trofee sinds 1963. Rode Duivel Charles De Ketelaere (23), dit seizoen een van de grote revelaties in Italië, gaf niet thuis en werd al aan de rust gewisseld.
In de finale van de Europa League hoopt de stad Bergamo die teleurstelling vanavond door te spoelen. Atalanta ís Bergamo, en de stad is ook de club. In de kleine, welvarende provinciestad in noordelijk Lombardije voelt “elke inwoner zich betrokken bij de club en haar prestaties”, zegt Ivano Biffi (52), inwoner en supporter, en eigenaar van een stukadoorsbedrijf. “Supporters gaan te voet naar het stadion.”
Met de paplepel ingegoten
Die verbondenheid wordt met de paplepel ingegoten. Clubvoorzitter Antonio Percassi laat elke nieuwe baby die in Bergamo ter wereld komt, gratis een clubshirt bezorgen – een geniale marketingzet. Volgens supporter Biffi vertegenwoordigt voorzitter Percassi, zelf een oud-voetballer en ondernemer, de typische waarden van deze stad. “Hard werken en soms ook wat afzien. Wij zijn koppige, harde werkers, en we geven niet op. ‘Het shirt is altijd bezweet’, staat aan de binnenkant van elk spelerstruitje. Dat past bij ons allemaal.”
Van trainer Gian Piero Gasperini is bekend dat hij de spelers fysiek flink op de proef stelt tijdens de training. Aan het einde van wedstrijden zijn de voetballers van Atalanta vaak nog frisser dan hun tegenspelers. Gasperini, die zich met de ploeg vorige week ook nog plaatste voor een plek in de Champions League volgend seizoen, is een belangrijke factor in het sportieve succes van blauw-zwart, zegt voetbalanalist Andrea Riscassi van de publieke zender Rai Sport.
“De voorbije acht jaar heeft Gasperini het spel van Atalanta drastisch hervormd, door met drie in de verdediging te spelen en voluit in te zetten op de aanval.” De trainer kiest voor zeer offensief voetbal, precies het tegenovergestelde van het typische Italiaanse catenaccio. Dat leidt tot een agressief, en zeer aantrekkelijk spel.
Slimme investeringen
Ook de goede jeugdopleiding rendeert. “Met Matteo Ruggeri, Marco Carnesecchi en Giorgio Scalvini heeft Bergamo drie voormalige jeugdspelers in zijn eerste ploeg”, zegt analist Riscassi. Tegelijk doet het clubbestuur slimme investeringen. “Atalanta koopt een speler voor twintig miljoen, en verkoopt hem nadien voor het dubbele, wat financiële ruimte biedt om weer andere talenten aan te trekken”, merkt Roberto Belingheri,adjuncthoofdredacteur van stadskrant L’Eco di Bergamo, dan weer op.
Het bekendste voorbeeld was de aankoop van aanvaller Rasmus Højlund, in 2022 van Sturm Graz, voor 17 miljoen euro. Een jaar later verkocht Atalanta de Deen aan Manchester United voor 84 miljoen. De club heeft ook een succesvolle scouting, mikt op talentrijke spelers die in een dip zitten, en herstelt hun zelfvertrouwen. Van dat laatste is De Ketelaere het bewijs: onze landgenoot maakte vorig jaar bij Milan geen enkel doelpunt, bij Atalanta scoorde hij dit seizoen al veertien keer.
Het sportieve succes van Atalanta heeft niet één geheim ingredient. Toch lijkt de grootste troef de verbondenheid tussen stad en club. Zelfs toen het coronavirus in 2020 buitengewoon hard toesloeg in Bergamo, waar de legervrachtwagens af en aan reden om de lijkkisten te bergen, bleven de spelers voor lege stadions het beste van zichzelf geven. Belingheri bleef ook toen in zijn krant berichten over de sportieve zeges van Atalanta. “Ik was verrast, maar de mensen vroegen erom: dat we hen in die gitzwarte tijd nog wat anders konden bieden dan dood en verdriet.”
Atalanta heeft een succesvolle scouting, mikt op talentrijke spelers die in een dip zitten, en herstelt hun zelfvertrouwen. Daar is De Ketelaere het bewijs van