ERIKA BIANCHI

Wij zijn niet als hagedissen, Signatuur, 320p

★★★èè

In hoeverre zitten patronen ingebakken in generaties? Kan je ermee breken, en sta je dan buiten de familie? Op deze vragen zoekt Erika Bianchi een antwoord in Wij zijn niet als hagedissen. Een eerste dominosteen valt in 1948: de Bretonse Lena raakt zwanger van een Italiaanse fietsmecanicien. De ontberingen van de oorlog zijn geweken en de Tour de France brengt verstrooiing in het dorp. Wanneer het 17-jarige meisje met haar baby op de arm naar Firenze trekt om de vader op te zoeken, wil deze Zaro niets van het kind weten. Maar Nanni, zijn erkende zoon, blijft wel contact houden met de kleine Isabelle. Als Lena’s dochter op haar beurt kinderen krijgt, zit de jonge moeder vol twijfels. Zullen háár twee dochters ook gebroken gezinnen stichten? Bij grote teleurstellingen als een hagedis hun staart afschudden in de hoop elders weer geheeld te beginnen? Gedrenkt in de euforie van de gouden koersjaren, schetst Bianchi vier generaties vrouwen, verbonden door het noodlot. Althans, zo lijkt het, want de Italiaanse auteur laat de kracht van het individu zegevieren. Geboren moeders bestaan niet, zoals er ook geen verdoemde vaders zijn: iedere ouder is uniek.