“Als dat lukt, moet ik op zijn minst ereburger worden”

Wout van Aert kan derde keer kampioen worden in Middelkerke: na in het veld en tegen de chrono ook op de weg

Het contrast is wel groot. Het parcours in Middelkerke is biljartvlak. Een kermiskoers wordt gezegd.

“Een BK is altijd moeilijk te voorspellen, maar de kans op een sprint is dit jaar nog groter dan anders. Door het gemakkelijke parcours en het gebrek aan kilometers. We gaan maar net boven de 200. Vorig jaar had je in de finale nog iets van hoogteverschil en bochtenwerk. Nu heb je alleen de lus door de Moeren die gevaarlijk kan zijn

(er wordt zuidwestenwind tot vijftig kilometer per uur voorspeld, red.).

In een peloton met grote niveauverschillen scheurt het soms sneller dan je gewend bent. Maar het plaatselijk parcours stelt daarna niet veel voor. Dat is net het makkelijkste stuk.”

Middelkerke is het derde opeenvolgende vlakke BK in West-Vlaanderen. Volgend jaar is er nummer vier in Izegem. Is dat te veel van het goede?

“Eerlijk gezegd wel, ja. Ik zal niet zeggen dat het gaat tegen steken, maar het zou mooi om de zoveel jaar uit te wijken naar de Ardennen of toch de Vlaamse Ardennen. In de koers spelen daarin natuurlijk andere belangen en als renners moeten we ons voorbereiden op het parcours dat ons wordt aangeboden.”

Voorbereiden dus op een sprint zondag?

“Alle grote blokken geloven daarin, dus dat is het meest waarschijnlijke scenario. Ik heb de voorbije dagen gezien dat Arnaud De Lie en Jasper Philipsen supersnel zijn. Hun ploegen gaan zeker proberen om naar een sprint te gaan. En optornen tegen een stuk of 25 man van Alpecin - Fenix en nog eens 20 van Lotto Soudal is moeilijk. We gaan ons onderdanig opstellen en zien wat de anderen doen.”

In het verleden is wel gebleken dat veel renners aan de start niet altijd

een voordeel is.

“Dat is zo. Ik zie bij Lotto en Alpecin ook veel jongens die aan de eigen roem denken.”

Na de transfers van Tiesj Benoot en Tosh Van der Sande heb jij ineens drie keer zoveel ploegmaats als vorig jaar. Toen had je alleen Nathan Van Hooydonck naast je.

“Klopt. En we gaan onze huid ook duur verkopen. Met ons beperkte aantal kan het voordeel zijn dat het gewicht van de koers nooit op onze schouders zal terechtkomen. Anderzijds moeten we zeker situaties vermijden waarin een grote groep wegrijdt. Ploegen als Wanty, Sport Vlaanderen en Wallonie-Bruxelles hebben de mankracht om dingen recht te zetten. Wij niet.”

“Ik vind het wel een voordeel dat we alle vier echte klassieke renners zijn. Dan schat je een kampioenschap nog meer naar waarde.”

Leeft een nationaal kampioenschap in België meer dan in andere landen? In Nederland doen de klassieke toprenners Mathieu van der Poel en Dylan Van Baarle niet mee.

“Ik zou nooit passen voor een BK. Ik vind het zelfs jammer dat ik het tijdrijden moet missen omdat het gewoon niet in de planning past.”

“Mocht ik de wegrit niet rijden, zou dat in België toch een thema zijn. Terwijl ik bij sommige ploegmaats merk dat hun nationaal kampioenschap niks betekent, dat er geen haan naar kraait als ze niet starten.”

“Zoals de klassiekers enorm leven in België, zo is het nationaal kampioenschap ook veel groter dan in andere landen. Dat maakt het specialer om kampioen van België te zijn, meer dan van een ander Europees land, waar je bij manier van spreken de maandag voordien geen voorbeschouwende Zoom calls zoals deze moet geven

“Ik vind de Belgische trui ook supermooi, een van de mooiste van het peloton.” (lacht).” (donderdag, red.)

In prestige of puur esthetisch?

“Allebei, maar de trui die ik nu draag, vind ik ook esthetisch mooi. Beter designed dan veel andere die ik al gezien heb. Gewoon het tricolore overal laten doorlopen met een zware broek erbij. Misschien ben ik chauvinistisch, maar ik vind de Belgische trui veel mooier dan andere nationale truien.”

Je rijdt zondag in een peloton waarin veel renners mogelijk niet getest zijn. Baart je dat zorgen na alle positieve coronagevallen van de voorbije week?

“Ik vind de coronaopstoot nu geen reden om het BK niet te rijden. Het is een eendagswedstrijd, dan is het risico sowieso al lager dan in een rittenkoers.”

“Ik ben wel geschrokken van alles wat naar buiten kwam in Zwitserland. Het zet je opnieuw op scherp. Alle bezorgdheden komen terug: het is nog meer dan anders masker opzetten, handen ontsmetten, contacten vermijden.”

“Binnen de ploeg hebben we nooit gedacht dat corona voorbij was. Ik was altijd realistisch genoeg om te weten dat de cijfers alleen daalden omdat niemand nog testte. Ook daarom waren er volgens mij zoveel gevallen in