Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik heb hem nooit kunnen vertrouwen”
Vader van verdachte Peter V.H. praat openhartig over zijn zoon
De vader van Peter V.H., de man die zaterdag de woning van zijn ex-vriendin binnendrong, haar dochter zwaar verwondde en haar zoon ombracht, is geshockeerd door de gruwel die zijn zoon aanrichtte. “Ik ken Cindy en haar kinderen. Wat hen is overkomen doet me heel veel verdriet”, zegt de 67-jarige man. “Mijn zoon is altijd al erg moeilijk geweest om mee om te gaan. Ik heb hem nooit helemaal kunnen vertrouwen, hij liegt over van alles en nog wat.”
De veertiger die in Merksplas de zoon van zijn ex doodde, heeft een lang traject van instellingen achter de rug. “Sinds een jaar ging het beter, maar hij kon niet verdragen dat Cindy een andere vriend had.”
‘Terwijl mijn zoon zaterdagochtend Cindy gijzelde op de zolder van haar huis, heeft hij me gebeld met zijn gsm. Vier keer, denk ik, de eerste keer was om half zeven. Het waren gesprekken van een paar minuten, een keer duurde het gesprek misschien wel tien minuten. Ik heb geprobeerd hem te overtuigen om haar te laten gaan en zich over te geven aan de politie. Wat zich daar die ochtend heeft afgespeeld, is vreselijk.”
De vader van Peter V.H., de man die zaterdag bij zijn ex-vriendin Cindy B. binnendrong, haar dochter zwaar verwondde en haar zoon ombracht, is geshockeerd door de feiten die zijn eigen zoon pleegde. De man vraagt om zijn naam, die gekend is bij de redactie, niet te publiceren. “Hier in de buurt de Kempen, red.) (in een stadje in
weet niemand dat ik zijn vader ben”, zegt de 67-jarige. “Ik ken Cindy en haar kinderen.
hen is overkomen, doet me zeer veel verdriet”, zegt de man. Om zijn gedachten te verzetten, doorbladert hij op de eettafel zijn albums met postzegelverzamelingen. “Mijn zoon is al altijd erg moeilijk geweest om mee om te gaan. Als je hem tegenkomt, dan kan hij een vlotte babbelaar zijn. Maar ik heb hem nooit helemaal kunnen vertrouwen, hij liegt over van alles en nog wat. En hij heeft zware mentale problemen. Er staat nu overal dat hij zich sinds 1 juni psychiatrisch moest laten begeleiden, nadat hij al was binnengevallen bij Cindy en haar had bedreigd. Hij krijgt al lange tijd psychische hulp, de voorbije jaren in Mortsel en Geel. Maar ik had nooit durven denken dat hij tot dit in staat was.”
Verhuizingen en instellingen
De levensloop van zijn zoon die de zestiger schetst, gaat langs een gebroken gezin, moeilijke familierelaties, veel verhuizingen en (psychiatrische) instellingen.
Niet lang na de geboorte van Peter V.H., in 1977, gingen zijn vader en moeder uit elkaar. De jongen verbleef bij zijn moeder, maar volgens zijn vader verliet die hem toen hij vijf jaar was. “Ze vertrok naar Griekenland en bracht hem onder in een instelling in Kapellen. Twee weken na haar vertrek, kwam ik daar achter en ben ik hem gaan halen. In die periode werkte ik in ploegen bij de voorloper van De Lijn. Dat kon ik niet combineren met zorgen voor onze zoon. Hij woonde bij mijn moeder, maar zij kon zijn gedrag niet aan. Toen hij acht was, is hij verhuisd naar mijn zus, die ook jonge kinderen had. Daar lukte het ook niet. Zo is hij rond zijn veertiende in een instelling in Duffel beland, en uiteindelijk in Brasschaat. Hij heeft daar aan het KTA een opleiding in houtbewerking gevolgd.”
Breuk met zijn vader Toen Peter V.H. zeventien was, kwam het tot een breuk met zijn vader nadat de twee hadden geWat
Vader V.H.
“Als ouder ga je je kind altijd helpen. Vier keer heb ik Peter geholpen met verhuizen: een huisje zoeken, waarborg voorschieten … Telkens liep het spaak.”
vochten. “Hij was aan de slag met een leercontract, maar veegde er zijn voeten aan en loog daarover tegen mij”, zegt de vader. “Wanneer ik hem daarnaar vroeg, kwam het tot een discussie waarbij hij een mes nam. Ik heb hem dan buiten gezet.”
De twee hadden zes jaar geen contact met elkaar, tot de zoon toch weer kwam aankloppen omdat hij hulp nodig had.
“Als ouder ga je je kind altijd helpen”, zegt vader V.H. “Ik regelde zijn paperassen. Vier keer heb ik hem geholpen met een verhuizing: een huisje zoeken, de waarborg voorschieten, de papieren bekijken, enzovoort. Telkens liep het spaak.”
Anderhalf jaar geleden verbleef Peter in een psychiatrische instelling in Geel, volgens zijn vader werd hij daar opgenomen wegens zelfmoordgedachten. Het is daar dat Peter Cindy leerde kennen.
Na die episode was V.H. aan de beterhand. Hij vond werk in een tuincentrum in Turnhout. “Om van en naar zijn werk te gaan, had hij een step gekocht”, zegt zijn vader. “Hij was ook lid geworden van een vogelpikclub. Na 35 jaar dacht ik: nu heeft hij zijn weg eindelijk gevonden. Maar die nieuwe relatie van Cindy kon hij niet verdragen. Eind mei ging hij door het lint toen hij hoorde dat ze een nieuwe vriend had, en nu omdat die man bij haar woonde. Peter is altijd bezitterig geweest.”
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn
op het gratis nummer 1813 en op de website www.zelfmoord1813.be