“Schilderen en tekenen zijn mijn ultieme vorm van ontspanning”

Het CORONAVRIJE interview

In deze bijzondere tijden komt elk gesprek vroeg of laat uit bij die allesbeheersende pandemie, zelfs als we daar eigenlijk heel even liever niets over willen horen. Voortaan laten bekende Antwerpenaars voor u elke week het achterste van hun tong zien, met één duidelijke afspraak: we gaan het niet hebben over dat Cwoord. Zelfs niet een heel klein beetje.

Je bent 45, is dat oud?

Vroeger was ik overal de jongste op de set, terwijl ik nu soms de oudste ben. Ik voel me nog veel jonger, maar echt jong ben ik niet meer. Maar daar zit ik niet mee in. Eerlijk gezegd heeft mijn leeftijd wel een zekere charme. Voor mij brengt dat rust. Ik ben blij dat ik voorbij het punt ben dat ik nog alles tegelijk moest en wilde. Ik kan mijn energie nu meer doseren en dat voelt goed.

Ben je tevreden met hoe het loopt?

Eigenlijk wel. Er is eigenlijk maar één ding dat echt telt en dat is dat mijn gezin gezond is. Het is een cliché, maar zo denk ik echt. Al de rest, zoals een carrière, is dan bijzaak. Ook op dat vlak ben ik een tevreden mens. Zo ben ik heel blij dat ik twee jaar geleden samen met Brik Van Dyck en Marc Punt de Sven De Ridder Company heb opgericht. Dat is een theatergezelschap dat comedy brengt. Het was weer zo’n nieuwe wending die me heel blij maakt. De passie om zaken te creëren en te spelen is er nog altijd.

Wat doet jou hard lachen?

Ik ben een grote fan van comedy in alle vormen. Zo ben ik een grote fan van de Amerikaanse filmkomieken Jerry Lewis en Mel Brooks. Wat dichter bij huis is André van Duin iemand die me hardop doet lachen. Hij is voor mij een held van kleinsaf aan. Zijn timing is fenomenaal, een echte klasbak. Ooit heb ik hem ontmoet toen ik 10 jaar was, al was dat niet echt een succes. Ik vroeg een handtekening. André keek naar mij, zei dat hij geen pen bij zich had en draaide zich opnieuw om. Die ontgoocheling is me altijd bijgebleven. Het zorgt er zelfs voor dat ik zo’n dingen niet snel afwimpel. Zeker bij kinderen doe je dat niet. Mag ik nog één held noemen? Voor mij is de humor van Ben Crabbé totale ontspanning. Ik ben een vaste kijker van Blokken, speciaal voor zijn tussenzinnen en jokes. Hij doet dat fenomenaal. En ik heb wat hetzelfde postuur. Al is hij een centimeter of tien groter.

Wie zou je graag naar de maan schieten?

Niemand. Want ik hou te veel van de maan om daar rare figuren naartoe te sturen. Ik meen dat serieus, want ik vind het heel boeiend om te weten dat er nog zo veel bestaat buiten onze eigen kleine Aarde. Zoals de maan, die ook maar een van de vele manen is. Ik lees graag over sterren en planeten. Ik zou graag een sterrenkijker kopen, dat staat met stip op mijn bucket list.

Welke dommigheid kun je niet laten?

Chocolade eten. Dat is echt mijn guilty pleasure en ik moet me er voor behoeden om niet te overdrijven. Ik probeer het niet dagelijks te