Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Borgerhout is Coke City geworden”
‘Borgerokko Maffia’ schetst onthutsend beeld van georganiseerde misdaad
De war on drugs mag de dealers dan uit de straten van Antwerpen hebben gejaagd, de miljoenen van de cocaïnemaffia sijpelen als nooit tevoren de Antwerpse economie in. Dat schrijft
Humojournalist Raf Sauviller in zijn jongste boek
Borgerokko Maffia. “In Borgerhout verdringt de criminele economie de legale economie”, aldus Sauviller. “De maffia neemt het stadsdeel over.”
Raf Sauviller (62) geldt als een specialist georganiseerde misdaad. Hij publiceerde talloze boeken en reportages over de Italiaanse maffia’s, het Russische gangsterdom en de gewelddadige Nederlandse drugsnetwerken die zich bezighouden met de invoer van cocaïne en de productie van cannabis en xtc. Sinds enkele jaren verdiept hij zich ook in de oprukkende Marokkaanse drugsmisdaad in Amsterdam en Antwerpen. De Marokkaanse straatboefjes van weleer zijn in geen tijd grote spelers geworden in de internationale drugshandel. “En politie en justitie hebben dit laten gebeuren, terwijl ze er naar zaten te kijken”, aldus Sauviller.
U omschrijft “Borgerokko” b als Coke City. Overdrijft u niet?
Sauviller: “De Nederlandse drugsmaffia speelt al decennia een dominante rol in de drugshandel. Ze zijn wereldleider op het vlak van de productie van xtc, controleren de handel in hasj en wiet én zijn erg belangrijk in de internationale cocaïnehandel. De Antwerpse haven speelt een cruciale rol in de cocaïnehandel. Via Antwerpen trekken de Nederlandse bendes jaarlijks tonnen cocaïne binnen, maar daarvoor doen ze een beroep op lokale criminelen die de haven kennen om de drugs uit de haven te halen. Die uithalers komen vaak uit de Marokkaanse gemeenschap van Borgerhout.”
“Aanvankelijk werkten die Antwerpse Marokkanen vooral in dienst van Nederlands-Marokkaanse drugsbazen, maar ondertussen rijden een aantal drugsbazen voor zichzelf. Een aantal kleine straatboefjes zijn in enkele jaren kunnen uitgroeien tot grote spelers die over miljoenen euro beschikken. Borgerokko is dus
Coke City geworden, een internationaal gangsterhol van waaruit drugs over Europa worden verspreid en van waaruit het misdaadgeld stroomt naar Marok- kaanse steden als Nador en Tanger.”
U schrijft in uw boek dat de invloed van de drugsmaffia zichtbaar is in het straatbeeld van Borgerhout.
Als je over de Turnhoutsebaan wandelt, dan zie je de aanwezigheid van de georganiseerde misdaad. In wijken waar de georganiseerde misdaad veel invloed heeft, zie je vaak dezelfde handelszaken opduiken. Het gaat om zaken waar veel cash in omgaat, zoals handcarwashes, Marokkaanse bruidswinkels, wisselkantoren, shishabars en Marokkaanse kapsalons. Het valt ook op hoezeer al die zaken op mekaar lijken en hoe weinig klanten er over de vloer komen. Het maken van omzet lijkt niet zo belangrijk, wat erop wijst dat die handelszaken vooral gebruikt worden om winsten uit criminele activiteiten wit te wassen.
Een andere indicatie van ‘ ondermijnende economie’ is de aanwezigheid van dure en luxueuze wagens. Waar in Antwerpen zie je zoveel Bentleys of Ferrari’s of andere patserbakken rondrijden als in Borgerhout? Dat is een teken aan de wand. Toen er onlangs ophef ontstond over een Marokkaanse trouwstoet van dure wagens die de straten inpalmden, probeerde men dat te minimaliseren. Dat het huurwagens waren, dat het een traditie is bij Marokkaanse huwelijken. Maar iedere kenner wist: dit is de drugsmaffia die haar macht en geld etaleert.
