Het voorprogramma van Iron Maiden: Duitsers en doedelzakken

Makkelijk meer dan duizend festivalgangers hadden gisteren een t-shirt van Iron Maiden aan. Het was wel duidelijk voor wie heel veel mensen naar Graspop waren gekomen. Toen de zanger van Dropkick Murphys vroeg voor wie het publiek eigenlijk daar was, antwoordde de Desselse menigte dan ook eerlijk: Iron Maiden. Maar voor dat concert om 21u begon, waren er ook veel andere hoogtepunten. Dit zijn er te twee opvallende, beiden uit Duitsland.

In Extremo: niets geleerd van de oorlog? De Berlijnse groep In Extremo

meestal in het Duits en treedt op met folkinstrumenten zoals doedelzakken en een harp. De band speelt weinig in België, maar kreeg – ook dankzij de vele Duitsers in het publiek – de massa bijzonder makkelijk mee.

Dat was bijvoorbeeld het geval in Bagdad und Saigon, waarin de groep zich afvroeg wat nu eigenlijk het nut is van oorlog. “Korea und Pearl Harbor, hast du nichts gelernt’, schreeuwde het publiek. En toen nog beklijvender: “Sarajevo und Kyiv, hast du nichts gelernt. Überall verbranntes Land”.

Elke song was een meezinger en elk nummer was een schot in de roos. Wie op zoek is naar Duitstalige metal die niet op Rammstein

lijkt, heeft hier zijn gading gevonden. Powerwolf: metal is meer dan muziek

De meneer met het t-shirt van Metallica achter mij stond heel de tijd nors en onbewogen te kijken naar de Duitse powermetalgroep Powerwolf. De rest van het publiek ging uit zijn dak. De geschminkte groep gooide de ene meezinger na de andere in de massa, met ronkende titels als

Demons Are A Girl’s Best Friend en het donkere Strossgebet.

Zanger Attila Dorn heeft een operettestem die zowel relatief hoog als laag kan, en was zo onder de indruk van de overweldizingt gende respons dat hij de gevleugelde woorden sprak: “Metal is meer dan muziek. Het is een passie.” Meteen maakten tiendui

zenden mensen met hun vingers het duivelsteken. Het metalpubliek is definitief uit zijn coronaslaap ontwaakt.

FOTO GIL PLAQUET Powerwolf.