Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Belastingbetaler heeft recht op de waarheid
Er komt geen parlementaire onderzoekscommissie naar vermeende duistere praktijken tussen het ACW en Belfius. De Open Vld nam gisteren in de Kamer genoegen met het voorstel van Steven Vanackere (CD&V) om de CEO en de voorzitter van de staatsbank in het parlement te ondervragen.
De meerderheid heeft de rangen gesloten. CD&V én PS waren als de dood voor een onderzoekscommissie. Dat zou neerkomen op enkele maanden spitsroeden lopen voor het ACW en zijn mandatarissen, en bij uitbreiding de hele CD&V. Op goed een jaar van de moeder van alle verkiezingen is dat gewoon ondenkbaar.
Mocht de Open Vld bij haar eis zijn gebleven, dan zou er een politieke crisis zijn ontstaan. Vandaar dat ook de PS zo mordicus tegen is. Want moeilijkheden binnen de regering, dat straalt onvermijdelijk af op de eerste minister, in casu Elio Di Rupo.
Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen we zelfs stellen dat de Open Vld haar dreigingen nooit ernstig heeft gemeend. De partij van kersvers voorzitter Gwendolyn Rutten moest even de tanden laten zien. Zoals zij dat deed bij de benoeming van de Oost-Vlaamse gouverneur Jan Briers. Net als toen trok zij ook nu haar staart in. Het behoort tot de gewone politieke spelletjes in de Wetstraat.
Maar de verdedigingsgordel die CD&Vkopstukken de jongste dagen optrokken rond “hun ACW”, overtuigt nog steeds niet echt. Zij stelden het voor alsof een aanval op de ACW-boekhouding een aanval was op de 200.000 vrijwilligers in Vlaanderen. Dat is natuurlijk te gek om los te lopen. Wat heeft een mantelzorger of iemand die van deur tot deur stickers verkoopt ten behoeve van 11.11.11 of het Rode Kruis, nu te maken met de winstbewijzen van het ACW?
Juist niets. Of toch wel. Die vrijwilligers – om van de bedrogen ARCO-coöperanten nog te zwijgen – willen net zo goed weten wat de ACW-top en Belfius met elkaar in het geheim bedisselden. Want laat ons dat vooral niet uit het oog verliezen: vermits Belfius een staatsbank is, gaat het hier om belastinggeld. Anders gezegd: om uw en mijn centen.
Iedere Belg heeft het recht om te weten wat er precies is afgesproken. Of dat nu via een onderzoekscommissie is, of via een verschijning van de CEO van Belfius in het parlement, dat doet er niet zo veel toe. Zolang het maar de volledige waarheid is, en niets dan de waarheid.
Lees ook het Antwerpse standpunt op blz. 2 van uw krant