U bent erg kritisch voor de b war on drugs van de Antwerpse politie en burgemeester Bart De Wever (NVA). U noemt die jacht op dealers zelfs zinloos.
Ik plaats vooral kanttekeningen bij de hoeraberichten van het stadsbestuur. De politie heeft 3.000 dealers opgepakt en dat noemt men dan een succes. Wat gebeurt er met die dealers? Die gaan even de gevangenis in. En dan? Wat levert die aanpak ons op lange termijn op? De gelden die criminelen verdienen met drugshandel stromen ongehinderd terug naar de economie. Drugsbendes als de Mixers en Turtles mogen dan bekendstaan als straattuig, ze hebben wel allemaal een hele reeks bedrijven en vennootschappen opgericht om hun vuil geld wit te wassen. Die bedrijven leggen nooit jaarrekeningen neer, wat strafbaar is, maar in Antwerpen is er geen haan die daar naar kraait. Al die bvba’s en vzw’s van die criminelen worden nooit tegen het licht gehouden? Waarom niet? Politie en parket beweren altijd wel dat ze het crimineel vermogen van drugscriminelen afpakken, maar in werkelijkheid wordt het criminele geld ongemoeid gelaten.
Een ander voorbeeld is drugsbaron Abdelkader Bouker, die sinds vorige zomer vermist is. Die man is een veroordeelde drugscrimineel, maar die kon wel ongestoord bedrijven oprichten en van zijn geld genieten. Die man be- heerde bedrijven in Antwerpen, de Kempen, tot in Wallonië toe. Hij was een van de grootste vastgoedmannen van Antwerpen. Hij runde horecazaken, feestzalen en zelfs busbedrijven. Waarom heeft men hem al die jaren zijn gang laten gaan?
In ons land gaat men verschrikkelijk laks om met georganiseerde misdaad. Ik heb heel veel gesproken met magistraten in Italië, waar men dag in dag uit een strijd op leven en dood voert met de Cosa Nostra, de Ndrangheta en de Camorra. Die mensen ontploften gewoon als de aanpak van de Belgische justitie en politie ter sprake kwam.
In Antwerpen heeft men ooit Paolo Lumia gearresteerd. Dat was een kopstuk van de Siciliaanse maffia. In Italië stond die arrestatie op alle voorpagina’s. In Antwerpen werd die zaak behandeld als een van de vele drugszaakjes. Het woord maffia viel zelfs niet tijdens het proces, laat staan dat justitie echt in de diepte is gaan onderzoeken waarom zo’n belangrijke maffiafiguur in Antwerpen was neergestreken. Trouwens, alle internationale topgangsters duiken op in Antwerpen. Allemaal kwamen ze hier deals doen en hun centen witwassen. De Ierse godfather Christy Kinahan, Ricardo Fanchini, Itzik Abergel.
U breekt in uw boek een lans voor de Nederlandse patseraanpak.
In Nederland is er echt sprake van gewapend bestuur, waarmee men tracht te voorkomen dat crimineel geld de legale economie kan ondermijnen. Zo kunnen lokale besturen vergunningen weigeren, als er aanwijzingen zijn dat er criminelen schuilgaan achter bepaalde bedrijven. Die aanpak werkt, want tot frustratie van de Nederlanders duiken die criminelen met hun bedrijven nu op in ons land. De enige manier om het de georganiseerde criminaliteit moeilijk te maken, is door hun financieel in weg te zitten. In Rotterdam neemt men systematisch dure patserwagens in beslag als blijkt dat de eigenaars een dergelijke welstand niet kunnen verantwoorden. Antwerpen heeft het eventjes geprobeerd, maar al na een jaar weer opgegeven.
RAF SAUVILLER Journalist ‘‘Waar in Antwerpen zie je zoveel Bentleys of Ferrari’s of andere patserbakken rondrijden als in Borgerhout? Dat is een teken aan de wand.’’