Gazet van Antwerpen Mechelen-Lier
Nieuwe koppelbedden voor kankerpatiënten
Katrijn verricht met vzw Peacock nobel werk
De vzw Peacock uit Sint-Niklaas probeert al meer dan een jaar kankerpatiënten te laten genieten van kleine dingen, ondanks hun ziekte. Met een vers belegde sandwich of een ijsje. Nu heeft de vzw koppelbedden aangekocht, daarmee kunnen kankerpatiënten toch dichtbij hun partner zijn.
Katrijn Braem verloor in mei van vorig jaar haar echtgenoot Alain na een moedige, maar oneerlijke strijd tegen kanker. Ze verbleef wekenlang bij haar man op de dienst oncologie van het AZ Nikolaas, waar ze merkte hoe vaak kleine dingen een enorm verschil kunnen maken. “Mijn echtgenoot sliep in een ziekenhuisbed, terwijl ik ’s nacht op een klein reisbedje moest slapen”, vertelt ze. “Zo heb je niet het warme gevoel dat je als koppel op zulke moeilijke momenten wil. Om ervoor te zorgen dat andere kankerpatiënten zoiets wel nog kunnen ervaren, heb ik samen met de twee zonen en zus van mijn echtgenoot de vzw Peacock opgericht. Om kleine en grote geluksmomenten te creëren voor kankerpatiënten en hun familie. We willen het verschil maken rechtstreeks bij de mensen die ziek zijn.”
De vzw organiseerde al heel wat acties en evenementen om geld op te halen voor hun aankopen. Met succes, want onlangs konden er koppelbedden aangekocht worden voor de oncologische afdeling van het AZ Nikolaas. “We doen niet alleen dure aankopen, we zorgen ook voor kleine traktaties”, zegt Katrijn. “Vorige week gingen we nog vers brood en sandwiches brengen op de dienst. Eerder gingen we ook al langs met verse ijsjes, bakten we croque monsieurs en brachten we verzorgingsproducten mee. Allemaal kleine initiatieven, waar patiënten vaak enorm van kunnen genieten. Ondertussen proberen we ook een koppelbed in de thuiszorg te krijgen. Als je in de laatste weken van je ziekte thuis bent, is het heel belangrijk dat je dichtbij je partner kan zijn.”
Verse pannenkoek
De reacties op vzw Peacock zijn lovend. “Onze initiatieven worden telkens warm onthaald”, ondervindt Katrijn. “We proberen steeds samen te werken met het ziekenhuis om te kijken wat de noden precies zijn. Vaak staan de mensen ervan te kijken dat ze niet moeten betalen voor wat we hen brengen. We horen achteraf ook regelmatig dat patiënten echt hebben genoten van hun vers belegde sandwich of ijsje. Toen mijn man op de oncologische dienst verbleef, kon hij ook genieten van een vers gebakken pannenkoek die een vrijwilliger hem kwam brengen.”