Een stem, maar nog geen smoel

Eindelijk! Via een interview in jouw krant heeft United World zich rechtstreeks tot de fans van Beerschot gericht. Zo heeft de investeringsgroep achter prins Abdullah bin Musa’ad niet alleen een gezicht, maar ook een stem gekregen. En dat kunnen we alleen maar toejuichen. De vragen over het beleid, de onzekerheid over de toekomstplannen, de kritiek… Supporters hadden het gevoel dat het allemaal eenrichtingsverkeer was.

Bij United World beseffen ze dat die aanpak anders kan en moet. Dat er een dialoog moet opgestart worden tussen eigenaar en supporter, dat er kritiek kan en mag zijn, dat er naar elkaar geluisterd moet worden. De eerste stap is nu gezet. Niet via de prins zelf, wel via de CEO van United World: Abdullah Alghamdi. Al maakt dat op zich geen verschil. Integendeel. De prins is in eerste instantie aandeelhouder, geldschieter en fan, Alghamdi houdt als uitvoerder dagelijks de vinger aan de pols. Geen betere manier om de temperatuur op te meten. Een kleine pluim: Alghamdi nam uitgebreid de tijd en toonde zich oprecht. Al houden we ook een slag om de arm. Alghamdi heeft United World dan wel een stem gegeven, een echte smoel moet de groep nog krijgen. Hoe nobel de intenties ook waren, we kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de fans ook vandaag nog met veel vragen zullen achterblijven. Rond kritiek en de even oprechte zorgen van de fans werd misschien net iets te makkelijk heen gefietst, netelige kwesties iets te snel ontweken. Misschien moeten de fans deze ‘eerste kennismaking’ beschouwen als een (late) speeddate. Daarin geef je jezelf ook niet helemaal bloot. Een vurige relatie zal het allicht niet snel worden, maar in het bedrijfsleven - en zo zien ze het bij United World - is een goed verstandshuwelijk lang niet slecht.

“De spelers van Beerschot die na de degradatie gratis zijn vertrokken, konden we niet langer aan de club binden aan voorwaarden die niet schadelijk zouden zijn.”

Abdullah Alghamdi

CEO United World