MANDY

★★èèè

‘Nicolas Cage’ en ‘B-film’ : het is al decennia quasi onmogelijk om beide te scheiden. Maar Mandy van Panos Cosmatos gaat nog een stapje verder. De Mandy uit de titel is Mandy Bloom (Andrea Riseborough), de partner van Red Miller (Cage). Zij is een aan hardrock en sciencefiction verslaafde eenzaat, hij een even stille houthakker. Samen wonen ze in een afgelegen boshut, ongeïnteresseerd in wat de buitenwereld te bieden heeft. Wanneer die zich toch opdringt in de vorm van een passerende religieuze sekte, waarvan de leider (de van het laatste Homeland-seizoen bekende Linus Roache) zijn oog laat vallen op Mandy, wordt Mandy een groteske wraakthriller met horror- en sciencefiction-elementen. Met een overvloedig gebruik van kleurfilters en korrelige beelden maakt Cosmatos van Mandy een eerbetoon aan de B-films uit de Roger Corman of Hammer-filmfabrieken. En Cage krijgt opnieuw alle kansen om lijzige rust te laten ontsporen tot bloeddorst, waarbij hij de helft van de film met een rood besmeurd gezicht aan de slag mag gaan. En zo kan ook een slechte acteur weer helemaal op zijn plaats zijn in een film waarvoor meer dan twee sterretjes een belediging zouden zijn: Mandy – opgenomen in de Ardennen – mikt niet op de arthouse-fan maar op een cultstatus. Doel bereikt.