Gekloot

“Ze zullen wel iets vinden om den Beerschot weer te kloten”, hoorde je de voorbije weken in paarswitte kringen. En ja, hoor. Het is gebeurd. Het doemscenario, waar vele Beerschotsupporters en sympathisanten voor vreesden, heeft zich voltrokken. Beerschot moet de terugmatch van de dubbele promotiefinale tegen OH Leuven op een of andere manier nog proberen af te haspelen en blijft zo nog weken, misschien zelfs maanden in het ongewisse over zijn lot. Voor het tweede jaar op rij zal de club pas héél laat weten in welke reeks ze uitkomt. Schandalig. En een nieuwe mokerslag, de vierde in nauwelijks twee jaar tijd. Twee van die uppercuts waren van sportieve aard en dus – na verloop van tijd – enigszins verteerbaar. De twee late tegengoals in Brugge en Mechelen waren heel pijnlijk, maar ‘fair’. De meest recente twee opdoffers zijn echter van extrasportieve aard en wraakroepend. KV Mechelen werd vorig jaar door de KBVB veroordeeld voor matchfixing en teruggezet naar 1B. Ook in beroep. Beerschot zou via de groene tafel alsnog naar 1A promoveren. Voor valsspelers is er geen plaats in 1A, klonk het. Maar dat was buiten het veelvuldig vervloekte BAS gerekend. Een kaduuk bondsreglement en een strikte interpretatie ervan – wannéér worden de broodnodige aanpassingen van dat document eindelijk eens doorgevoerd? – veroordeelden Beerschot pas half juli opnieuw tot een seizoen in 1B. Opiniemakers en journalisten schreeuwden moord en brand, maar de storm ging snel liggen.

Terwijl voetbalminnend België KV Mechelen in 1A al snel weer in de armen had gesloten, knokte Beerschot zich dit seizoen vanuit een uitzichtloze positie opnieuw naar een rol van betekenis in 1B. Begin maart van dit jaar lagen de kaarten andermaal behoorlijk gunstig voor die van ‘t Kiel. Er waaide een gevoel van onoverwinnelijkheid door het Olympisch Stadion. Een sterke tweede periode leverde Beerschot voor het derde jaar op rij een ticket voor de promotiefinale op. Na een 10 overwinning tegen een twijfelend OH Leuven mochten de troepen van Hernan Losada de klus proberen af te maken aan Den Dreef. Maar dan brak er een wereldwijde pandemie uit. Overmacht. Vervelend, maar niet dramatisch. Want Leuven en Beerschot zouden samen naar 1A promoveren. WaaslandBeveren hoefde ook niet te zakken, met 18 in 1A. Dat voorstel, gedragen door een grote meerderheid van de clubs, lag lange tijd op tafel. Tot gisterenavond. Het meest absurde voorstel dat in al die weken de revue was gepasseerd, haalde het zowaar tot in de algemene vergadering van de Pro League. En daar werd het vandaag bekrachtigd. In België mag niet gevoetbald worden tot 31 juli. Op 7 augustus begint het nieuwe seizoen. Als Beerschot en Leuven in tussentijd die tweede finale niet georganiseerd krijgen, dan gaat Westerlo dat reglementair geen aanspraak kan maken op promotie met het felbegeerde ticket voor 1A lopen. Hallucinant. De kleine clubs waren andermaal kansloos tegen de gehaaide lobbyisten van de G5. En zo wordt Beerschot toch wéér gekloot. Dit keer niet alleen, ook WaaslandBeveren en Leuven voelen zich zwaar in de steek gelaten door “het orgaan dat de belangen van alle profclubs behartigt”. Niet dat het Beerschot enige troost zal bieden. Want in de Pro League geldt slechts één devies: “ikke, ikke, ikke. En de rest kan stikken.”

KOEN FRANS