Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Oehoes broeden in bloembak van Geelse flat
“Voor mij is dit een feest”, zegt Jos Baart uit Geel. En wat voor een: een oehoe heeft pal voor het raam van zijn dakappartement een nest gemaakt. Voor zijn ogen speelt zich al vijf weken een unieke natuurdocumentaire af.
Geel-centrum is al sinds december in de ban van enkele oehoes die rond de Sint-Amandskerk op de Markt zijn neergestreken. Dat is uniek, want de zeldzame en tegelijk grootste uilensoort in ons land nestelt zich normaal in steengroeves en mergelgrotten. In februari is nog een dood exemplaar in het Stadspark gevonden, maar toen was het al duidelijk dat er zeker twee of mogelijk drie oehoes in het centrum rondvlogen.
“Het was in februari dat ik plots oehoe-geluiden aan mijn raam hoorde. Ik dacht ‘o nee, daar heb je die rotduiven weer”, vertelt Jos Baart. De Nederlander werkt sinds 2014 bij de stad Geel en nam zijn intrek in een dakappartement, op de hoek van de Stationsstraat en Nieuwstraat. In een soort inham van zijn woonkamer bevindt zich aan de buitenkant een diepe plantenbak met onder meer buxussen. Maar daarin trof hij geen tortels aan. “Ik zag een oehoe zitten, die er zich nestelde en wat later twee eieren legde. Maar daarna verdween de vogel weer en bleef hij wekenlang weg.”
Uniek
Dat broedsel werd niets, maar in april dook de oehoe weer op. “Deze keer legde ze drie eieren, op paaszaterdag zijn dan drie donzige uilskuikens geboren. Sindsdien beleef ik recht vanuit mijn huiskamer een waar feest. Als ik ’s morgens opsta, ga ik eerst kijken hoe het met ze gaat. En wanneer ik ’s avonds televisie kijk, zitten drie uilskuikens netjes op een rij achter mijn rug door het raam mee te kijken. Ik besef heel goed dat ik hier iets uniek beleef.”
De drie kuikens bewegen zich dan wel tegen het glas aan, de moeder houdt zich de hele tijd verscholen achter het dichte groen. “Is ze gewend aan mensen? Ze is in ieder geval heel schuw. Wanneer ik haar verstoor, vliegt ze meteen op en blijft ze uren weg. De vader komt alleen ’s nachts langs. In het begin bracht hij eten mee voor de moeder en de kuikens. Nu de jongen wat groter zijn, gaat de moeder ook vaker zelf jagen. Een hoekje van de bak is de voorraadkamer met dode ratten en duiven.”
Tot 1,7 kilogram
Afgelopen vrijdag plaatste Baart voor het eerst foto’s en filmpjes van het zeldzame schouwspel in een lokale Facebookgroep in Geel, waarna die zowat ontplofte. Die timing kon niet beter, want een dag later voltrok zich een klein drama.
“Ik werd zaterdag om 7u uit mijn bed gebeld door een voorbijganger die zijn hond uitliet. Hij had op de stoep een uiltje gevonden dat uit de plantenbak was gevallen en drie verdiepingen naar beneden was gestort. Omdat hij de beelden op Facebook had gezien, wist hij bij wie hij moest aanbellen. Samen hebben we het kuiken zo goed als mogelijk onderzocht en terug in het nest gezet. Zaterdag zijn de uiltjes geringd en opgemeten. De grootste weegt 1,7 kilogram, de kleinste 1,3. Na vier maanden vliegen ze uit en komen ze nooit meer terug. Ik hoop hier nog zeker twee maanden van te kunnen genieten.”
Jos Baart
Geluksvogel
“Het eerste wat ik doe wanneer ik ’s morgens ben opgestaan, is kijken hoe het met de oehoes gesteld is.”