WWEEKEND Mobiliteit 42 24 en 25 oktober 2020 1 jaar geleden maakte Mechelen van zijn binnenstad een volledige fietszone, Antwerpse blogger Stijn Wens doet de test Een jaar geleden maakte Mechelen van zijn binnenstad een volledige fietszone. “Ik ben verbaasd over het grote aantal fietsers hier”, zegt Stijn Wens (46). Met zijn blog Antwerpenize maakt hij er zijn missie van om mensen te overtuigen om resoluut voor de fiets te kiezen. Wat graag wil hij de Mechelse infrastructuur en de fietszone voor ons eens uittesten. “Ik zou wel niet naar hier komen om eieren te kopen. Een karrenspoor zou meer comfort bieden.” Maar wat is dat, zo’n karrenspoor? van de regeling van de verkeerslichten op het Raghenoplein. “Het duurt voor fietsers veel te lang eer ze hier mogen oversteken. Je infrastructuur mag nog zo goed zijn, maar als mensen aan een verkeerslicht twee tot drie minuten moeten wachten, haken ze af”, vertelt Stijn. We geven de overheid hier nog even krediet. Zodra de nieuwe tangent, een verbindingsweg tussen Mechelen-Zuid en de Nekkerhal (N15), klaar is, wordt dit kruispunt onder handen genomen. Aan de hogeschool rijden we het Dijlepad op, over de historische bruggen die sinds een tijdje opnieuw in gebruik zijn. “De planken waar we over rijden, maken veel lawaai. De borstwering lijkt me dan weer gevaarlijk voor kinderen. Door de grote openingen kunnen ze in het water belanden. Positief is natuurlijk wel dat je langs dit Dijlepad op een aangename manier van en naar het centrum van de stad kunt fietsen”, legt Stijn uit. Enkele trappen verder leidt een oplopend fietspad in beton ons naar de wijk Arsenaal. We krijgen hier een eerste indruk van het toekomstig conflictvrij traject van F1 Antwerpen-Brussel tussen de twee Mechelse stations. “Ik hoop dat het nog een laag asfalt krijgt”, zegt Stijn. Dezelfde opmerking komt terug wanneer we even later vanaf de Nekkerhal langs de N15 het nieuwe stuk fietspad even uittesten. “Het is breed en goed afgescheiden van het verkeer, maar asfalt zou beter zijn.” Het kruispunt van het Hoogstratenplein aan de Nekkerspoelpoort doet bij Stijn Wens de wenkbrauwen fronsen. “Een voorbeeld van hoe het niet moet.” Fietsers moeten hier op een mini-eilandje tussen al het verkeer wachten om de ring over te steken richting centrum. “Dat je net op die plek in een smalle straat tweerichtingsverkeer toelaat voor zes parkeerplaatsen, is een keuze die voor conflicten zorgt tussen auto’s en fietsers”, zegt Stijn. Dan is de oversteek vanaf Stijn Wens is grafisch ontwerper, gehuwd en vader van drie tieners. Zo’n tien jaar geleden gooide hij zijn auto definitief aan de kant. Mechelen is hem niet onbekend. “Vroeger kwamen we met de trein naar hier, om daarna met de boot naar Planckendael te varen. Dat vonden we altijd geweldig”, zegt hij. Vandaag hebben we deze fietsgekke Antwerpenaar uitgenodigd om zijn licht te laten schijnen over de Mechelse fietspaden, en dan vooral de fietszone. We vatten onze tocht aan in de richting van de Thomas More-hogeschool, een druk gebruikte route bij studenten. Onderweg wijzen we Stijn op een drempel in de Stationsstraat die vakkundig werd weggewerkt. De stad zet daar sinds een tijdje een fiets- en voetpadenteam voor in. “Dat is goed gedaan. Hij verhoogt het comfort van de fietsers, al is het niet aangegeven wie hier voorrang heeft”, zegt hij. Er is nog werk aan de winkel. Als we later schepen van Mobiliteit Vicky Vanmarcke (VldGroen-m+) kruisen, vertelt ze ons dat er al honderden meldingen binnenliepen. Voorkeur voor asfalt Terwijl we over het fietspad in de Stationsstraat fietsen, beoordeelt Stijn Wens het als veilig. “Je fietst hier weg van de rijbaan. In plaats van tegels geef ik wel de voorkeur aan asfalt”, klinkt het. Mocht hij inwoner van Mechelen zijn, dan zou hij sowieso een melding maken (Voochtstraat, red.)