Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Geen polonaise, geen massa in trance, wél veel goesting
Het Schlagerfestival en Tomorrowland. Normaal hoogdagen voor fans van massamuziekevenementen. Maar alles was het afgelopen weekend anders. Op het Schlagerfestival was het mét ‘social distancing seat’ en zonder polonaise. Tomorrowland was dan weer digitaal, waarbij de dj’s voor een groen scherm zonder publiek van jetje moesten geven. Hoe beleefden de artiesten deze aparte hoogdagen? Van Bart Kaëll tot Armin van Buuren. Van Willy Sommers tot Lost Frequencies.
Het Schlagerfestival. Hoogdag voor zij die graag arm in arm met god en klein pierke uit volle borst zingen van “een leeuw in een kooi, aan wanhoop ten prooi”. Aan de andere kant van de muziekhemel: Tomorrowland. Hoogdag voor zij die graag opgaan in de opzwepende beats, in de trance van de massa.
Allebei waren de edities anders. En dat hebben de artiesten gevoeld. Op Tomorrowland speelden dj’s zonder publiek, voor een
green key, die achteraf met een feeëriek decor werd beplakt. Mensen thuis konden online mee feesten. “Niet makkelijk om op te treden voor een digitaal festival”, zegt de Nederlandse dj Armin van Buuren. “Ik ben niet zo goed in doen alsof, in fake stuff. Je hebt geen publiek waar je kan op rea
geren. Maar ik zie het zo: Tomorrowland wil dit geven aan de fans en de muziek verdient het om gespeeld te worden, dus ik was blij dat ik er bij was.”
Eigen bubbel
Felix De Laet, beter bekend als Lost Frequencies, herkent het. “Zo’n supergroot groen scherm is
insane. Ik ben geen acteur en je moet toch wat acteren. Maar TML is straf, ze creëren een backstage vibe, er staat een decor. Je hebt dus het festivalgevoel. De mensen achter de schermen dansen ook mee, steken hun handen in de lucht, zo raak je toch in the
mood.” Dj Charlotte de Witte heeft haar eigen truc om te vergeten dat er geen publiek is. “Soms is het wel lastig als je voelt dat de energie zich opbouwt, de beat luider wordt en je dan geen publiek ziet. Het is belangrijk dat je je eigen bubbel creëert en je je ergens inbeeldt dat je zelf tussen het publiek staat.”
Dj Yves V, die al vijftien jaar op TML staat, kon nu voor zijn zoontje spelen. “Quinn is 4 en was aan het dansen met de mensen van de productie. Tussen 60.000 mensen zou ik hem nooit kunnen zien, nu dus wel. En ja, het publiek geeft je veel energie die je nu uit jezelf moet halen, maar eenmaal in de
booth is het alsof je voor een massa speelt. En achteraf merk je toch dat een wereldpubliek thuis heeft mee gefeest. Je krijgt online reacties van over de hele wereld. Van Japan tot Brazilië. Van Mexico tot Thailand.”
Toch uit de bol
In Middelkerke, op het Schlagerfestival, was er wél publiek. Maar gebonden aan allerlei coronamaatregelen. “Je merkt dat mensen gebonden zijn door de beperkingen, maar ze willen feesten”, vertelt Gunther Levi van de Romeo’s. “Wij ook. Je voelt dat er veel adrenaline en goesting in de lucht hangt.” Davy Gilles genoot van de zwaaiende handen in de lucht. “Ook al kon de polonaise niet en mochten ze alleen dansen voor hun eigen stoel, in hun bubbel gingen ze toch uit de bol.” Chris Van Tongelen: “Het was eigenlijk alsof we nooit waren weggeweest.”
Dat vond Bart Kaëll ook. “Het was heel warm. We moedigden mensen aan om massaal mee te klappen of te zwaaien en dat deden ze. En natuurlijk sta je wat op de rem. Normaal roep ik op om allemaal samen te roeien op De Marie-Louise, nu vraag ik het om alleen te doen op hun stoel. Er mochten vroeger ook twintig mensen op het podium, wat dan ontaardde in honderd mensen, maar nu heb ik niemand op het podium geroepen. Een beetje voorzichtig blijven is de boodschap.” Willy Sommers knikt. “De sfeer was niet minder omdat er geen polonaise was. Samen meezingen was al genoeg. Het werkte therapeutisch en deed alle miserie even vergeten.”
Bart Kaëll
Zanger “Ik stond toch op de rem. Normaal roep ik op om samen te roeien op ‘De Marie-Louise’, nu vroeg ik om het alleen te doen op hun stoel.” Charlotte de Witte
Dj “Het is belangrijk dat je je eigen bubbel creëert en je je ergens inbeeldt dat je zelf tussen het publiek staat.”