Gazet van Antwerpen Stad en Rand
UITGEKEKEN
Het is mijn laatste column voor het zomerreces. Vakantie! Een passend programma dan maar. Een krant maakte gewag van het succes van Met Vier in Bed op VTM. Ik vind, voor een commerciële zender, de naam nochtans compleet verkeerd gekozen. We zien op Vier niet direct een programma lopen met als titel Met VTM in Bed.
Met Vier in Bed toont dat elke sterveling de droom mag koesteren een eigen betekenisvolle plek te creëren in dit tranendal. Het lijkt ook wel of één Vlaming op de twee ergens een B&B runt. Helaas moet ik deze vorm van logement voorlopig aan mij laten voorbijgaan, want wij hebben twee jonge en dus luidruchtige zoontjes. B&B’s zijn er voor stille levensgenieters, niet voor ons (en in gespecialiseerde familiehotels maken de kinderen van de anderen te veel herrie. Waar moeten we heen?). Dé vaakst gebruikte uitdrukking in Met Vier in Bed is “een persoonlijke touch”. Alles heeft er een: het ontbijt, de kussensloop, de teenslippers, het design van het wc-papier, en natuurlijk de naam. De reeks van deze week begon met de doening van Sofie en Agim in Barvaux-sur-Ourthe. Het chalet, naar goede Ardense gewoonte gebouwd op twee kantelpoorten, luistert naar de naam Art B&B À l’Aise, want de Oostendse Sofie is van de kunst: “We proberen de mensen ook wat art, passief en actief, aan de man te brengen.” Ze lachte haar gebit bloot, een tropische verrassing in Belgische melkchocolade. Een van de gasten, Jo uit Landen, stond voor het naambordje en las moeizaam “aart
bie..bie looize… Ah! Dat is het helemaal hé. Kunst is op mijn lijf geschreven, klassieke kunst, moderne kunst...” Jo bleek later een positivo van het zuiverste water. Een kerel die je echt als buurman wil. Toen hij aanzat bij het ontbijt met streekproducten en daarbij ook mozzarella van Ardense buffels (heel typisch) voorgeschoteld kreeg, proefde hij intens en sprak “buffeltje buffeltje aan de wand... de mozzarella is echt heel lekker”. Het stemde mij tot nadenken. Het Frans van het Limburgse koppel Marc en Inge, uitbaters van een hotelletje in HamontAchel, reikte niet ver genoeg om de op de bedsprei geborduurde tekst ‘À l’Aise’ te ontcijferen. Dat stemde ook tot nadenken. Sofie probeerde het uit te leggen: “Het betekent zoiets als Hakuna Matata in het Afrikaans”, maar veel opheldering bracht dat zo te zien niet. Het is vandaag blijkbaar gangbaar angbaar in de bed and breakfastwereld dat elke kamer een eigen eigeng thema heeft en ook een eigen naam. In À l’Aise vind je onder meer de Oslo-kamer, de Oostendekamer en de Barvaux-kamer. r. Elke kamer wordt ingericht met attributen ributen die het opschrift rechtvaardigen.n. De onbegrensde creativiteit van velee uitbaters wordt in dit streven zichtbaarar gefnuikt door begrensde financiële middelen. Ach, als we ergens overnachten,hten, willen we gewoon rust, een comfortabel bed, een schonee badkamer en vooral een pro-oper toilet. Al die quasi-origina- naliteit is echt bijzaak. Behalve e in de B&B van Jo. Die heeft in de buurt van Landen twee e oude treinwagons omgevormd tot logement, met authentieke attributen. Daar ga ik met de kinderen zeker ’s naartoe. Ik heb nu toch de tijd.