Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Klein Veerle neemt afscheid van wijkschooltje
Slechts twaalf kinderen zaten er nog op de banken
Het doek is gevallen over wijkschool op de Vel, zoals Klein Veerle wordt genoemd. Donderdagnamiddag namen zo’n honderd oud-leerlingen, leerkrachten, directie, ouders en grootouders en kleuters afscheid.
De wijkschool die op 19 april 1965 de deuren opende voor achtentwintig kleuters, is definitief einde verhaal. Terwijl er in 1993 nog zevenenzestig leerlingen de klasjes van zuster Eutima bevolkten, dunde dat aantal de voorbije jaren uit tot twaalf leerlingen. Vijf ervan zijn nu afgezwaaid. Voor de overige zeven kinderen de wijkschool openhouden, was niet langer houdbaar.
Kleuters van de Vel konden zich er zevenenvijftig jaar uitleven op een groen terrein van dertig are, dat in 1964 door de Zusters van Vorselaar werd aangekocht voor een slordige 300.000 Belgische frank (7.500 euro). Het was toen eigendom van het COO (vroegere OCMW) van Sint-Lenaarts. Voor het gebouw telden ze nog eens 1,3 miljoen Belgische frank neer (32.500 euro). Nu besliste de Donché Stichting, die het patrimonium van de Zusters van Vorselaar beheert, om het domein te verkopen.
Hechte gemeenschap
“Hopelijk wordt onze hoofdschool Sint-Leonardus, in het centrum van Sint-Lenaarts daarbij niet vergeten. Want daar zijn ook grote noden zoals een nieuwe gymzaal en speelplaats”, benadrukt directeur Koen Van Echelpoel. Hij heeft een dubbel gevoel bij de sluiting van de wijkschool. “Enerzijds was er altijd de zorg voor de juf die de wijkschool openhield. De bezorgdheid valt nu weg. Anderzijds verdwijnt hiermee ook een geweldig leuke locatie. Klein Veerle is een hechte gemeenschap met een open cultuur. Ik werd hier meteen goed opgenomen, hier is geen drempelvrees”, zegt de directeur.
“Het zal varen dat de school hier verdwijnt”, menen de zussen Marijke en Miranda Crynen, geboren en getogen op het Vel. Marijke was in september 1965 een van de eerste kleuters in de wijkschool. Twee jaar later volgde zus Miranda. Al die jaren zijn ze bij de wijkschool betrokken geweest, door de organisatie van Vel Kermis. Dit jaar wordt de grote feesttent er voor een laatste keer opgetrokken. “Wij zijn hier thuis, ken
Zussen
‘‘We houden pas echt ons hart vast als de school wordt gesloopt en het open terrein verdwijnt.’’
nen hier elk hoekje en kantje”, vertellen ze. “We houden pas echt ons hart vast als de school wordt gesloopt. Het was altijd een mooi groen rustpunt. Hopelijk krijgt het een leuke, nieuwe bestemming en blijft het groene karakter zo veel mogelijk bewaard. De kleuterjuffen van de hoofdschool starten met het sorteren en verhuizen van het klasmateriaal en de speeltoestellen.